Μήπως στήριξη στον Ταλάτ δεν σημαίνει και στήριξη στην Άγκυρα;

Μόλις το μέτωπο Ντενκτάς επιτέθηκε κατά του Ταλάτ, οι οργανώσεις και οι συντεχνίες μας που είναι γνωστές ως υποστηρίκτριες της λύσης και της ειρήνης, ένιωσαν την ανάγκη να τον στηρίξουν.
Άλλωστε έγινε συνήθεια εδώ. Παντού οι αντιθέσεις διατηρούνται. Αν κάποιος αντιταχθεί σε κάτι, οι άλλοι το στηρίζουν. Αλλά η στάση αυτή δεν οδηγεί κάποιον στο σωστό δρόμο. Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα, τον φυλακίζει σε στενά καλούπια. Αν οι συντεχνίες και οι οργανώσεις μας συνέχιζαν την προηγούμενη επικριτική στάση τους κατά του Ταλάτ, δεν θα βρίσκονταν στην ίδια γραμμή με το μέτωπο Ντενκτάς. Διότι είναι άλλες οι δικές τους απαιτήσεις και άλλες των οπαδών του Ντενκτάς. Και εμείς υποστηρίξαμε το "όχι" στο δημοψήφισμα. Τι έγινε; Μήπως βρεθήκαμε στην ίδια γραμμή με τον Ντενκτάς; Ούτε κατά διάνοια!
Ήταν εντελώς αντίθετα μεταξύ τους το δικό μας "όχι" και το δικό του. Εμείς ήμασταν αντίθετοι με το σχέδιο επειδή δεν θα αποσυρόταν εντελώς ο στρατός από εδώ και οι εγγυητές θα έμεναν για πάντα. Ο δε Ντενκτάς ήταν αντίθετος με το σχέδιο επειδή θα αποχωρούσε σημαντικό μέρος του στρατού. Εμείς υποστηρίζαμε το "όχι" επειδή δεν αναγνωριζόταν το δικαίωμα σε όλους τους ιδιοκτήτες να ζητήσουν πίσω τις περιουσίες τους και περιοριζόταν μόνο στο ένα τρίτο. Ο δε Ντενκτάς υποστήριξε το "όχι" επειδή δεν ήθελε να επιστρέψει πίσω κανένας. Έτσι ήταν και τα υπόλοιπα άρθρα του σχεδίου. Εμείς φοβόμασταν ότι η Κύπρος δεν θα μπορούσε να ενωθεί καθόλου με αυτό τον τρόπο. Εκείνος όμως φοβόταν ότι θα ενωνόταν.
Ας έρθουμε πίσω στο θέμα μας. Ήρθαν σε αντίθεση με την προηγούμενη στάση που τηρούσαν οι συντεχνίες και οι οργανώσεις μας που υποστηρίζουν τη λύση και την ειρήνη και εξέφρασαν στήριξη στον Ταλάτ. Τι έλεγαν προηγουμένως; Ότι ο Ταλάτ σε αυτό το τραπέζι εκπροσωπεί την Τουρκία και όχι τους Τουρκοκύπριους. Ότι προτάσσει τα συμφέροντα της Τουρκίας και όχι αυτά της κοινότητάς μας. Επιπλέον, τον αποκαλούσαν και "μαριονέτα". Μήπως δεν είναι αυτές οι οργανώσεις που τόνιζαν συνεχώς ότι καταπατείται η πολιτική μας βούληση; Καλά, τώρα τι έγινε και άλλαξαν γνώμη έτσι ξαφνικά; Μήπως αγάπησαν τον Ταλάτ μόλις δέχτηκε τα πυρά των φανατικών μας εθνικιστών; Μήπως στήριξη της θέσης του Ταλάτ σε αυτό το τραπέζι δεν σημαίνει και στήριξη των θέσεων της Άγκυρας; Ή μήπως πιστεύουν ότι ο Ταλάτ διεξάγει αυτές τις διαπραγματεύσεις ανεξάρτητα από την Άγκυρα; Αν είναι έτσι, να μην βγει ξανά κανείς να μας πει ότι η πολιτική μας βούληση καταπατείται εκ μέρους της Άγκυρας.
Πιο ενδιαφέρον είναι το ανακοινωθέν που εξέδωσε μια συντεχνία των εκπαιδευτικών μας για στήριξη στον Ταλάτ. Από τη μια εκφράζει στήριξη στον Ταλάτ και από την άλλη υπενθυμίζει στο μέτωπο Ντενκτάς ότι ο Ταλάτ διεξάγει αυτές τις διαπραγματεύσεις μαζί με την Άγκυρα. Δηλαδή, εμμέσως αποδέχεται τις επιθέσεις κατά του Ταλάτ ως επιθέσεις κατά της Άγκυρας και τους κατηγορεί ότι αντιτίθενται στην Άγκυρα!
Φαίνεται πως πρόσφατα έχει καταστεί μόδα να καρφώνουμε στην Άγκυρα τους φανατικούς εθνικιστές ανάμεσά μας. Αυτή είναι και η πιο αρνητική εξέλιξη μέσα στην κοινότητά μας. Παίζεται ξανά στη σκηνή το έργο του 2004. Εκείνοι που έπρεπε να σηκώσουν κεφάλι κατά της Άγκυρας, γίνονται ένα με την Άγκυρα και επιχειρούν να δείρουν τους οπαδούς του Ντενκτάς. Και όχι μόνο τους οπαδούς του Ντενκτάς, αλλά και εκείνους του Έρογλου. Οι συντεχνίες που πήγαν μπροστά στην πρεσβεία της Τουρκίας διαμαρτυρόμενες για το οικονομικό πακέτο που μας επιβλήθηκε, παραπονιούνται για τη διοίκηση Έρογλου, αντί να παραπονιούνται για την Άγκυρα. Αποκαλύπτουν "σημαντικά μυστικά" στον πρέσβη. Τι του λένε; Ότι και ο Έρογλου, λέει, παραπονιέται για το πακέτο που επέβαλε η Άγκυρα.
Ο ηγέτης του ΡΤΚ, Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ, που προσπαθεί να φανεί αρεστός στην Άγκυρα για να ανέλθει και πάλι στην κυβέρνηση, το έπιασε αυτό στον αέρα. Και κοιτάξτε πώς επικρίνει τον Έρογλου επειδή αντιτάχθηκε στην Άγκυρα. Λέει το εξής:
"Πού είναι η μητέρα πατρίδα; Πέταξες στο δρόμο τη μητέρα πατρίδα. Τι είδους δημαγωγία είναι αυτή που κάνεις δείχνοντας στους ανθρώπους την πρεσβεία ως στόχο των διαμαρτυριών τους;" Τι είδους κολακεία, τι γλείψιμο είναι αυτό; Δεν τίθεται ο ίδιος αντιμέτωπος με την Άγκυρα. Δεν ανέχεται εκείνους που το κάνουν! Αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζουμε τώρα! Η ζωή μας πέρασε με καρφώματα στην Άγκυρα, ακόμη και αυτών από εμάς που θεωρούνται ότι υποστηρίζουν την ειρήνη πιο πολύ απ' όλους.
ΤΟΥ ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση