Ελλάδα και Κίσιγκερ

Η σύγχρονη πραγματικότητα τα τελευταία 60 περίπου χρόνια έχει δείξει πως οι κρατούντες αυτού του κόσμου για την επιβολή των επιδιώξεών τους χρησιμοποιούν πρωτίστως την οικονομική αλλοτρίωση εκ των έσω, των κοινωνιών που επιθυμούν να ελέγξουν.
Βασική τους επιδίωξη είναι δημιουργία κοινωνιών τέτοιων που μέσα από τον υπερκαταναλωτισμό τους αρχίζουν να εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία στο σύνολό του ελέγχονται από αυτές τις κυβερνήσεις.
Μέσω αυτών των δεδομένων διαμορφώνουν εύκολα τις συνθήκες εκείνες στις οποίες ο απλός πολίτης αρχίζει να αποκόπτεται από βασικές συνιστώσες της έννοιας του έθνους όπως η ιστορική μνήμη και κληρονομιά του, η γλώσσα του. Διαμέσου ελεγχόμενων και εντέχνως δημιουργημένων κονωνικών αντιθέσεων, που αναπτύσσονται από την επιλεκτική μοιρασιά κομματιών της πίτας ,οδηγούν στην χαλάρωση της κοινωνικής συνοχής των εθνικών αυτών ομάδων.
Οι Έλληνες είναι ατίθασοι και δύσκολα χειραγωγούνται. Γι αυτό το λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες, τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά τους αποθέματα, ώστε να ουδετεροποιήσουμε τη δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν... Χένρι Κίσσινγκερ, Υπ. Εξωτερικών ΗΠΑ. ( δήλωση Σεπτέμβρης 1974) ( Οικονομικός Ταχυδρόμος, 14/8/1997)
Κατά πολλούς η παραπάνω δήλωση δεν έγινε ποτέ για άλλους είναι γεγονός, ακόμη και στα πλαίσια του ενδεχομένου να είναι αστικός μύθος ας εξετάσουμε την πιθανή εφαρμογή των βασικών αρχών που αναφέρει.
1. Πολιτισμικές Ρίζες: Είναι πασιφανές πως τα τελευταία 35 χρόνια και κυρίως μετά τις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια να πληγεί η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού. Το ζήτημα των Σκοπίων είναι χαρακτηριστικό (προυπήρχε βέβαια στα πλαίσια της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας αλλά εντάθηκε με την υποστήριξη των Αμερικανών μετά την πτώση του τοίχους). Εκτός αυτού τα τελευταία χρόνια υπάρχει συστηματική προσπάθεια να αποδειχθεί πως τα περισσότερα κομμάτια της χώρας κατοικούνται από εξελληνισμένες εθνικές ομάδες. Είναι χαρακτηριστική η ανακάλυψη μειονοτήτων όπως οι Βλάχοι, ή ακόμη ακόμη το ανεξήγητο θέμα που έχει προκύψει με την Κρήτη.
2. Θρησκεία: Ασχέτως αν κάποιος βρίσκεται κοντά ή όχι στον ευρύτερο χώρο της Εκκλησίας οφείλει να ομολογήσει πως αποτελεί σημαντικό κρίκο στην διατήρηση της εθνικής ταυτότητας ενός έθνους. Δεν είναι τυχαίο πως ένα από τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά που κάνει τους μουσουλμάνους τόσο γερά δεμένους μεταξύ τους είναι ακριβώς η θρησκεία τους ασχέτως του πως μπορεί να την προσεγγίζει ο καθένας μας. Έχουν φροντίσει να συντηρούν στοιχεία τέτοια με τα οποία η θρησκεία είναι συνδετικός κρίκος μεταξύ τους και όχι κάτι που οδηγεί σε ρήξεις και αρνητικά συναισθήματα.
3. Γλώσσα.: Ίσως ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία μιας εθνικής ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό η αλλοίωσή της τα τελευταία χρόνια. Δεν είμαι φιλόλογός και δεν μπορώ να μιλήσω ίσως τεκμηριωμένα όπως κάποιος επιστήμονας του χώρου, η αίσθησή μου είναι πάντως πως όσο τα χρόνια περνούν οι νεότεροι σε ηλικία χρησιμοποιούν όλο και λιγότερες λέξεις. Εμφανίζουν μειωμένες ικανότητες στον λόγο τόσο προφορικό όσο και γραπτό ενώ προσθέτουν συνεχώς και περισσότερες ξενόφερτες λέξεις στο λεξιλόγιό τους.
Σίγουρα δεν αποτελεί τιμή για την πλουσιότερη γλώσσα του πλανήτη που έχει δώσει ίσως των μεγαλύτερο αριθμό ορολογιών στις περισσότερες επιστήμες.
4. Είναι χαρακτηριστικό της προσπάθειας να πλήξουν τα ιστορικά αποθέματα των Ελλήνων το περιβόητο βιβλίο ιστορίας της κας Ρεπούση. Αλήθεια πως ακούστηκε σε όλους εμάς που έχουμε ιστορικές ρίζες στην Μικρά Ασίας και μνήμες από τους πρόσφυγες παππούδες μας η έκφραση πως απλά στην προκυμαία της Σμύρνης υπήρχε συνωστισμός; Το συναίσθημα αποτελεί κακό οδηγό όταν πρόκειται να πάρεις αποφάσεις ή διαμορφώσεις άποψη για ένα θέμα. Αναρωτιέμαι όμως πως μπορείς να αφήσεις το συναίσθημα στην άκρη όταν γνωρίζεις πως κάποιοι συγγενείς σου απλά δεν μπήκαν σε κάποιο πλοίο για να σωθούν όταν Βρετανοί, Ιταλοί και Αμερικάνοι έκοβαν βόλτες στο λιμάνι χωρίς να βοηθούν; Πως δύναται μια Ελληνίδα να ονομάζει έτσι μια πανθομολογούμενη σφαγή αμάχων; Είναι άποψή της, θα μου επιτρέψει να διαφωνήσω.
Το χειρότερο είναι πως ο λαός δεν έδειξε τα αντανακλαστικά εκείνα που θα τόνιζαν την εθνική του συνείδηση και θα έδειχναν πως δεν έχει αλλοτριωθεί σε επικίνδυνο βαθμό.
Είναι προφανές λοιπόν πως τα τελευταία 35 χρόνια υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης της εθνικής ταυτότητας και χαλάρωσης των αντιστάσεων του έθνους.
Είναι όμως σωστό να πούμε πως επιτρέψαμε οι ίδιοι ως λαός να συμβεί.
Ζώντας ίσως μια από τις μεγαλύτερες χρονικές περιόδους ειρήνης στην νεοελληνική ιστορία του κράτους και με την μεγαλύτερη εισροή χρημάτων που είχαμε ποτέ κάναμε ότιδήποτε δυνατό για να δείξουμε στους εχθρούς μας(ω ναι υπάρχουν θέλουμε δεν θέλουμε) πως μπορούν να κάνουν ότι θέλουν στην περιοχή.
Αναπτύξαμε των ωχαδερφισμό, τροφοδοτήσαμε το ρουσφέτι, αγωνιστήκαμε για να κάνουμε την κοιλίτσα μας μεγαλύτερη, επιτρέψαμε να μας βάλλουν από παντού.
Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η επόμενη μέρα από την νύχτα των Ιμίων, όπου με τρία παλικάρια νεκρά απλά έλεγαν πολλοί πως δε πειράζει και στο τέλος θα τα βρούν στην μοιρασιά. Έχοντας ακούσει το παραπάνω το λιγότερο που μπορούσα να κάνω είναι να αισθανθώ ντροπή για τους συμπολίτες μου που είχαν την ίδια άποψη. Προφανώς δεν έχουν ιδέα τι είναι να ζεις σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου βλέποντας τα Τουρκικά πλοία για μέρες στην είσοδο του λιμανιού. Ίσως να άλλαζαν γνώμη αν τα έβλεπαν στην είσοδο της Μυκόνου ή του Μικρολίμανου. Δεν είναι μακριά και αυτό...
Ενας λαός με μειωμένη αντίληψη του εθνικού συμφέροντος λοιπόν, εδώ όμως θα πρέπει να διευκρινήσω κάτι που πολλοί παρεξηγούν:
Εθνικό συμφέρον δεν σημαίνει μόνο εξωτερική πολιτική και άμυνα. Εθνικό συμφέρον είναι να είσαι φορολογικά νομοταγής, να σέβεσαι τους κανόνες δικαίου, να σέβεσαι βρε αδερφέ ακόμη και τον διπλανό σου. Είναι δείγμα κοινωνικής συνοχής να υπάρχει συλλογική σκέψη για το καλό όλων μας με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το περιβόητο παρκάρισμα μπροστά στις ράμπες των ΑΜΕΑ στα φανάρια. Είναι δείγμα της αλλοτρίωσης, του εγωισμού και του ωχαδερφισμού.
Εν κατακλείδι, έχουμε γίνει ένας πλαδαρός λαός κοιλαράδων με μειωμένες αντιστάσεις σε οτιδήποτε θίγει τα εθνικά μας συμφέροντα. Εγωιστές, μας ενδιαφέρει μόνο η τσέπη μας, η μεζονέτα μας στις καταπατημένες δασικές εκτάσεις και το τζιπάκι μας που καταναλώνει ένα πρατήριο βενζίνης τα 100km γκρινιάζοντας για τιμή της. Αλήθεια πως το αγοράσαμε;
Ένας λαός με αυτά τα χαρακτηριστικά που έχει αποφασίσει ασυνείδητα ήδη να παραχωρήσει κομμάτι της ιστορίας του δηλαδή της ίδιας του της ψυχής είναι καταδικασμένος να συρρικνωθεί να γίνει έρμαιο στις διαθέσεις των μεγάλων και να καταλήξει απλά ένα προτεκτοράτο.
Ένας λαός που με τις ανύπαρκτες αντιστάσεις του αυτή την εποχή κινδυνεύει να γίνει μειονότητα στις ίδιες του τις πατρογονικές του εστίες.
Βλέπετε έχει αναχθεί ο πατριωτισμός σε εθνικισμό και η προστασία της παράδοσής του από ξενόφερτες πρακτικές σε ρατσισμό.
Φοβάμαι πως οι σύγχρονοι εφιάλτες είναι πολύ ποιο επικίνδυνοι από τους παλαιότερους διότι δεν φορούν τον μανδύα του προβάτου.
Είναι απροκάλυπτα λύκοι διαστρεβλώνοντας την ίδια την πραγματικότητα για να μην τους αγγίζουν.
Το τραγικό είναι πως τα καταφέρνουν
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Casius
21.09.2009

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση