Γάζα: Δεν υπάρχουν λόγια απέναντι σε αυτή την καταστροφή

Για την τραγωδία της Γάζας...

Του Μάκη Γιομπαζολιά

Ένας πόλεμος, που αδιαφορεί για τον άνθρωπο και μετράει μόνο αριθμούς και συμφέροντα των ισχυρών της Γης. Ένας πόλεμος που θα μπορούσε να μη χρειασθεί να γίνει. Αλλά που "εκείνοι" έκριναν ότι έπρεπε να γίνει. Και έπρεπε να γίνει τώρα. Ακριβώς τώρα. Με εκατόμβες θυμάτων.
Που θα διασκεδασθούν από την διπλωματία και θα ξεχασθούν από τους λαούς. Και με ένα παγκόσμιο μήνυμα-μάθημα. Που επιδιώκει να μείνει. Να δείχνει. Και να φοβίζει. Δηλαδή να "πιάσει".
Τόσο απλός είναι ο στόχος. Τόσο κυνικός. Και τόσο ελεεινός!
Επιτρέψτε μου, να είμαι λιγότερο ολοφυρόμενος στα γραπτά μου, για τα αθώα θύματα της τραγωδίας της Γάζας. Ιδίως για τα αθώα παιδιά. Που ακόμη και σκοτωμένα έχουν στο νεκρό βλέμμα τους την αναπάντητη απορία του "γιατί?". Κλαίω μέσα μου για αυτά. Όπως όλοι μας. Και ενώνω την ασήμαντη φωνή μου στην παγκόσμια καταδίκη της σφαγής.

Θέλω όμως, μέσα στις συνθήκες αυτής της φρίκης, να συμβάλω στην παγερή αναζήτηση του "γιατί;". Που ξεπερνά το αιματηρό αποτέλεσμα της τραγωδίας. Και προσπαθεί να βρει τις στυγερές αιτίες της. Που υπολόγισαν και αυτό το αίμα. Και θέλουν να πετύχουν τους στόχους τους και μετά από αυτό το αίμα.
Καταλαβαίνω αλλά δεν συμφωνώ με τις ρουκέτες της Χαμάς, που έδωσαν το άλλοθι για την απίστευτη μαζική δολοφονία. Όταν αυτός που θέλει να σε σκοτώσει, σε προκαλεί να κάνεις το "πρώτο βήμα", είναι επικίνδυνη αφέλεια να το διαπράττεις. Όχι γιατί δεν έχεις δίκιο. Αλλά γιατί το δίκιο σου θα το κρίνουν και όλοι οι "άλλοι". Στο τέλος της τραγωδίας. Αν έχεις φωνή τότε! Αλλιώς θα ακούσουν μόνον τον ένα. Τον φονιά!
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι ρουκέτες της Χαμάς δεν είναι χθεσινό φαινόμενο. Κρατάει καιρό. Και θα μπορούσε η "υπομονή" του Ισραήλ να εξαντληθεί και πριν από πολύ χρόνο ή και μετά από πολύ χρόνο. Γιατί λοιπόν τώρα;
Λοιπόν, να δούμε πρώτα, τί συμβαίνει τώρα, που οι Ισραηλινοί αποφάσισαν την εκατόμβη:
Πρώτον: Στην μοναδική, ακόμη, υπερδύναμη του κόσμου υπάρχει κενό εξουσίας. Ο Μπους φεύγει. Άρα δεν έχει κανένα πρόβλημα να πάρει στο λαιμό του ένα ακόμη "κρίμα". Και ο Ομπάμα δεν έχει ακόμη έλθει. Άρα μπορεί εύκολα να πει "εγώ το βρήκα και θα το διορθώσω". Θα "διορθώσει" δηλαδή αυτό που θέλουν και οι Ισραηλίτες. Θα φροντίσει να σταματήσει η αιματοχυσία και να συμφωνηθεί ειρήνη, πάνω σε αυτά που θα έχουν επιβάλει ήδη τα ισραηλινά όπλα. Χαμάς τέλος. Πάρτε ένα κομμάτι γης και ελάτε, με άλλη ηγεσία, να συζητήσουμε, πού και πως θα ζείτε, χωρίς να μας ενοχλείτε.
Δεύτερον: Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η άλλη μεγάλη δύναμη του κόσμου, βρισκόταν, ακριβώς εκείνη τη νύχτα της ισραηλινής επίθεσης, σε κενό εξουσίας. Η Γαλλία του - συμπτωματικά εβραϊκής καταγωγής - Σαρκοζί έφευγε από την ηγεσία της Ε.Ε. Και στη θέση της ερχόταν- την επομένη - η Τσεχία. Που από την πρώτη στιγμή τάχθηκε υπέρ της "αμυντικής" επίθεσης του Ισραήλ. Η προσπάθεια του -χωρίς τυπική ευρωπαϊκή εξουσία πια - Σαρκοζί να μεσολαβήσει κ.τ.λ. είναι "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε".
Τρίτον: Μετά τις ημέρες της σφαγής που της είναι αναγκαίες, η ισραηλινή ηγεσία : Θα έχει εξουθενώσει στρατιωτικά, ίσως και πολιτικά, την Χαμάς. Θα συμφωνήσει σε "κατάπαυση του πυρός", ίσως με ειρηνευτική πολυεθνική δύναμη στα σύνορα Ισραήλ-Γάζας. Εξυπηρετώντας έτσι και τις "ειρηνευτικές" πρωτοβουλίες του νέου Αμερικανού Προέδρου. Και δεν θα ενοχλείται καθόλου από το μωσαϊκό της Ε.Ε.. Που θα ταλανίζεται μεταξύ της φιλικής προς το Ισραήλ τσέχικης προεδρίας της και των άλλων ποικίλων απόψεων, για τα δραματικά γεγονότα.
Τέταρτον: Θάβοντας τους πάμπολλους νεκρούς τους και χωρίς καμιά βοήθεια από πουθενά, οι Άραβες της Παλαιστίνης θα κληθούν να προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις, για το μέλλον τους. Και, ενώ μια νουνεχής αντιπροσωπεία τους θα διαπραγματεύεται, κάποιες "εξτρεμιστικές" ομάδες τους θα "χαλάνε τη σούπα" με δυναμικές ενέργειες απελπισίας.
Έχετε καμία αμφιβολία, για το ποιός θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο; Το Ισραήλ θα παραμείνει κράτος εξόχως ισχυρό στρατιωτικά και διπλωματικά. Οι Παλαιστίνιοι θα παλεύουν, ίσως υπό διεθνή επιτήρηση, να τους αναγνωρισθεί το δικαίωμα να έχουν κράτος ή απλά για να επιζήσουν. Ό,τι συμβαίνει και μέχρι τώρα, δηλαδή. Και η Χαμάς θα ενισχύει "εξτρεμιστικές" ενέργειες, προσπαθώντας να ανακτήσει οικονομική-στρατιωτική δύναμη. Και μετά να υπερισχύσει και πάλι πολιτικά μεταξύ των Παλαιστινίων.Δηλαδή οι Παλαιστίνιοι να "τρώγονται" και το Ισραήλ να κυριαρχεί.
Μπορούν άραγε αυτά να εμποδισθούν, να ανατραπούν;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση