Το Παρίσι επιδιώκει έντονα μία Pax Mediterranea

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο στρατηγός Ντε Γκωλ κωδικοποίησε και υλοποίησε ένα τρίπτυχο γαλλικής στρατηγικής, το οποίο ακολουθείται πιστά απ’ όλους τους Γάλλους Προέδρους:

– Ανεξαρτησία του κράτους.

– Προσπάθεια επίτευξης των γαλλικών εθνικών στόχων διά της διπλωματίας και, προπάντων, διά της ισχύος. Έτσι ο στρατηγός μερίμνησε ώστε η Γαλλία να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.

– Απόρριψη κάθε εξωτερικής κηδεμονίας.

Σε αυτό το πλαίσιο πολιτικής, ο Ντε Γκωλ εστίασε σε μια διαχρονική στρατηγική, η οποία αποβλέπει στο «μεγαλείο της Γαλλίας» («La grandeur de la France»). Υπό τα σημερινά δεδομένα του διεθνούς άναρχου συστήματος και της ανυπαρξίας ισχυρού δρώντος ως αποδεκτού και ικανού ηγεμόνα να ρυθμίσει τις διεθνείς σχέσεις, η στρατηγική της Γαλλίας υλοποιείται και από τον πρόεδρο Macron, ως έμπρακτη επιβεβαίωση της ισχύος και της θέσεως της χώρας στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Το Παρίσι επιδιώκει έντονα μία Pax Mediterranea επειδή αυτή εξυπηρετεί και τα δικά του εθνικά συμφέροντα, που απειλούνται από τον Τούρκο πειρατή σε πολλά μέτωπα: Στη Λιβύη, στην Αν. Μεσόγειο, στη Συρία, στη Βόρεια Αφρική.

Η τουρκική απειλή εξικνείται κυρίως προς την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τον Λίβανο, με προεκτάσεις μέχρι τη Σαουδική Αραβία και τα Αραβικά Εμιράτα. Ο Πρόεδρος Macron έχει διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αδυνατεί να ασκήσει μιαν ενιαία εξωτερική πολιτική αντιμετώπισης περιφερειακών και διεθνών κρίσεων που την επηρεάζουν αμεσότατα.


Ο γαλλογερμανικός άξονας, παρά τις εκατέρωθεν διαβεβαιώσεις Παρισίων-Βερολίνου, δεν φαίνεται να λειτουργεί ως ισχυρός παρεμβατικός εμβρυουλκός σε κρίσεις. Το ΝΑΤΟ είναι «κλινικά νεκρό», κατά την ορθή απόφανση του Γάλλου Προέδρου. Ασκείται μόνο σε εκκλήσεις για συμβιβασμό και διάλογο.

Από την άλλη, οι ΗΠΑ υποχώρησαν από την Αν. Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Η προσοχή και η ανησυχία τους εστιάζεται στην αποθηρίωση της Κίνας. Έτσι, η απραξία της ΕΕ και η υποχώρηση των ΗΠΑ δημιούργησαν ένα σοβαρό γεωστρατηγικό κενό, που ενθαρρύνει και αποθηριώνει έναν ασύδοτο τουρκικό αναθεωρητισμό.

Η Ρωσία, η οποία λειτουργεί δύο ισχυρές αεροναυτικές βάσεις στη Συρία, θα ήταν πανευτυχής από έναν πόλεμο Ελλάδος-Τουρκίας, ο οποίος θα διέλυε την ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ και θα ανέτρεπε άρδην τα δεδομένα ισχύος στη Μεσόγειο.

Μέσα σε αυτό το άκρως πολεμικό περιβάλλον, η Γαλλία ανέλαβε να διαδραματίσει ρόλο δύναμης αποτροπής και σταθερότητας στην πιο εύφλεκτη περιοχή του κόσμου. Οι καλύτεροι σύμμαχοί της είναι η Ελλάδα και η Κύπρος, οι οποίες υφίστανται την επιθετικότητα του Τούρκου πειρατή, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος.

Είναι σημαντικό ότι οι Ισραηλινοί σήμερα θεωρούν την Τουρκία μεγαλύτερο κίνδυνο από το Ιράν. Πρόσφατα έχει σχηματοποιηθεί ένας άτυπος αλλά ισχυρός αντιτουρκικός άξονας, με επικεφαλής τη Γαλλία. Αυτός περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τα Ην. Αραβικά Εμιράτα, τη Σ. Αραβία, εν μέρει την Ιταλία.

Έναντι της αναθεωρητικής, νεο-οθωμανικής Τουρκίας και ειδικά του Ερντογάν, ο πρόεδρος Macron έχει υιοθετήσει μια σκληρή γραμμή.

Ο Τούρκος Πρόεδρος, εκμεταλλευόμενος την απραξία της ΕΕ, την υποχώρηση των ΗΠΑ και τους ανάρμοστους δεσμούς του με τον πρόεδρο Τράμπ, τις σχέσεις του με τη Γερμανία, τη Ρωσία και την Κίνα, προκαλεί ευθέως τα γαλλικά συμφέροντα:

Στη Βόρεια και σε όλη την Αφρική, ειδικά στη Λιβύη, στη Συρία και στην Αν. Μεσόγειο. Αυτές οι συγκυρίες ευνόησαν την ανάπτυξη στενότατων σχέσεων της Ελλάδος και της Κύπρου με τη Γαλλία, ειδικά στον αμυντικό τομέα.

Γιατί ο Πρόεδρος Macron υποστηρίζει την Ελλάδα και την Κύπρο; Όχι μόνο για λόγους πώλησης οπλισμού, όπως θα έλεγε κάποιος. Κυρίως, επειδή Αθήνα και Λευκωσία έδωσαν την ευκαιρία στη Γαλλία να επιστρέψει ως η μοναδική αξιόπιστη ευρωπαϊκή δύναμη σταθερότητας και αποτροπής στη Μεσόγειο.
Ο Γάλλος Πρόεδρος είναι ξεκάθαρος: Δεν θα επιτρέψει στις νεο-οθωμανικές ονειρώξεις του Ερντογάν να κυριαρχήσουν σε μια περιοχή όπου πρέπει να προεξάρχει η σταθερότητα, η ειρήνη, η συνεργασία και οι σχέσεις καλής γειτονίας.

Η σύνοδος των εφτά χωρών της ΕΕ της Μεσογείου, στην Κορσική, την περ. Πέμπτη, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα προς την πειρατική Τουρκία: Να σταματήσει τις παράνομες προκλήσεις. Να σεβαστεί το Διεθνές και το Δίκαιο της Θάλασσας. Να αποσύρει το πολεμικό ναυτικό. Να τερματίσει τις εισβολές στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και στην Κυπριακή ΑΟΖ. Διαφορετικά θα υποστεί σοβαρές κυρώσεις και επιπτώσεις στην ενταξιακή πορεία της.

Το αντιτουρκικό μέτωπο είναι η ισχυρότερη απάντηση στην τουρκική πειρατεία. Να μετεξελιχθεί σε στρατιωτικές συνεργασίες και αμοιβαιότητα αλληλεγγύης. Η πολιτική Macron και η ισχύς της Γαλλίας με τη δύναμη αποτροπής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, διασώζουν το τρωθέν γόητρο της ΕΕ.

Έναντι της αλητείας και της πειρατείας της Τουρκίας ισχύει η δήλωση Macron (20.8.2020): «Σε ό,τι αφορά την κυριαρχία στη Μεσόγειο, πρέπει να είμαι συνεπής σε λόγια και έργα. Οι Τούρκοι μόνο αυτό υπολογίζουν και σέβονται». Δηλαδή, τη γαλλική ισχύ και την πολεμική ετοιμότητα της Ελλάδος.

Σάββας Ιακωβίδης
HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση