Γιατί είχε σημασία το διάγγελμα της Merkel για τον κορονοϊό
Της Judy Dempsey
Το απροσδόκητο τηλεοπτικό διάγγελμα της Γερμανίδας Καγκελαρίου σχετικά με τον κορονοϊό στις 18 Μαρτίου, αντικατόπτριζε την τεράστια έκταση της κρίσης που αντιμετωπίζει η Γερμανία και ο κόσμος. Έδωσε έμφαση σε μια διπλή πρόκληση που είναι ιδιαίτερα οξεία για τις δημοκρατίες: πώς να σταθμίσει την ασφάλεια και τους περιορισμούς έναντι της διαφάνειας και της αλήθειας.
Μια πράξη ισορρόπησης
Η ομιλία της Merkel ήταν σημαντική από μόνη της. Σε σύγκριση με τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, η Merkel σπανίως δίνει συνεντεύξεις ή συνεντεύξεις Τύπου. Στο πρώτο της τηλεοπτικό διάγγελμα από το Νοέμβριο του 2005 που έγινε Καγκελάριος (εκτός της ετήσιας ομιλίας της προς τους Γερμανούς για το νέο έτος), η Merkel ουσιαστικά σηματοδότησε την βαρύτητα της κρίσης. Μέχρι τις 24 Μαρτίου, η Γερμανία ανακοίνωσε 27.436 κρούσματα και 114 θανάτους.
Στα δελτία ειδήσεων των τηλεοράσεων λίγο πριν το διάγγελμα της Merkel, εμφανιζόταν πολλοί άνθρωποι -κυρίως νέοι- να κάθονται στα πάρκα της πόλης και να απολαμβάνουν τις θερμές καιρικές συνθήκες. "Η κατάσταση είναι σοβαρή. Να το πάρετε σοβαρά”, δήλωσε η Merkel. "Από την ενοποίηση της Γερμανίας -όχι, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο- δεν υπήρξε καμία πρόκληση για το έθνος μας που να απαίτησε τέτοιον βαθμό κοινής και ενωμένης δράσης”.
Έχοντας μεγαλώσει την κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία, η Merkel κατανοεί την ισορροπία μεταξύ ασφάλειας και διαφάνειας. "Για κάποιον όπως εγώ για τον οποίο η ελευθερία στις μετακινήσεις και στα ταξίδια ήταν δικαιώματα που αποκτήθηκαν με κόπο, τέτοιοι περιορισμοί μπορούν απλώς να δικαιολογηθούν όταν είναι απολύτως απαραίτητοι”, τόνισε στην ομιλία της. "Σε μια δημοκρατία, δεν θα πρέπει να θεσπίζονται (τέτοια μέτρα) ελαφρά την καρδία, και μόνο προσωρινά. Αλλά επί του παρόντος είναι απαραίτητα για να σωθούν ζωές”.
Η ίδια η Merkel έχει δώσει το παράδειγμα. Βρίσκεται τώρα σε καραντίνα δύο εβδομάδων, αφότου έμαθε στις 22 Μαρτίου ότι ένας γιατρός τον οποίο είχε δει προσφάτως, διαγνώστηκε θετικός στον ιό.
Η ζοφερή πραγματικότητα
Η Merkel κέρδισε επαίνους για την ομιλία της αλλά επίσης και κάποια κριτική. Δεν ανέφερε ούτε μία φορά την αλληλεγγύη προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή τον ρόλο της ΕΕ. Εάν ωστόσο είχε διευρύνει την ομιλία της, το ακροδεξιό, ευρωσκεπτικιστικό AfD, θα την είχε κατηγορήσει ότι βάζει την Ευρώπη πάνω από τη Γερμανία. Και πρωταρχικό της καθήκον ήταν να βάλει τους Γερμανούς να θέσουν στόχο τον περιορισμό του ιού.
Το άλλο καθήκον της Merkel ήταν να επιδείξει ένα ιδιαίτερο είδος ηγεσίας, βασισμένο στη συμπόνοια, στην ανεκτικότητα και στην πρακτική προσέγγιση. "Είμαστε μια κοινότητα στην οποία κάθε ζωή και κάθε άτομο μετράει”, είπε. Από τότε που μίλησε, η κυβέρνηση έχει επισπεύσει τις ενέργειες της καθώς η πραγματικότητα είναι ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι πρόκειται να μολυνθούν. Η ικανή ομάδα της Merkel -υπό τον υπουργό Υγείας Jens Spahn, ο οποίος έχει φιλοδοξία να γίνει Καγκελάριος κάποια ημέρα- έχει επιτάξει ξενοδοχεία, υπόστεγα και παλιές αίθουσες εμπορικών εκθέσεων για την εγκατάσταση μονάδων εντατικής θεραπείας. Ο Spahn έχει επίσης μειώσει την περίφημη γερμανική γραφειοκρατία για να επισπεύσει την παράδοση των προμηθειών για νοσοκομεία και τις πληρωμές για όσους δουλεύουν υπερωρίες.
Υπάρχει ωστόσο μία ακόμη πραγματικότητα. Εάν η Γερμανία -η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς παγκοσμίως και μια εξαιρετικά ικανή χώρα στην παραγωγή- δεν μπορεί γρήγορα να περιορίσει τον κορωναϊό, θα ήταν πολύ άσχημο για την υπόλοιπη Ευρώπη. Η ομιλία της Merkel δείχνει το δρόμο προς την ενιαία, αποφασιστική απάντηση που είναι απαραίτητη και πώς οι δημοκρατίες μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα.
Capital
Αγαπητό capitol εκείνο που απομένει είναι να κάνεις κι εσύ την αγιογραφία της Μέρκελ. Αλλά ο ελληνικός λαός έχει βιώσει στο πετσί του ποια πραγματικά είναι η Μέρκελ και η γερμανική άρχουσα τάξη. Τώρα το βιώνουν σχεδόν εξ' ίσου σκληρά και άλλες χώρες της Ε.Ε. Κατά συνέπεια, η τυραννία της γερμανικής ΕΕ, μετά το τέλος του κορωνοϊού, θα τελειώσει κι αυτή. Όπως θα τελειώσουν πολλά από τα “συμβεβηκότα” (Αριστοτέλης) που δεν εκφράζουν την “ουσία” (το πνευματικό ταυτοτικό τους ΕΙΝΑΙ) ανθρώπων και Εθνών.
ΑπάντησηΔιαγραφή