Η ιστορίας της Ελληνοτουρκικής φιλίας

Τεράστια τα σφάλματα της Ελλάδας

Φίλος αναγνώστης, άφησε ένα μοναδικό σχόλιο σχετικά με την Ελληνοτουρκική φιλία. Υποχρέωσή μου θεώρησα να δημοσιεύσω το σχόλιο προκειμένου να συζητηθεί, τονίζοντας από την πλευρά μου πως "τα μηδενικά προβλήματα" του κυρίου Νταβούτογλου είναι μία άποψη ιδιόμορφη.
Ο γνωστός Μογγολικής καταγωγής υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και ο κύριος εμπνευστής και σχεδιαστής της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, παραγνωρίζοντας τα προβλήματα που η τουρκική επιθετική εξωτερική πολιτική δημιουργεί στα γειτονικά με την Τουρκία κράτη, όταν αναφέρεται στα μηδενικά προβλήματα το κάνει προκειμένου να περάσει το μήνυμα πως δεν θα ανεχθεί προβλήματα από τους γείτονες προς την Τουρκία.
Επί του πρακτέου, όμως και σε μόνιμη βάση, ο ίδιος προσπαθεί να δημιουργεί μικρά ή μεγάλα προβλήματα σε όλους τους γείτονες της Τουρκίας, προκειμένου στη συνέχεια να υπαναχωρήσει από τις καταπατήσεις του, εμφανίζοντας την επιστροφή στη νομιμότητα του διεθνούς δικαίου ως υποχώρηση και κίνηση καλής θέλησης εκ μέρους της Τουρκίας.
Για όσο χρονικό διάστημα η διεθνής κοινότητα και οι αρχηγοί των ισχυρών κρατών δεν απαιτήσουν από την Τουρκία τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, η Άγκυρα θα ισχυροποιείται -με όλα τα χαρακτηριστικά του ψευτόμαγκα- και θα υπερεκτιμά αυτοκαταστροφικά τις πραγματικές της δυνάμεις (σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο).
Το κείμενο του αναγνώστη για την Ελληνοτουρκική φιλία:
Η ελληνοτουρκική "φιλία" ή "προσέγγιση", είναι μία αποτυχημένη πολιτική, την οποία εγκαινίασε ο Ελ. Βενιζέλος την δεκαετία του '30. Ο αλλοπρόσαλλος αυτός καιροσκόπος, όταν είδε το τραγικό ναυάγιο του σχεδίου της Ελλάδος των πέντε θαλασσών και δύο ηπείρων, το οποίο ναυάγιο, ελαφρά τη καρδία, άφησε να πληρώσουν άλλοι, έκανε στροφή 180 μοιρών και άρχισε μίαν "επίθεση φιλίας" προς την Τουρκία, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να προτείνει τον Κεμάλ Ατατούρκ για Νόμπελ Ειρήνης.
Την ίδια πολιτική συνέχισε και ο Μεταξάς, ο οποίος δώρισε στο τουρκικό κράτος το σπίτι, στο οποίο λέγεται ότι γεννήθηκε ο Ατατούρκ στην Θ/νίκη και μετονόμασε τον δρόμο από Απ. Παύλου σε Κεμάλ Ατατούρκ (έτσι λεγόταν μέχρι τα Σεπτεμβριανά του 1955).
Τι αποκομίσαμε από την "επίθεση" αυτή; Το 1942, όταν η Ελλάδα ήταν υπό κατοχή και δεν μπορούσε να αντιδράσει, οι Τούρκοι επέβαλαν βαρύτατο φόρο ιδιοκτησίας (κάτι σαν τον ΦΜΑΠ του Σημίτη) στους Ρωμιούς της Πόλης, με αποτέλεσμα να αρχίσουν αυτοί να εκποιούν τις περιουσίες τους.
Στην συνέχεια, εξαπολύθηκε το πογκρόμ της 6/7 Σεπτεμβρίου 1955, οι απελάσεις που κορυφώθηκαν το 1964 και η Ελλάς συνέχιζε να πιστεύει σε ελληνοτουρκική "φιλία".
Ο γελοίος δικτάτωρ Παπαδόπουλος πρότεινε σχέδιο... ελληνοτουρκικής... συνομοσπονδίας, κατά το πρότυπο της (ήδη αποτυχημένης) ΗΑΔ του Νάσερ!!!
Ακολούθησαν τα γνωστά με τον Πρίνο, η κατάληψη της Κύπρου, για την οποία βέβαια ευθύνεται ο Ιωαννίδης, αλλά πάντως έδειξε τι όντως εννοούν οι Τούρκοι σαν "φιλία", αφού η κατοχή συνεχίζεται επί 35 χρόνια.
Ακολούθησαν τα Ίμια και όλα τα παρελκόμενα, η ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο, η απειλή του casus belli και η Ελλάς... εξακολουθεί την "επίθεση φιλίας" προς την Τουρκία. Άκαμπτη, χωρίς αιδώ, ανίκανη να αλλάξει μία πολιτική που αποδείχθηκε επιζήμια για τα εθνικά μας συμφέροντα εδώ και 80 ολόκληρα χρόνια.
Τι να πει κανείς; Ανικανότητα, ηλιθιότητα, ξεπούλημα; Δεν ξέρω, ο καθένας ας κρίνει τα γεγονότα και ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Αναγνώστης
ΥΓ: Εννοείται ότι όταν ο σωβινιστής Νταβούτογλου κάνει λόγο για "μηδενικά προβλήματα", εννοεί τα όποια προβλήματα να λύνονται με υποχωρήσεις μόνο των άλλων και η Ελλάδα έχει δείξει ότι ξέρει άριστα να πυγοδοτεί.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση