Ante Portas!

• Ο Ελληνικός Λαός την 5η Μαΐου έστειλε ηχηρό μήνυμα στις ηγεσίες που δείχνουν να το αγνοούν. Υποτιμώντας τη νοημοσύνη του και προσβάλλοντας το φιλότιμό του, θα βρεθούν σύντομα προ εκπλήξεων και ανατροπών

Η χώρα μας διέρχεται την κρισιμότερη φάση της μεταπολιτευτικής της ιστορίας. Το οικονομικό της αδιέξοδο και η χρεοκοπία του πολιτικού της συστήματος είναι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Αλληλοτροφοδοτούνται παράγοντας τον φαύλο κύκλο, τη δίνη που δοκιμάζει την κοινωνική συνοχή και τραυματίζει την εθνική περηφάνεια.
Η κρίση που διανύουμε έχει ρίζες στην αποτυχία της «Αλλαγής» και του «Εκσυγχρονισμού» και την αντιλαϊκή διαχείριση των Κυβερνήσεων της ΝΔ που στέρησαν τη χώρα από το σοβαρό κράτος που χρειαζόταν για να ανταπεξέλθει στον σκληρό ανταγωνισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης. Βέβαια σοβαρό κράτος ήταν ανέκαθεν δύσκολο να φτιάξουν οι Έλληνες, τόσο για λόγους γεωπολιτικούς όσο και κοινωνικούς, πόσο μάλλον μετά τον Εμφύλιο που η Ελλάδα ξανάγινε προτεκτοράτο των ιμπεριαλιστών με τίμημα τη Μετανάστευση, τη Δημοκρατία και την Κύπρο. Παρ΄ όλα αυτά, το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, η οικονομική ανάπτυξη και ο αντικομμουνισμός εξασφάλισαν μέχρις ενός σημείου την κοινωνική συναίνεση υπό την ηγεμονία της αστικής τάξης και των ιδεολογικών της μηχανισμών.
Σήμερα όμως οι συνθήκες διαφέρουν ριζικά. Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» κατέστησε τον αντικομμουνισμό άνευ αντικειμένου ενώ η παγκόσμια οικονομική κρίση πλήττει ιδιαίτερα τη χώρα μας, όχι μόνο λόγω της υπερχρέωσης του δημόσιου τομέα αλλά, κυρίως, λόγω του παραγωγικού της μαρασμού και της αποσάθρωσης της εσωτερικής της αγοράς, αποτέλεσμα τόσο εγγενών αμαρτιών όσο και μιας ευρωπαϊκής νομισματικής «ένωσης» -του ευρώ- που σήμερα όχι μόνο δεν υπηρετεί το όραμα της ενωμένης Ευρώπης αλλά οδηγεί στη διάλυσή της.
Εν μέσω οικτρής διάψευσης προσδοκιών και απαξίωσης θεσμών, μετά από δύο δεκαετίες λιτότητας για την εργατική τάξη, με αυξανόμενη φτώχεια και ανεργία, οξύτατο μεταναστευτικό πρόβλημα και διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων και ενώ οι λογής «προνομιούχοι» προκαλούσαν το κοινό αίσθημα, έρχεται η σημερινή Κυβέρνηση, αφού εξαπάτησε τον Ελληνικό Λαό για να του υφαρπάξει την ψήφο, να παραδώσει τη χώρα στη νέα τριπλή κατοχή του κεφαλαίου (του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Κομισιόν), συνομολογώντας τα πιο αντικοινωνικά μέτρα, σύροντας τη χώρα σε μακροχρόνια ύφεση και οικονομική καταστροφή, ενώ η «στήριξη» του περίφημου «μηχανισμού» διογκώνει υπέρμετρα το δημόσιο χρέος με νέο τοκογλυφικό δανεισμό, καθιστώντας τη χρεοκοπία ολοένα πιο αναπόφευκτη και οδυνηρή.
Αν η στάση των κατεχόντων είναι σ΄ ένα βαθμό αναμενόμενη και κατανοητή, αυτή των ‘κυβερνώντων’ είναι δυσεξήγητη. Η άφρονη διαχείρισή τους μετέτρεψε μια κρίση χρέους σε κρίση δανεισμού και συνετέλεσε στην εμπλοκή του ΔΝΤ που σφραγίζει τη νέα οικονομική κατοχή. Δεν είναι μόνο ότι δεν αξιοποιήθηκε η ιδιότητα, καθαρά διακοσμητική όπως αποδείχτηκε, του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Είναι η απροθυμία της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα, όπως να θέσουν, επιτέλους, το μείζον εθνικό θέμα των βεβαιωμένων γερμανικών πολεμικών οφειλών προς την Ελλάδα *. Είναι οι παλινωδίες και οι αντιφάσεις μεταξύ των ‘πατριωτικών’ εξάρσεων περί «εθνικής σωτηρίας» και των δηλώσεων περί μειωμένης «εθνικής κυριαρχίας» που προκαταλάμβαναν και ακύρωναν κάθε δυνατότητα διαπραγμάτευσης.
Σοβαρότερη όλων όμως είναι η διάρρηξη του εσωτερικού μετώπου της χώρας που επιφέρουν οι κυβερνητικοί ‘χειρισμοί’. Το προβοκάρισμα, η καταστολή και η κατασυκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων, της νέας Εθνικής Αντίστασης που αναπτύσσεται. Η απροκάλυπτη κατάργηση Συντάγματος και Κοινοβουλίου, το πρόσφατο πραξικόπημα που εγκαθιστά ουσιαστικά μια νέα χούντα υπό διάτρητο κοινοβουλευτικό μανδύα. Η ταυτόχρονη απόπειρα κατάργησης της όποιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης δια του, δυνάμει εθνικά διαλυτικού, «Σχεδίου Καλλικράτης». Η προηγούμενη διχαστική ψήφιση του «Νόμου περί Ιθαγένειας» και η αποδόμηση της Κοινωνικής Ασφάλισης με το Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο.
Κάτω από αυτές τις ζοφερές συνθήκες έγινε και η άφιξη του Τούρκου Πρωθυπουργού για να επισημοποιήσει πανηγυρικά τον ηγεμονικό του ρόλο στην περιοχή, προβαίνοντας ενδεχομένως σε θεαματικές, πλην ανώδυνες για τη γείτονα, «χειρονομίες καλής θελήσεως» με στόχο τη συγκυριαρχία στο Αιγαίο, το πατρονάρισμα των μουσουλμάνων στη Θράκη και αλλού και, ακόμα, το απαράδεκτο «κλείσιμο» του Κυπριακού, για να ανοίξει ο δρόμος, όχι για την ένταξη της Τουρκίας στη ΕΕ αλλά για την περαιτέρω ποδηγέτηση της τελευταίας, μέσω μιας «ειδικής σχέσης» κομμένης και ραμμένης στα μέτρα της ως περιφερειακής δύναμης.
Μέχρι σήμερα η Ελλάδα ήταν υποτελής στους αγγλο-αμερικάνους θαλασσοκράτορες και το ‘ευρωπαϊκό’ κεφάλαιο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου επιλέγει(;), τη στιγμή της μέγιστης αδυναμίας μας, να την καταστήσει και δορυφόρο της Άγκυρας. Λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Ο Ελληνικός Λαός την 5η Μαΐου έστειλε ηχηρό μήνυμα στις ηγεσίες που δείχνουν να το αγνοούν. Υποτιμώντας τη νοημοσύνη του και προσβάλλοντας το φιλότιμό του, θα βρεθούν σύντομα προ εκπλήξεων και ανατροπών. Δεν θα τους επιτρέψουμε να ολοκληρώσουν το καταστροφικό ‘τους’ έργο.
Γιάννης Μαύρος

* Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζα της Ελλάδας αυτές ανέρχονται σε 500 δις ευρώ (με βάση το εύλογο επιτόκιο 3%) ενώ, αν συνυπολογιστούν ανατοκισμοί, εγγίζουν το 1 τρις.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση