Στρατηγική κίνηση από τον Μεϊμαράκη

Προσκαλεί όλους τους ομολόγους του

από τα Βαλκάνια στην Αθήνα

Ποιοι αρνήθηκαν και γιατί…

Σε ανοιχτή πρόσκληση συνομιλιών και ανταλλαγής απόψεων, στην Αθήνα, προσκαλεί ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Μεϊμαράκης, τους ομολόγους του της περιοχής των Βαλκανίων.
Η συγκεκριμένη κίνηση του κυρίου Μεϊμαράκη γίνεται σε ένα κομβικό χρονικό σημείο και δείχνει την διάθεση του Έλληνα υπουργού να λειτουργήσει ως «ηγετική δύναμη», αλλά ταυτόχρονα και ως συνδετικός κρίκος στην ταραγμένη Βαλκανική των τελευταίων χρόνων.

Οι απαντήσεις των ομολόγων του δείχνουν να είναι πολύ ενδιαφέρουσες, ιδιαίτερα δε εκείνων των χωρών που αρνήθηκαν την πρόσκληση. Μέχρι στιγμής, λοιπόν, απέστειλαν αρνητική απάντηση οι υπουργοί της Βουλγαρίας, του Μαυροβουνίου, της Αλβανίας, της Σλοβενίας και της Κροατίας, ενώ ο υπουργός Εθνικής Άμυνας των Σκοπίων δείχνει να το σκέφτεται και δεν έχει αποστείλει αρνητική αλλά ούτε και θετική απάντηση στην πρόσκληση.
Ενδιαφέρον έχει η άρνηση των παραπάνω χωρών, αν αναλογιστεί κανείς τους συσχετισμούς δυνάμεων, αλλά και τις αντιπαλότητες που έχουν δημιουργηθεί. Έτσι, εύκολα κανείς διακρίνει τους «εχθρούς» της Σερβίας, αλλά και το «μπλοκ» που υπάρχει απέναντι στην Ελλάδα. Η άρνηση της Βουλγαρίας δείχνει μία παράξενη «στροφή» που έρχεται σε πλήρη αντίθεση μετά από την πρόσφατη σχετικά προσχώρησή της στα πλαίσια του αμυντικού δόγματος του ΝΑΤΟ.
Σε προηγούμενο σημερινό άρθρο, αναλύθηκε η πιθανή παρέμβαση της Αλβανίας ή δυνάμεων του UCK στα Σκόπια, αλλά δεν πρέπει να θεωρούμε διόλου παράξενη μία ταυτόχρονη επέμβαση της Βουλγαρίας για αποκατάσταση του «κράτους δικαίου» στα Σκόπια και ενίσχυση της ασφάλειας του Βουλγαρικού πληθυσμού.
Ταυτόχρονες πιθανές ενέργειες της Σερβίας, που επιθυμεί την αποκατάσταση του πληγωμένου της γοήτρου δεν πρέπει να αποκλειστούν, ενώ δεν πρέπει να θεωρηθεί διόλου απίθανη η προσπάθεια αλίευσης προθέσεων των συγκεκριμένων χωρών από τον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που Αλβανία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία αρνήθηκαν (σχεδόν άμεσα) την πρόταση του κυρίου Μεϊμαράκη.
Η αρνητική στάση όμως της Σλοβενίας και της Κροατίας είναι αυτή που προβληματίζει και που (δυστυχώς) δυναμιτίζει τις μέχρι τώρα υποψίες, για βλέψεις των δύο χωρών προς εδάφη της Σερβίας. Μία τέτοια περίπτωση «τινάζει στον αέρα» ολόκληρα τα Βαλκάνια, μία περιοχή που ιστορικά παράγει μεγάλους πολέμους και όχι μόνο Ευρωπαϊκούς.
Τι σημαίνει λοιπόν η άρνηση από αυτές τις χώρες; Φοβούνται μία συμμαχία Ελλάδας και Σερβίας που τους δένει η ιστορία, η θρησκεία αλλά και το πιθανό μουσουλμανικό τόξο; Ιδιαίτερα η άρνηση των δύο βορειότερων χωρών (Σλοβενίας και Κροατίας) είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για την Σερβία. Τα υπόλοιπα κράτη όμως (Μαυροβούνιο, Αλβανία) που δεν αποδέχθηκαν την πρόσκληση της Ελλάδας, δείχνουν να σχηματίζουν μία μουσουλμανική δύναμη που δεν επιθυμεί να δείξει τις δυνάμεις ή τις αδυναμίες της, αλλά και μία πρόσφατη σύμμαχο (Βουλγαρία) απρόθυμη να συμμετέχει για άγνωστους λόγους (που θα πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις)…
Αναμένοντας λοιπόν τις απαντήσεις και των υπολοίπων κρατών ας μετρήσουμε τους φίλους και τους «φίλους» για να γνωρίζουμε και τι γίνεται στην γειτονιά μας. Και να μην ξεχνάμε, με ευκαιρία της αυριανής επετείου του ΟΧΙ, πως όλες οι χώρες που μέχρι στιγμής έχουν αρνηθεί την πρόσκληση του Έλληνα Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ήταν κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο με το μέρος των Γερμανών ή των Ιταλών και δεδηλωμένοι έμπρακτα εχθροί της Ελλάδας... Για να μην ξεχνάμε και την ιστορία...

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση