Απειλές για νέα γενοκτονία…

Τις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί από τους Τούρκους μέχρι τον Μάρτιο του 1924, 353.000 άτομα...

Εκτέλεσαν, κρέμασαν, βίασαν, βασάνισαν και απήγαγαν. Δεν έκαναν διακρίσεις: Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι σφαγιάζονταν. Κατά τις ανατριχιαστικές μαρτυρίες, όσο πιο φρικτός ο θάνατός των Ποντίων, τόσο πιο άξιοι θεωρούνταν οι σφαγείς από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Εξαργύρωσαν τα εγκλήματά τους με χρήματα, αξιώματα, και τις περιουσίες των Ελλήνων. Και η ανταμοιβή έκανε ευκολότερο το έργο της καταστροφής και εξαφάνισης κάθε ίχνους ελληνικότητας από τις πόλεις και τα χωριά που ευημερούσαν μέχρι τότε, λόγω του δαιμόνιου πνεύματος των Ελλήνων του Πόντου.

Η εντολή ήταν ξεκάθαρη: Αφανίσετε καθετί ελληνικό και προστατέψτε την πατρίδα μας από τους Έλληνες και τους χριστιανούς…

Μια εντολή που όπως αποδείχθηκε υλοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και επηρέασε και όλους όσοι επέζησαν, αφού απέμειναν πίσω να κλαίνε τους νεκρούς τους.

Η 19η Μαΐου κάθε χρόνο, είναι η ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Μια ημερομηνία-εφιάλτης για εκατομμύρια Πόντιους του χθες, του σήμερα και του αύριο, που συνδέεται όχι μόνο με τη βίαιη αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας του Πόντου, αλλά και τη σχεδιασμένη εξόντωση κάθε ελληνικού και χριστιανικού στοιχείου της περιοχής.
Τα εργαλεία της Γενοκτονίας ήταν προσεκτικά επιλεγμένα και δοκιμασμένα από τους θύτες και τους συνεργούς τους, φυσικούς ή ηθικούς αυτουργούς. Οι αναγκαστικοί εκτοπισμοί των Ελλήνων από τα παράλια προς την ενδοχώρα της Ανατολίας, οι ατελείωτες πορείες με προορισμό το θάνατο, οι επιθέσεις παραστρατιωτικών ομάδων στα ελληνικά χωριά του Πόντου αλλά και τα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας εξαφάνισαν γενιές και γενιές Ποντίων.
Μετά την Ανταλλαγή των πληθυσμών, έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 190.000 Πόντιοι, και αυτοί σε άθλια κατάσταση.


Ήταν ξεκάθαρα γενοκτονία. Και αυτό το λέμε, γιατί δυστυχώς, πριν τέσσερα χρόνια, ο τότε υπουργός Παιδείας, υπεστήριζε την άποψη ότι επρόκειτο για εθνοκάθαρση.

Τι θεωρείται γενοκτονία. Σύμφωνα με απόφαση του ΟΗΕ το 1948 , πού ενσωματώθηκε στο διεθνές δίκαιο το 1951, γενοκτονία είναι: “η εσκεμμένη προσπάθεια καταστροφής συνολικά ή εν μέρει, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας”, και αφορά:

1) τον φόνο μελών της ομάδας,

2) την πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας,

3) τη σκόπιμη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής υπολογισμένων, έτσι ώστε να επιφέρουν τη φυσική τους καταστροφή, συνολικά ή εν μέρει,

4) την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας και

5) την υποχρεωτική μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε κάποια άλλη.

Τι θεωρείται εθνοκάθαρση. Ο χαρακτηρισμός αναφέρεται συνήθως σε εγκλήματα πολέμου και μπορεί να χαρακτηριστεί ως γενοκτονία, μόνο στην περίπτωση που συνυπάρχουν οι πέντε προϋποθέσεις που αναφέρονται παραπάνω.

Σε κάθε περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων , ομόφωνα έχει αποφασίσει ότι οι σφαγές του Ποντιακού ελληνισμού ήταν πράξεις γενοκτονίας. Αλλά το σημαντικότερο ,στην συνείδηση των απανταχού Ελλήνων , οι θηριωδίες των Οθωμανών σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου , έχουν ανεξίτηλα καταγραφεί ως ακραία πράξη γενοκτονίας…

Επομένως, το θέμα σε κοινωνικό, πολιτικό, κρατικό και κυρίως εθνικό επίπεδο έχει λήξει. Αυτό που όμως που δυστυχώς για διαφόρους λόγους και σκοπιμότητες δεν έχει γίνει επαρκώς, είναι η διεθνοποίηση της γενοκτονίας των Ποντίων, αυτό δηλαδή που έχουν σε μεγάλο βαθμό επιτύχει οι Αρμένιοι για το δικό τους δράμα. Αυτή η διεθνοποίηση, ενδεχόμενα θα ανάγκαζε την σημερινή Τουρκία ή να αποδεχθεί τις ιστορικές ευθύνες για τα εγκλήματα του Οθωμανικού κράτους, αιτώντας έστω συγνώμη, ή να αποκαλύψει ένα άλλο πρόσωπο, ασύμβατο με τις Ευρωπαϊκές αξίες…

Στην γενοκτονία σε βάρος του Ελληνισμού, είτε του Ποντιακού, είτε του άλλου Μικρασιατικού , όλοι οι Έλληνες , υποκλίνονται με ευλάβεια, θλίψη αλλά και άσβεστη οργή. Οργή που μας κρατά ενωμένους και δυνατούς απέναντι σε κάθε σύγχρονη απειλή από τους απογόνους των Οθωμανών του 19ου αιώνα…

- Τους Τούρκους, που μας απειλούν ότι θα μας ξαναρίξουν στο Αιγαίο…

- Τους Τούρκους, που επινόησαν την «γαλάζια πατρίδα» τους, εννοώντας την αρχαία Ελληνική θάλασσα του Αιγαίου…

Ανεξάρτητα από τα διαχρονικά λάθη και τους υπαίτιους που φθάσαμε σε αυτό το σημείο να απειλείται ευθέως η εθνική μας ακεραιότητα, ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση της σύγχρονης φυσικής και ψυχολογικής γενοκτονίας που μας απειλεί, είναι η ομοψυχία, η αλληλεγγύη, η ομόνοια και η κοινωνική συνοχή.

Πριν λίγες ημέρες, ο Έλληνας πρωθυπουργός, παρέστη στο διεθνές συνέδριο με ευκαιρία την συμπλήρωση 100 ετών από την γενοκτονία των Ποντίων.

Ο πρωθυπουργός , μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα αντιμετωπίζει φουρτούνες. «Πάντα, όμως, είχε τη δύναμη να τις ξεπεράσει, επιστρέφοντας σε ήρεμα νερά»…

Οι Έλληνες, θα είμαστε μόνοι σε πιθανή αναμέτρηση με τους Τούρκους.

Γνωρίζουμε όμως την θάλασσα, όσο κανείς…Και την φουρτούνα και την μπουνάτσα…

Και να θυμίσω τι είπε ο μεγάλος Έλληνας στρατηγός Μιλτιάδης , πριν από την ιστορική μάχη του Μαραθώνα , στους Αθηναίους μαχητές.

«Εάν τους νικήσουμε, (τους Πέρσες), αυτοί έχουν πατρίδα για να επιστρέψουν. Εάν μας νικήσουν, εμείς δεν έχουμε που αλλού να πάμε»

Και οι Έλληνες νίκησαν τους βαρβάρους.

Και αλλάξαν τότε την ιστορία του κόσμου.

Γιατί όχι και τώρα;

Χρ. Ι. Στεφανάδης
Πρώτο Θέμα


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση