Επικίνδυνη η αναταραχή στο Βόρειο Αιγαίο

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Όσα διαδραματίζονται στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με ιδιαίτερη προσοχή από την κυβέρνηση. Πρόκειται για μία πολύ ευαίσθητη υπόθεση.

Η μετωπική σύγκρουση με μικρότερα ή μεγαλύτερα κομμάτια των τοπικών κοινωνιών, που πώς να το κάνουμε, έχουν λόγο να νιώθουν και ψυχολογικά εξουθενωμένοι αλλά και ανασφαλείς και ανήσυχοι για τη μετατροπή των νησιών σε αποθήκες ψυχών, ίσως να μην είναι συνετό να αντιμετωπισθεί με... πυγμή και τετελεσμένα. Χρειάζεται ειδική διαχείριση. Και λύσεις. Λύσεις αποδεκτές και αποτελεσματικές. Διαφορετικά ελλοχεύουν κίνδυνοι διχασμού πολύ σοβαρότεροι από εκείνους που ένιωσε η κυβέρνηση ότι θα υπήρχαν με την κρίση στο ποδόσφαιρο και αγχώθηκε...

Ίσως στην κυβερνητική πλευρά να υπάρχουν κάποιοι πολιτικοί προβληματισμοί για τις αντιδράσεις. Είναι αλήθεια ότι και διοικητικά η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου δεν είναι μετά τις τελευταίες περιφερειακές εκλογές ο ιδανικός ή ο προτιμητέος συνομιλητής της νέας κυβέρνησης. Χωρίς αυτό ωστόσο το σχόλιο να αποτελεί κριτική ή μομφή στα αιτήματα που η Περιφέρεια διατυπώνει. Απλώς μία επισήμανση κάνω, που ίσως όμως να έχει τη σημασία της. Επιπρόσθετα, ακόμα και πολιτικά, σε ό,τι αφορά τον συσχετισμό δυνάμεων, οι τοπικές κοινωνίες στις περιοχές αυτές κάθε άλλο παρά... "κάστρα" προσκείμενα στη σημερινή κυβέρνηση μπορούν να χαρακτηρισθούν. Κυρίως Λέσβος και Σάμος και ανεξάρτητα από την πρόσφατη επικράτηση στις εκλογές. Ακόμα και η τοποθέτηση ενός βουλευτή του Βόρειου Αιγαίου (Χιώτη αλλά κάθε άλλο παρά λαϊκού) αντί για θετικό αντίκτυπο μάλλον αρνητικά αντιμετωπίζεται από τα άλλα νησιά.


Αυτά βεβαίως δεν αποτελούν την ουσία του πολύ μεγάλου και υπαρκτού προβλήματος, όμως είναι συστατικά του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο καλείται να δώσει λύσεις η πολιτική ηγεσία. Η οποία είναι αλήθεια ότι στο μεταναστευτικό δεν ήταν έτοιμη να το αντιμετωπίσει, ξεκινώντας τη διακυβέρνηση, όπως για παράδειγμα ήταν με τα οικονομικά θέματα. Διόρθωσε πάντως το αρχικό λάθος της κατάργησης του σχετικού χαρτοφυλακίου στην πορεία. Βεβαίως πρόκειται για ένα πρόβλημα με πολύ πολύ δύσκολη επίλυση, αν τελικά αυτή υφίσταται. Και προφανώς στην εξέλιξη και διόγκωσή του έχουν συμβάλει άστοχες πολιτικές από όλες τις πλευρές, έλλειψη ικανής διαχείρισης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, συμφέροντα που σχετίζονται με τη διαχείριση πόρων και ασφαλώς τα στρατηγικά σχέδια της γείτονος Τουρκίας. Η οποία κρατά και το κλειδί των προσφυγικών ροών.

Η Ελλάδα μέχρι σήμερα απέτυχε να εφαρμόσει μία εθνική στρατηγική. Αποτύχαμε να βρεθεί συναίνεση σε ένα μείζον ζήτημα το οποίο αποτελεί εθνικό θέμα και όχι απλά ένα ατυχές γεγονός ευκαιρίας για διαπραγμάτευση με τους εταίρους... Και ο νοών νοείτο... Τι μπορεί να γίνει τώρα; Ειλικρινά δεν γνωρίζω. Άλλωστε δεν είναι και η δουλειά μας να γνωρίζουμε. Λύσεις οφείλουν να βρουν εκείνοι που φιλοδοξούν ή βρίσκονται στη θέση να ηγούνται της χώρας. Εμείς μπορούμε μόνο να κάνουμε επισημάνσεις, χρησιμοποιώντας κατά το δυνατό και την κοινή λογική.

Υπό αυτή την έννοια δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τα ελληνοτουρκικά, είναι πολύ επικίνδυνο να μην υπάρχει ομοψυχία ακριβώς σε αυτή την περιοχή. Πρέπει να ηρεμήσουν τα πνεύματα, δεν πρέπει να τραβιέται στα άκρα το σχοινί. Από κάθε πλευρά. Ας το σκεφτούν πολύ σοβαρά οι εμπλεκόμενοι.

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση