Ο Ερντογάν είναι ένας επιθετικός σουλτάνος
Προκαλεί και βγάζει τη γλώσσα στην Ε.Ε.
Τα ευρωπαϊκά όνειρα μιας φιλελεύθερης Τουρκίας, κληρονόμου του Κεμάλ Ατατούρκ και των κοσμικών πεποιθήσεων του, ανήκουν τώρα στον κήπο των ψευδαισθήσεων, γράφει η εφημερίδα Le Figaro σε ανάλυση της Isabelle Lasserre.
Το νέο-οθωμανικό σχέδιο του Ταγίπ Ερντογάν, ο εθνικιστικός, ισλαμιστικός και αυταρχικός δρόμος που ακoλουθεί εδώ και αρκετά χρόνια, η επιβεβαίωση των νεοϊμπεριαλιστικών φιλοδοξιών του γύρω από τη Μεσόγειο και ο αγώνας του ενάντια στη δυτική κουλτούρα τον απομάκρυναν από τους παραδοσιακούς συμμάχους του.
Ο μεγάλος ταραξίας στη Μέση Ανατολή είναι, μαζί με τη Ρωσία του Vladimir Poutine και την Κίνα του Xi Jinping, ένας από τους κύριους διεθνείς ταραχοποιούς.
Ο Erdogan εξελίχθηκε σε κύριο πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο εκβιασμός του με τους μετανάστες, ο αγώνας του εναντίον των κουρδικών δυνάμεων στη Συρία που συμμάχησαν με τον διεθνή συνασπισμό κατά του ισλαμικού κράτους, οι παράνομες γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο, μέσα στην οικονομική ζώνη της Κύπρου, το αυταρχικό του στυλ και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουν πολλαπλασιαστεί από την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, με τις περισσότερες από τις ενέργειες της Τουρκίας να αποτελούν πρόβλημα ασφάλειας για την ευρωπαϊκή ήπειρο ή να έρχονται σε αντίθεση με τις αξίες της Ένωσης.
Μετατρέποντας την πρώην Αγία Σοφία σε τζαμί, επικαλούμενος το οθωμανικό παρελθόν για να τροφοδοτήσει την επιθυμία του για ρεβανσισμό ταυτότητας, ο Τούρκος πρόεδρος αναμφισβήτητα βάζει τέλος σε μια εποχή, που χαρακτήριζε γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
«Κάνει ένα περαιτέρω βήμα προς την κατεύθυνση, που θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε έναν πόλεμο πολιτισμών και θρησκειών», σχολιάζει ένας Γάλλος διπλωμάτης.
Η Τουρκία έχει επίσης εξελιχθεί σε πρόβλημα των συμμάχων του ΝΑΤΟ, οι οποίοι για μεγάλο χρονικό διάστημα είχαν κλείσει τα μάτια και σιωπούσαν στις προκλήσεις του Erdogan, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς των πυραύλων S400 από τη Ρωσία, η οποία θεωρεί την Ατλαντική Συμμαχία ως εχθρό.
Τα λόγια του Γάλλου προέδρου για «εγκεφαλικό θάνατο του ΝΑΤΟ», έσπασαν το τουρκικό ταμπού και δημοσιοποίησαν την ανησυχία των συμμάχων απέναντι σε αυτόν τον εταίρο, ο οποίος από καιρό φύλαγε τη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.
Τόσο εντός της Συμμαχίας, όσο και έναντι της ΕΕ, η Τουρκία του Erdogan έχει γίνει ένας όλο και πιο αναξιόπιστος σύμμαχος, παίζοντας το δικό της ρόλο και ακολουθώντας μια πολιτική βίας και τετελεσμένων γεγονότων. Ωστόσο, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί εύκολα να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για επαναπροσέγγιση με την Τουρκία, το ΝΑΤΟ, το οποίο λειτουργεί με συναίνεση, δεν μπορεί ούτε να αποκλείσει ένα μέλος, ούτε να επιβάλει κυρώσεις σε αυτό.
Μετατρέποντας την Αγία Σοφία σε τζαμί, ο Erdogan συγκρίνει έμμεσα τον εαυτό του με τον Σουλτάνο Μεχμέτ Β, ενώ επικαλούμενος το παρελθόν και ξαναγράφοντας την ιστορία, κατεδαφίζει όλα τα σύμβολα του Ατατούρκ, του οποίου απαξιώνει συνεχώς την κοσμική πολιτική.
Με αυτόν τον τρόπο, αποσπά τη λαϊκή προσοχή από τις αποτυχίες του στην εγχώρια πολιτική: οικονομική κρίση, πληθωρισμός, λαϊκή δυσαρέσκεια που συνδέεται με τα 3,6 εκατομμύρια Συριακούς πρόσφυγες που φιλοξενούνται από την Τουρκία. Παίζει με την αμερικανική αδιαφορία και την ευρωπαϊκή απροθυμία, εκμεταλλευόμενος τις αερολογίες για να εγκατασταθεί στη νότια ακτή της Μεσογείου.
Αναφερόμενη στη συνέχεια στο ιστορικό της επιδείνωσης των σχέσεων Γαλλίας – Τουρκίας, η δημοσιογράφος, επισημαίνει τη μοναχικότητα της Γαλλίας σε αυτή την αντίθεση, υπογραμμίζοντας την ενόχληση ορισμένων από τις δηλώσεις του d’Emmanuel Macron.
«Πρέπει να διατηρήσουμε την Τουρκία στη Δυτική Συμμαχία. Θα ήταν πραγματικό πρόβλημα, αν έπεφτε στην αγκαλιά της Ρωσίας. Βασικά, η βρετανική άποψη συμφωνεί με αυτή του Emmanuel Macron, αλλά έχουμε διαφορές ως προς την τακτική με τη Γαλλία », εξηγεί Βρετανός διπλωμάτης.
Η Γερμανία, ακόμη κι αν καταδίκασε ξανά αυτή την εβδομάδα τις «τουρκικές προκλήσεις» στην ανατολική Μεσόγειο, παραμένει επίσης στα μετόπισθεν, ιδίως λόγω της μεγάλης μειονότητας τουρκικής καταγωγής, που ζει στο έδαφος της, ενώ οι χώρες της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης ακολουθούν ως συνήθως την αμερικανική θέση.
Η Γαλλία απάντησε στην έλλειψη υποστήριξης της Συμμαχίας αναστέλλοντας τη συμμετοχή της σε επιχείρηση του ΝΑΤΟ, με διπλωμάτη να σχολιάζει : «Άρα υπάρχουν τώρα δύο προβλήματα στη Συμμαχία: το τουρκικό και το γαλλικό».
Το γεωπολιτικό παιχνίδι του Τούρκου προέδρου στη Μέση Ανατολή είναι επικίνδυνο. Παραμέρισε τους παραδοσιακούς συμμάχους του, προχώρησε πιο κοντά στη Ρωσία, αλλά χωρίς να μειώσει την αντιφατικότητα της προσέγγισης με το Κρεμλίνο ως προς τη Λιβύη και τη Συρία.
Η τουρκική θέση είναι ακόμη πιο ριψοκίνδυνη, διότι μετά την εκκαθάριση από την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, ο στρατός αποκεφαλίστηκε. Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, «είναι απλώς μια σκιά του εαυτού της».
Ωστόσο, η Τουρκία δεν έχει αμφισβητηθεί έως τώρα, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρόλο που ο Emmanuel Macron συνεχίζει να το λέει: «Είναι ζωτικής σημασίας να καταλάβει η Ευρώπη τα μεσογειακά γεωπολιτικά ζητήματα και να παραμείνει κυρίαρχη του πεπρωμένου της, χωρίς να το αφήσει σε άλλες δυνάμεις.»
HellasJournal
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...