Πονοκέφαλος για την Αθήνα η ειδική σχέση ΕΕ- Τουρκίας

Η Ελλάδα χάνει την συμμαχία με την Γαλλία;

Oλοένα ταχύτερα κερδίζει έδαφος η ιδέα για σύναψη ειδικής σχέσης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και Τουρκίας, με την Αθήνα να παρακολουθεί αμήχανη τις εξελίξεις.
Σε ομιλία του εν όψει των ευρωεκλογών στην πόλη Νιμ ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί «δεν μάσησε τα λόγια του» και δήλωσε ότι η Τουρκία δεν πληροί τις προϋποθέσεις να γίνει μέλος της ΕΕ. Πρότεινε μάλιστα την άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων των «27» με την Αγκυρα και σκοπό τη δημιουργία «κοινού χώρου σε θέματα οικονομίας και ασφαλείας». Κατά τον κ. Σαρκοζί η Τουρκία πρέπει να έχει το ίδιο καθεστώς στις σχέσεις με την ΕΕ όπως και η Ρωσία. Με τον τρόπο αυτόν η Ευρώπη θα αποφύγει να οδηγηθεί σε«μια διεύρυνση χωρίς τέλος».

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες οι ηγεσίες τόσο της Γαλλίας όσο και της Γερμανίας όχι μόνο αντιτάσσονται στην τουρκική ένταξη αλλά έχουν και σφόδρα ενοχληθεί από την αλαζονική συμπεριφορά της Αγκυρας, όπως αυτή εκφράστηκε κυρίως κατά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο και στο Κελ. Ωστόσο ο γαλλογερμανικός άξονας δεν προτίθεται να οδηγήσει το τουρκικό τρένο σε εκτροχιασμό τον προσεχή Δεκέμβριο οπότε θα επαναξιολογηθεί η Αγκυρα σχετικά με την εφαρμογή του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου. Οπως σημειώνει έμπειρος διπλωμάτης, «θα αναμένει την κατάλληλη στιγμή».
ΗΑθήνα επιμένει δημοσίως να υποστηρίζει ένθερμα την πλήρη ένταξη της Τουρκίας. Διπλωματικές πηγές σημειώνουν ότι «η ελληνική πλευρά δεν έχει άλλη επιλογή, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα απολέσει ένα μείζον διαπραγματευτικό όπλο». Ωστόσο έχουν ήδη κατατεθεί εισηγήσεις που ζητούν να καταρτισθεί ένα «Σχέδιο Β», με σκοπό να αντιμετωπιστεί το ενδεχόμενο της ειδικής σχέσης.
Ιδιαίτερα πάντως όσον αφορά τη Γαλλία ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι το Παρίσι, το οποίο μετά την επιστροφή του στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, φιλοδοξεί να ηγηθεί του πυλώνα της ευρωπαϊκής άμυνας εντός Συμμαχίας, επιθυμεί την κατάργηση των εμποδίων στη συνεργασία ΕΕ- Τουρκίας στον τομέα αυτόν. Η στάση αυτή αλλάζει τα δεδομένα για την ελληνική εξωτερική πολιτική, η οποία επί μακρόν βασιζόταν στη γαλλική υποστήριξη των θέσεων της Αθήνας στα ευρωτουρκικά.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση