Si vis pacem para bellum

Γνωστό ρητό των Λατίνων.

Δεν θα αναφερθώ αν ψυχολογικά και πνευματικά η ελληνική κοινωνία είναι προετοιμασμένη για εικόνες γενικευμένου πολέμου ή έστω, τοπικής σύρραξης υψηλής έντασης με την Τουρκία. Με άλλα λόγια αν αντέχει η Ελλάδα να δει φέρετρα στρατιωτών και αξιωματικών της.

Νομίζω ότι η Τουρκία είναι εδώ και πολλά χρόνια έτοιμη και αυτό έχει τη σημασία του.

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.

Θα αναφερθώ κυρίως στον εκούσιο αυτοαφοπλισμό της τελευταίας δεκαπενταετίας.

Όχι μόνο δεν αποκτήσαμε κατά τον χρόνο αυτό της τελευταίας δεκαπενταετίας μείζονα οπλικά συστήματα τεχνολογίας αιχμής, σε αντικατάσταση υλικού μονάδων, μουσειακού χαρακτήρα, αλλά δεν φροντίσαμε καλά – καλά για την συντήρηση και ολοκληρωμένη υποστήριξης του επιχειρησιακού βίου υφιστάμενων συστημάτων που, με λίγη παραπάνω προσοχή, θα μπορούσαν στο εγγύς μέλλον να σταθούν ακόμη με σχετική επάρκεια στο νέο ψηφιακό στρατιωτικό περιβάλλον.

Δεν ξέρω τι αποφάσεις θα πάρουν στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.

Μέσω του σημειώματος αυτού απευθύνομαι στον Πρωθυπουργό.

Ξέρω, ως Έλλην πολίτης και έφεδρος, ότι επείγει η άμεση ενίσχυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με νέα υλικά και μέσα, σε αριθμούς και ποιότητες που να μπορέσουν να αντισταθμίσουν την, επί δεκαετίες προσεκτικά σχεδιασμένη, εξοπλιστική φρενίτιδα της Τουρκίας.


Νομίζω ότι η διανομή μέρους του υπερπλεονάσματος στο τέλος του έτους στους κοινωνικά ασθενέστερους, θα πρέπει να αναθεωρηθεί.

Όχι γιατί οι άνθρωποι αυτοί και οι οικογένειες τους δεν πρέπει να υποστηριχθούν από την πολιτεία.

Αλλά διότι για να μπορεί ένα κυρίαρχο κράτος να μοιράζει κοινωνικό βοήθημα σε μια ομάδα του πληθυσμού του, πρέπει πρώτα να έχει την θέση του μεταξύ των κυρίαρχων κρατών του πλανήτη, και όχι μεταξύ αυτών των κρατών που στη διεθνή ορολογία χαρακτηρίζονται ως Failed States / Absorbed States.

Και όλοι οι διαθέσιμοι πόροι, είτε λόγω της υπεραπόδοσης των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής, είτε από άλλους κωδικούς του προϋπολογισμού που καταφέρνουν να εξοικονομηθούν, να κατευθυνθούν προς την εξασφάλιση πιστώσεων για την πληρωμή και απόκτηση όσο πιο γρήγορα γίνεται, νέων όπλων, συντήρηση υφιστάμενων μέσων και διαμόρφωση υποδομών άμυνας.

Πολύ πιο σύντομα από όσο νομίζουν μερικοί θα κληθούμε να μετρήσουμε το μπόϊ μας με τους δίπλα.

Πρέπει να είμαστε εξοπλισμένοι.

Καλά εξοπλισμένοι.

Αλλά αρκεί αυτό;

Διαβάζοντας Ιστορία, κλίνω στην άποψη πως δεν αρκεί.

Και μου έρχεται διαρκώς στο νου η Βυζαντινή Ιστορία, η εποποιΐα της Μακεδονικής Δυναστείας, με αποκορύφωμα την βασιλεία του Βασίλειου Β του Βουλγαροκτόνου. Πριν από αυτόν, ο Ιωάννης Τσιμισκής και πιο πριν, ο Νικηφόρος Φωκάς, ο ωχρός θάνατος των Σαρακηνών.

Στρατηγοί αυτοκράτορες, με αδιαμφισβήτητες ηγετικές ικανότητες, θα πει κανείς.

Σωστά, αλλά δεν κέρδισαν μόνοι τους, τους πολέμους τους.

Τους κέρδισαν, διότι κυρίως είχαν πυκνό και πιστό στράτευμα από τα Θέματα, σωστά διοικημένο τις περισσότερες φορές, άριστα εξοπλισμένο, αλλά κυρίως, ψυχολογικά έτοιμο να πεθάνει για τον ηγήτορα και την αυτοκρατορία.

Πως μπόρεσε να εξασφαλίσει τέτοιο πυκνό και πιστό στράτευμα η αυτοκρατορία;

Διότι ήδη από την Εποχή του Ρωμανού του Λεκαπηνού, η αυτοκρατορική διοίκηση επιδίωξε, όσο μπορούσε, τον έλεγχο των Δυνατών, των πλούσιων δηλαδή γαιοκτημόνων αριστοκρατών και των ομοίως πλουσίων ανωτάτων διοικητικών γραφειοκρατών της αυτοκρατορίας.

Αναδασμοί υπέρ ακτημόνων, διαγραφή χρεών, φορολόγηση γαιών των Δυνατών, υποχρέωση καταβολής των φόρων των αδυνάτων ήταν κάποια από τα μέτρα που κατά καιρούς εφαρμόστηκαν.

Ανάλογα με το προφίλ του αυτοκράτορα, τα μέτρα ήταν, ή αποσπασματικά, ή καθολικά.

Ο Βασίλειος Β Βουλγαροκτόνος πχ., κυβέρνησε με σιδηρά πυγμή, νίκησε τρεις πολέμους Δυνατών εναντίον του, μεγάλες οικογένειες των οποίων, ουσιαστικά εκμηδένισε. Την ίδια στιγμή που οι Σλαύοι κυρίως αλλά και οι Νορμανδοί και οι Άραβες τον παρενοχλούσαν.

Ο σκοπός δεν είναι να κάνω ιστορική αναδρομή.

Ο σκοπός είναι να καταδείξω στην Κυβέρνηση ότι για τα εξοπλιστικά θέματα, οι σύγχρονοι Δυνατοί πρέπει να συνεισφέρουν αυτό που τους αναλογεί στην άμυνα της χώρας.

Εθελοντικά, όπως ο δωρητής Λασκαρίδης, εκ των πλέον επιφανών Ελλήνων του εφοπλισμού.

Πρέπει να ακολουθήσουν και άλλοι πολλοί, φανερά, επώνυμα.

Πρέπει και η πολιτεία να ενθαρρύνει αυτές τις δωρεές, να τις θεσμοθετήσει, να τις καταστήσει προνομία αριστείας και τεκμήριο φιλοπατρίας και διάθεσης στη χώρα, την ώρα της ανάγκης.

Ας δοθούν τα ονόματά τους σε πολεμικά πλοία, σε αεροπορικές μοίρες, σε ίλες τεθωρακισμένων κλπ.

Ένα παράδειγμα.

Να μείνει στην αιωνιότητα της σύγχρονης ελληνικής πολεμικής ιστορίας ότι η πρώτη φρεγάτα Βellh@ra που θα αποκτήσουμε θα είναι κλάσεως «Λασκαρίδης».

Εκμεταλλευτείτε την ωραία τρέλα των Ελλήνων Δυνατών, αυτών που γονάτισαν τον διεθνή ανταγωνισμό και οργώνουν θάλασσες και γη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας.

Τους λίγους παραδόπιστους Δυνατούς, αυτούς που νοιάζονται μόνο για τα του οίκου τους, όσους βάζουν την προσωπική οικονομική και επιχειρηματική επιβίωσή τους πάνω από πατρίδα και Έθνος, απλά στείλτε τους το λογαριασμό.

Ένα παράδειγμα.

Ο Πρωθυπουργός καλεί στο τηλέφωνο τον Δυνατό, κύριο Χ.

«Αγοράζω νέο πυραυλικό σύστημα εδάφους – εδάφους και εδάφους – θαλάσσης. Κάθε μια συστοιχία κοστίζει 400 εκατομμύρια ευρώ. Θα πάρουμε 3 συστοιχίες. Κύριε Χ, η ελληνική πολιτεία σε θεωρεί χρεωμένο με μία συστοιχία. Τα χρήματα θα πρέπει να καταβληθούν σε Ψ χρόνο, στον Ω Λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος. Ευχαριστώ πολύ για τη συνεργασία».

Αν δεν παραδώσει τη συνεισφορά του, δημοσιοποίηση και αποδοκιμασία.

Ο Πρωθυπουργός θα αποδείξει ότι είναι πραγματικός πατριώτης, που δεν άγεται και φέρεται, ούτε από τους Δυνατούς, ούτε από άλλους.

Και ο Δυνατός που κιοτέψει, θα δει το οικοδόμημά του να καταρρέει, όχι λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά λόγω χλεύης.

Ο πένητας θα νιώθει υπερήφανος διότι δίνει το ευρώ που του λείπει, για την άμυνα της χώρας του και αυτό θα συνεχίσει να κάνει.

Ο Δυνατός κύριος Χ, όμως, ούτε στην Ελβετία δεν θα μπορεί να πάει και να κρυφτεί στα σαλέ του και τα παλάτια του.

Πως θα αντικρύζει τα βλέμματα των Λασκαρίδηδων εκεί;

Αυτών που, μπαινοβγαίνουν στα σαλέ με την ίδια ευκολία που πίνουν το ουζάκι τους στην Πειραϊκή;

Ιεροφάντης
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση