Το διττό μήνυμα Ερντογάν στην Αθήνα

Το ζήτημα της Αγίας Σοφίας, πέραν όσων σηματοδοτεί για την πραγματική ταυτότητα της Τουρκίας αλλά και των προφανών πολιτισμικών και θρησκευτικών διαστάσεών του, αφορά κυρίως δύο τινά: πρώτον, το διττό μήνυμα ισλαμιστικής κυριαρχίας και αναβίωσης του Οθωμανισμού που εκπέμπει ο Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας του και δεύτερον, το αναθεωρητικό μήνυμα που εκπέμπει στο εξωτερικό, ως προς τη Συνθήκη της Λωζάνης και συνολικά όσων κληροδότησε ο κεμαλισμός στην πατρίδα του.

Αμφότερα, ωστόσο, αυτά τα μηνύματα αφορούν την Αθήνα. Καταδεικνύουν πέραν πάσης αμφισβητήσεως ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εξευμενισμού είναι καταδικασμένη να αποτύχει αλλά και ότι έχει φθάσει η ώρα ομοθυμίας του πολιτικού προσωπικού ως προς τα εθνικά θέματα.

Για την ακρίβεια, καθιστούν σαφές ότι είναι περισσότερο απαραίτητη παρά ποτέ η συγκρότηση ενός ενιαίου εθνικού μετώπου, με την υποστήριξη της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, για την ομόθυμη έγκριση της αύξησης των εξοπλιστικών δαπανών και την προμήθεια όσων χρειάζεται η χώρα μας για την προάσπιση της εθνικής της κυριαρχίας.

Σε διεθνές επίπεδο, οι φίλοι και οι εχθροί είναι ήδη ορατοί. Υπό αυτό το πρίσμα, η περαιτέρω ενδυνάμωση των συμμαχικών δεσμών που ήδη διαθέτει η Ελλάδα με τις δυνάμεις εκείνες που διατίθενται και δύνανται να βρεθούν στο πλευρό της χώρας μας, όταν τούτο απαιτηθεί, συνιστά άμεση προτεραιότητα.


Ο αναθεωρητισμός Ερντογάν επηρεάζει σειρά κρατών, απειλώντας τα ζωτικά συμφέροντα καθεμίας εξ αυτών. Υπό αυτό το πρίσμα, προκύπτουν «φυσικοί σύμμαχοι» για τη χώρα μας.

Υπό το φως όλων αυτών, η υπόθεση της Αγίας Σοφίας είναι καταλυτικής σημασίας για τη διεθνή κοινότητα, όχι μόνον εξαιτίας των πολιτισμικών ή ακόμη και των θρησκευτικών διαστάσεων που αυτή έχει, ανάγοντας την Τουρκία σε ισλαμικό κέντρο για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, όσο κυριότερα διότι σημειώνεται εις επιβεβαίωση των προθέσεών της να ανατρέψει το υφιστάμενο status quo σε αυτή τη γωνιά της υφηλίου.

Η -καθ' όλα δραματική- έκκληση Δένδια προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας για πράξεις και όχι λόγια, με την εκπόνηση (προληπτικού) καταλόγου κυρώσεων κατά της Τουρκίας σε περίπτωση παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, καθιστά σαφή την πεποίθηση των Αθηνών ότι επίκειται κίνηση αυτού του είδους από την άλλη πλευρά. Ούτως ή άλλως, ο Ερντογάν έχει αποδείξει ότι δεν τρέφει ενδοιασμούς καταφυγής στη βία.

Τούτων δοθέντων, ουδεμία θέση έχουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας έριδες μεταξύ των εκπροσώπων του εκλογικού σώματος, οι οποίες θα καλλιεργούσαν αίσθημα απουσίας εθνικής ομοψυχίας προς οποιονδήποτε τρίτο. Όπως αντίστοιχα, δεν υφίσταται πλέον έδαφος ανοχής σε ζητήματα όπως η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού εκ μέρους της Τουρκίας.

Η απόφαση του Ερντογάν για την Αγία Σοφία, από μόνη της, δεν είναι ικανή να κινητοποιήσει ουσιαστικό όγκο αντίδρασης εκ μέρους της Δύσης, σε βαθμό που να οδηγούσε τον Τούρκο ηγέτη στην ανάκλησή της. Όσα σηματοδοτεί, όμως, αυτή η απόφαση -στον βαθμό που θα αποτελέσουν το επίκεντρο των κατάλληλων διπλωματικών χειρισμών- μπορούν να οδηγήσουν στη συγκρότηση ενός μετώπου κρατών, πέραν των στενών ορίων των σημερινών συμμαχιών.

Ούτως ή άλλως, τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ έχουν αποδείξει τον χαμηλό βαθμό «χρησιμότητάς» τους σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση της προκλητικότητας των εξ Ανατολών γειτόνων μας.

Καιρός είναι να δούμε, τι μπορούμε να κάνουμε στην εσωτερική πολιτική σκηνή, ώστε -τουλάχιστον- να μην εκπέμπουμε το λάθος μήνυμα και αντιστοίχως, τι μπορούμε να κάνουμε για την επισφράγιση των νέων συμμαχιών μας.

Οι καιροί αυτό απαιτούν.

Euro2day


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση