Οι πέντε πληγές του Ερντογάν

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν αντιμετωπίζει απανωτές, καταστροφικές ήττες στα μεγαλεπήβολα σχέδια αναβίωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 2023, επέτειο των εκατό χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923.

Οι φαντασιώσεις του Ρ. Τ. Ερντογάν έγιναν παγκόσμια γνωστές από τις συνεχείς, εμπρηστικές δηλώσεις του, ιδίως μετά το «πραξικόπημα» του 2016, προκειμένου να γίνει πειστικός τόσο στον τουρκικό λαό όσο και στην διεθνή κοινή γνώμη.

Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε δύο χαρακτηριστικές δηλώσεις, η μία στην Σαμψούντα τον Μάρτιο του 2018, μετά την δεύτερη τουρκική εισβολή στην Συρία («Θα οικοδομήσουμε οπωσδήποτε την μεγάλη Τουρκία. Αν χρειαστεί θα δώσουμε τις ζωές μας. Αν χρειαστεί θα πάρουμε ζωές») και η άλλη στο πλαίσιο της 7ης Συνόδου Κορυφής του Τουρκικού Συμβουλίου στο Αζερμπαϊτζάν, λίγες μέρες μετά την τρίτη τουρκική εισβολή στην Συρία, τον Οκτώβριο του 2019 (Είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε μέχρι τέλους χωρίς να λάβουμε υπόψη απειλές και πιέσεις. Το λέω ξεκάθαρα. Θα ολοκληρώσουμε οπωσδήποτε αυτό που έχουμε ξεκινήσει. Όπου υψώσαμε τη σημαία μας μια φορά, μετά δεν ξανακατέβηκε».

Με τέτοιες επικίνδυνες φαντασιώσεις που δεν υπολογίζουν κανένα και τίποτα, με ένα ιδιαίτερα βεβαρημένο «ποινικό μητρώο» απίστευτης διαφθοράς και διαπλοκής σύσσωμης της «Φαμίλιας Εντογάν» και με ένα αφόρητα καταπιεστικό καθεστώς μέσα σε ολόκληρη την Τουρκία και τα «κατακτημένα εδάφη», ήταν θέμα χρόνου η δημιουργία σοβαρών πληγών που αιμορραγούν και είτε δεν θεραπεύονται καθόλου, είτε κουκουλώνονται με μεγάλη δυσκολία.

Ας δούμε όμως συνοπτικά τις πέντε από τις πολλές πληγές που έχει ανοίξει στον τουρκικό λαό ο Ρ. Τ. Ερντογάν οι οποίες κλονίζουν πλέον επικίνδυνα όχι μόνο την απόλυτη εξουσία του αλλά οδηγούν σταθερά και την Τουρκία προς τα βράχια:


ΣΥΡΙΑ: Στον εμφύλιο πόλεμο που ξεκίνησε το 2011 με «εξέγερση» στο πλαίσιο της Αραβικής Άνοιξης, η συμμαχία Συρίας-Περσίας-Ρωσίας, κατέβαλε μέχρι σήμερα ένα εξαιρετικά υψηλό «τίμημα» προκειμένου να την εξουδετερώσει.

Η ισλαμιστική Τουρκία, υποστηρικτής όλων των «εξεγέρσεων» της Αραβικής Άνοιξης, επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο όλων των χωρών στις οποίες θα επικρατήσει η Αραβική Άνοιξη. Ειδικά στην γειτονική της Συρία, η υποστήριξη αυτή ήταν μαζική, απροκάλυπτη και επεκτάθηκε σε κάθε αντικυβερνητική ομάδα – ακόμα και των πιο ακραίων τζιχαντιστών.

Όταν όμως, μετά από ένα αιματηρό, πενταετή πόλεμο, δεν υπήρξαν τα επιθυμητά αποτελέσματα, η Τουρκία βρήκε μια ιδανική πρόφαση προκειμένου να βάλει πόδι στην Συρία: Τον αποκλεισμό της διαφαινόμενης δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους!

Στον στόχο αυτό συμφωνούσαν απόλυτα εκτός από την Τουρκία, η Συρία, που δεν ήθελε τον διαμελισμό της, η Περσία που φοβάται τα δέκα και πλέον εκατομμύρια των Κούρδων που ζουν εκεί και το Ιράκ που ήδη έχει μια ομοσπονδιακά αναγνωρισμένη αυτόνομη περιοχή (Ιρακινό Κουρδιστάν).

Η Ρωσία βρήκε μια θαυμάσια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τις φαντασιώσεις των παντουρκιστών συμφωνώντας (μαζί με Συρία και Περσία) στην πρώτη τουρκική εισβολή ("Ασπίδα του Ευφράτη") η οποία έγινε το 2016 υπό τους ήχους οθωμανικών εμβατηρίων και γενικού ξεσηκωμού του τουρκικού πληθυσμού για την «κατάκτηση» της Συρίας.

Ακολούθησαν η δεύτερη ("Κλάδος Ελαίας", 2018) και η τρίτη και φαρμακερή, τον Οκτώβριο του 2019. Και οι τρείς με την «συγκατάθεση» της Αμερικής – η τρίτη «συγκατάθεση» θεωρήθηκε προδοσία των Κούρδων που πρόσφεραν ανεκτίμητη βοήθεια στην καταστολή της Συριακής «εξέγερσης».

Κούρδοι, Ρώσοι, Πέρσες και Σύριοι γνωρίζοντας πολύ καλά τις τουρκικές προθέσεις, φρόντισαν να δημιουργήσουν μέσα στην Συρία μια μόνιμη, αιμορραγούσα και επικίνδυνη πληγή στην Ερντογανική Τουρκία.

Από την επομένη της πρώτης τουρκικής εισβολής το 2016, οι Κουρδικές δυνάμεις σε άμεση ή έμμεση συνεργασία με κυβερνητικές δυνάμεις που είχαν την υποστήριξη Ρωσίας και Περσίας, δημιούργησαν σταδιακά μια κόλαση για τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής με βαριές, καθημερινές απώλειες στρατιωτών και στρατιωτικού υλικού που σπάνια γινόταν επίσημα γνωστές.

Κάπως έτσι, ο Ρ. Τ. Ερντογάν σύρθηκε στην Μόσχα στις 5 Μαρτίου 2020, ταπεινώθηκε με το γνωστό καψώνι αναμονής και υπέγραψε ένα οδυνηρό συμβιβασμό που δεν ήταν πλέον στα λόγια, αλλά στην πράξη.

Επί πλέον διακήρυξε για μια ακόμα φορά τον σεβασμό της Τουρκίας στην εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, κάτι που θα υποχρεωθεί να κάνει μέχρι το 2023, με τον καλό ή με την βία!

ΕΒΡΟΣ / ΑΙΓΑΙΟ: Το τουρκικό Βιετνάμ στην Συρία και στην Λιβύη, με καθημερινές φωτογραφίες «μαρτύρων» στα διάφορα πολεμικά μέτωπα και εν όψει του επώδυνου συμβιβασμού στην Συρία, υποχρέωσε τους ισλαμιστές της Τουρκίας σε μια εσπευσμένη κίνηση εντυπωσιακού αποπροσανατολισμού με την προσδοκία επίτευξης άμεσων και σημαντικών «κερδών» απέναντι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Οι στόχοι ξεκάθαροι και επεξεργασμένοι σε κάθε τους λεπτομέρεια: Η αποσταθεροποίηση της Ελλάδος με την μαζική «εγκατάσταση» εκατοντάδων χιλιάδων νέων, επιλεγμένων μουσουλμάνων – εποίκων και ο εκβιασμός της Ευρώπης.

Τα τουρκικά «όπλα» ήταν πανέτοιμα: Ολόκληρος στρατός ταλαιπωρημένων ανθρώπων από την Ασία (κατά προτίμηση Πακιστάν και Αφγανιστάν) και την Αφρική (κατά προτίμηση κεντρική Αφρική), αναμεμιγμένων με ακραίους τζιχαντιστές από την Συρία, βαρυποινίτες που βγήκαν από τις τουρκικές φυλακές για να σταλούν στην Ελλάδα και πολλούς άλλους επικίνδυνους «καταζητούμενους» οι οποίοι θα έπρεπε να βρουν καταφύγιο στην Ελλάδα δημιουργώντας αντίστοιχους «πυρήνες» προς μελλοντική αξιοποίηση από την Τουρκία.

Η σφοδρή τουρκική υβριδική επίθεση με αχαλίνωτη προπαγάνδα που θα ζήλευε ακόμα και ο Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς ξεκίνησε, αμέσως μετά την έκτακτη στρατιωτική σύσκεψη που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου 2020 στην Άγκυρα.

Μετά από τέσσερις περίπου εβδομάδες συνεχών επιθέσεων με κάθε αθέμιτο μέσο, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρονικού πολέμου, τόσο στον Έβρο όσο και σε Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, μπορεί πλέον να μιλήσει κανείς με βεβαιότητα, για ένα ακόμα Βατερλώ του Ρ. Τ. Ερντογάν.

Ο άοπλος, οργανωμένος και κατευθυνόμενος από τους πάνοπλους Γκρίζους Λύκους στρατός μουσουλμάνων εποίκων που εξαπέλυσε ο Ερντογάν απέτυχε να διασπάσει τα Ελληνικά σύνορα τόσο στον Έβρο, όσο και στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου.

Η λύσσα της αποτυχίας είναι ανάγλυφη στις καθημερινές αντιδράσεις των ισλαμιστών: Οι δουλέμποροι επιτίθενται με χαντζάρες στους άνδρες του λιμενικού στον Έβρο, επειδή δεν μπορούν να μεταφέρουν μουσουλμάνους έποικους στην Ελλάδα (24 Μαρτίου 2020), ο Τούρκος ΥΠΕΞ καταντάει πάλι γραφικός με δηλώσεις του («Η Ελλάδα παρανομεί και ρίχνει δακρυγόνα και σφαίρες στους πρόσφυγες», 23 Μαρτίου 2020), η Τουρκία «που δεν παρανομεί καθόλου», σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των μεταναστών, τους εκβιάζει ωμά: «Αν δεν κάνετε επεισόδια, αν δεν προσπαθείτε να κάνετε συνεχώς ζημιές στον φράχτη, αν δεν περάσετε τα Ελληνικά σύνορα, θα μείνετε νηστικοί!» (Ειδησεογραφία 24 Μαρτίου 2020).

Στα νησιά του Αιγαίου, ο τουρκικός υβριδικός πόλεμος παίρνει άλλη μορφή: Η τουρκική ΜΙΤ, μέσω τριών Παλαιστίνιων εμπρηστών βάζει φωτιά σε δομή προσφύγων στην Λέσβο (7 Μαρτίου 2020) επιδιώκοντας ευρύτερη αποσταθεροποίηση. Την ίδια μέρα η υποκρισία των Τούρκων ισλαμιστών κορυφώνεται: Ο ίδιος ο Ρ. Τ. Ερντογάν αυτοπροσώπως «έδωσε εντολή» στην τουρκική ακτοφυλακή να μην επιτρέπει πλέον σε μετανάστες να επιχειρούν να διασχίσουν το Αιγαίο. Ε, και λοιπόν;

Οι «επιλεγμένες επιχειρήσεις» συνεχίστηκαν κανονικά, όπως η προσάραξη φορτηγού πλοίου στην Τζια με 193 «μετανάστες» (16 Μαρτίου 2020), ενώ λίγο αργότερα (22 Μαρτίου 2020) τρείς βάρκες με 60 συνολικά άτομα, στην πλειοψηφία τους πρόσφυγες από την Συρία, έφθασαν σε Ελληνικά νησιά και την επομένη (23 Μαρτίου 2020) κατέφθασε στην Λέσβο μια ακόμα βάρκα με 56 άτομα – όλα από το Αφγανιστάν και την Αφρική!

Η Ελληνική και διεθνής προστασία των Ελληνικών θαλασσίων συνόρων στο Αιγαίο είναι φυσικό να παρουσιάζει «διόδους», αλλά η απαρέγκλιτη εφαρμογή της απόφασης που έχει ανακοινωθεί από την Ελληνική κυβέρνηση (σύλληψη, καταγραφή, απέλαση) είναι βέβαιο πως θα αποτελέσει καταλυτικό, αποτρεπτικό μέσο.

Η μεταφορά όλων των νέο - αφιχθέντων καθώς και όσων δεν έχουν ακόμα ταυτοποιηθεί σε ένα απομονωμένο κέντρο καταγραφής, ταυτοποίησης, ιατρικής εξέτασης και άμεσης απέλασης λόγω της υφιστάμενης αναστολής εξέτασης «αιτήσεων ασύλου», θα μπορούσε να γίνει στην Γυάρο, με υφιστάμενες δομές που μπορούν να εξυπηρετήσουν περισσότερους από 10.000 ανθρώπους. Οι αρνητικοί συνειρμοί που προκαλεί το νησί σαν τόπος πολιτικής καταπίεσης ανήκουν στο παρελθόν (ήδη από το 2011 αποχαρακτηρίστηκε από «ιστορικός τόπος»). Σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα επικίνδυνο υβριδικό πόλεμο από ένα αντίπαλο με πολλαπλάσια δύναμη και δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για αναποτελεσματικούς, καθαρά ψυχολογικούς «συνειρμούς».

ΕΥΡΩΠΗ: Ο τουρκικός εκβιασμός της Ευρώπης με ποταμούς παράνομων μουσουλμάνων εποίκων δεν μπορεί να αποδώσει, εφ΄ όσον τα Ελληνικά σύνορα παραμένουν απαραβίαστα.

Όλα τα τουρκικά αιτήματα (αναθεώρηση συμφωνίας Ε.Ε. Τουρκίας του 2016, πολύ περισσότερα χρήματα, κατάργηση βίζας για τους Τούρκους πολίτες, άρση των Κυπριακών αντιρρήσεων για βήματα ενσωμάτωσης στην Ευρώπη, υποστήριξη της τουρκικής εισβολής στην Συρία κ.α.) απορρίφθηκαν συνολικά.

Η προσπάθεια της Άγκυρας να καταργήσει μονομερώς την συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας και να αποσπάσει πολλαπλά οφέλη, με «όπλο» εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους έποικους που έχει συσσωρεύσει στην «φιλεύσπλαχνη» Τουρκία από ολόκληρο τον κόσμο, απέτυχε παταγωδώς. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά από την Τουρκία να αποσύρει όλους όσους έχει οργανωμένα στείλει στον Έβρο, να σταματήσει τελείως τις «αποστολές» από τα Μικρασιατικά παράλια και να εφαρμόσει πλήρως την συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας του 2016. Σαν «αντάλλαγμα» είναι διατεθειμένη να συζητήσει μόνο μια μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση προς την Τουρκία.

Η «πληγή» που έχει ανοίξει εκβιαστικά ο Ρ. Τ. Ερντογάν στις σχέσεις Τουρκίας - Ευρώπης, σε μια στιγμή δοκιμασίας της Ρωσο-τουρκικής «φιλίας», αποδυναμώνει ολόκληρη την Τουρκία και αναδεικνύει την τεράστια σημασία των Ελληνικών συνόρων για ολόκληρη την Ευρώπη.

ΛΙΒΥΗ: Η απροκάλυπτη τουρκική ανάμειξη στην Λιβύη σε «συνεργασία» με ένα ζάπλουτο, τουρκικής υπηκοότητας, διορισμένο «Πρόεδρο» του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης (Φάγεζ αλ-Σάρατζ), το οποίο ελέγχει μόνο το 10% των συνολικών εδαφών της Λιβύης, δημιουργεί στην Τουρκία μια αιμορραγούσα πληγή σε πολλαπλά επίπεδα:

Ανθρώπινο με την θυσία όχι μόνο «βασιβουζούκων», δηλαδή πληρωμένων μισθοφόρων, αλλά και τούρκων στρατιωτικών. Στις 21 Μαρτίου 2020, στον λογαριασμό twitter του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA υπό τον Χαλίφα Χαφτάρ), ανέβηκε ένα ακόμα βίντεο με νεκρούς Τούρκους στρατιώτες και ένα πολύ χαρακτηριστικό σχόλιο: «Τούρκοι στρατιώτες πεθαίνουν στη Λιβύη, Τούρκοι στρατιώτες πεθαίνουν στη Συρία. Γιατί; Για να ικανοποιήσουν τη φαντασία ενός ανόητου ανθρώπου».

Οικονομικό με την απώλεια στρατιωτικού υλικού σε μια τεράστια έκταση, με καθημερινές απώλειες. Τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV των τύπων ANKA και Bayraktar καταρρίπτονται σαν τις μύγες στην Λιβύη (όπως και στη Συρία) γκρεμίζοντας ένα ακόμα μύθο των ισλαμιστών της Τουρκίας.

Διπλωματικό με πρωτοφανή διεθνή απομόνωση από συστάσεως της Τουρκικής Δημοκρατίας και δημιουργία σχέσεων εντεινόμενης εχθρότητας απέναντι σε πολύ ισχυρές αραβικές, ευρωπαϊκές και πολλές άλλες χώρες.

Αν στα παραπάνω προστεθεί και η εντελώς αβέβαιη μακροημέρευση του ζάπλουτου, τουρκικής υπηκοότητας, διορισμένου «Προέδρου» (Φάγεζ αλ-Σάρατζ), αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η Λιβύη ήδη αποτελεί μια ακόμα αιμορραγούσα πληγή την οποία δημιούργησε ο Ρ. Τ. Ερντογάν στην Τουρκία.

ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ: Στην αρχή, το παγκόσμιο πρόβλημα του κορωναϊού αντιμετωπίστηκε στην ισλαμιστική Τουρκία με απίστευτη ελαφρότητα: Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Memduh Bayraktaroglu, Πρόεδρος και Γαμπρός της «Φαμίλιας Ερντογάν» διατύπωναν την άποψη πως «ο κορωναϊός θα ωφελήσει την οικονομία της χώρας»!

Όταν τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν, ανακοινώθηκαν κάποια μέτρα (θερμικές κάμερες σε αεροδρόμια, απολύμανση σε μέσα μεταφοράς – 7 Μαρτίου 2020) και άρχισαν να συλλαμβάνονται όσοι τολμούσαν να εκφράσουν δημόσια ανησυχία για τον κορωναϊό.

Το πρώτο κρούσμα ανακοινώθηκε στις 10 Μαρτίου 2020 ενώ μια εβδομάδα αργότερα (Τρίτη 17 Μαρτίου 2020) συνελήφθησαν 19 άτομα διότι έκαναν αναρτήσεις ανησυχίας στο διαδίκτυο σχετικά με την πανδημία του κορωναϊού!

Την επομένη (18 Μαρτίου 2020) ο Ρ. Τ. Ερντογάν σε ομιλία του για τον κορωναϊό, ισχυρίστηκε πως «η Τουρκία θα έχει κέρδη από αυτή την κρίση», πως «Μας περιμένει μία ωραία εικόνα πέρα από τις προσδοκίες μας» και πως «θα πετύχουμε σε αυτή τη διαδικασία έχοντας από τη μία μεριά υπομονή και από την άλλη προσευχή»! Προφανώς, οι ανθρώπινες ζωές δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία για τους παντουρκιστές*!

Στις 25 Μαρτίου 2020, η Τουρκία ανακοίνωσε 44 νεκρούς και 1.782 κρούσματα του ιού την ώρα που Ρ.Τ. Ερντογάν διαβεβαίωνε με διάγγελμα του τον τουρκικό λαό πως « Η Τουρκία θα ξεπεράσει την πανδημία σε 2-3 εβδομάδες»!

Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος και ο Τούρκος υπουργός Υγείας Φαχρετίν Κοτζά: «Το κράτος δεν χρειάζεται να κηρύξει καθεστώς έκτακτης ανάγκης, μπορεί ο καθείς να το κάνει, ο καθ΄ ένας για τον εαυτό του»! Την ίδια ώρα σε έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με δεδομένα από 100 χώρες του κόσμου, διαπιστώθηκε ότι ο αριθμός κρουσμάτων του υιού στην Τουρκία αυξάνεται ταχύτερα από άλλες χώρες.

Τέλος, στις 26 Μαρτίου 2020 έγινε γνωστό πως ο αντικαθεστωτικός Τούρκος αθλητής του ΝΒΑ Ενές Καντέρ, σχολίασε στο twitter ένα βίντεο που δείχνει αβοήθητους ανθρώπους να πεθαίνουν στους δρόμους της Τουρκίας από τον κορωναϊό ως εξής: «Δυστυχώς άνθρωποι πεθαίνουν από τον κορωναϊό μέρα μεσημέρι στους δρόμους της Τουρκίας. Ο δικτάτορας Ερντογάν ακόμη τα καλύπτει όλα και δεν παρέχει την κατάλληλη φροντίδα ή προσοχή. Κάνε κάτι, παρανοϊκέ!».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

Το δικτατορικό καθεστώς με κοινοβουλευτικό φερετζέ που έχει επιβάλλει στην σημερινή στην Τουρκία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εφαρμόζει με το ζόρι αδιέξοδες πολιτικές αναβίωσης νέο - οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στον εικοστό πρώτο αιώνα, «παίρνοντας» αδίστακτα ζωές, Τούρκων και ξένων.

Η απληστία, η διαφθορά και η διαπλοκή του καθεστώτος «βλέπει κέρδη» ακόμα και στην παγκόσμια συμφορά του κορωναϊού, θυσιάζοντας αδίστακτα ανθρώπινες ζωές μέσα στην Τουρκία. Κέρδη, όχι φυσικά για την Τουρκία ή τους Τούρκους πολίτες αλλά για τις τσέπες της διεφθαρμένης «Φαμίλιας Ερντογάν»!

Όλες όμως αυτές οι πρακτικές του καθεστώτος Ερντογάν, αλλά και των νέο-οθωμανικών απόψεων της κυρίαρχης τουρκικής πολιτικής εξουσίας, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με την βούληση της πλειοψηφίας Τούρκων διανοουμένων, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, ακαδημαϊκών και γενικά Τούρκων με αξιόλογη πνευματική καλλιέργεια.

Η υποστήριξη των ανθρώπων αυτών μέσα και έξω από την Τουρκία, αποτελεί υποχρέωση όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και σύσσωμης της διεθνούς κοινότητος ώστε να συμβάλλει προσεκτικά στην δημιουργία μιας ειρηνικής εποχής μετά από την αιματηρή και απάνθρωπη εποχή των παντουρκιστών*.

Ο Ρ. Τ. Ερντογάν, παρά τις καταστροφικές ήττες του στα διάφορα «μέτωπα» και τις αιμορραγούσες πληγές που έχει ανοίξει στην Τουρκία και στον τουρκικό λαό, καταφέρνει να επιβιώνει χάρις στην στυγνή δικτατορία που έχει επιβάλλει μέσα στην γειτονική χώρα.

Μέχρι πότε όμως;

* Παντουρκισμός και τουρκική πολιτική απέναντι στον ελληνισμό περιγράφονται στο διαχρονικό, αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα - Μια πραγματική ιστορία» που είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν τόσο στην 5η Ελληνική έκδοση (2020) όσο και στην 3η Αγγλική έκδοση (2019) από την Βιβλιοθήκη του International Hellenic Association. Η δωρεάν ηλεκτρονική έκδοση του 2020 περιλαμβάνει επικαιροποιημένη βιβλιογραφία εκατοντάδων πηγών σε Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Τουρκικά βιβλία./

Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση