Ο Ερντογάν μένει όλο και πιο μόνος

Ο Τούρκος βουλευτής Μουσταφά Γενέρογλου ήταν πάντα στο πλευρό του Ταγίπ Ερντογάν

Από τον Μιχάλη Ψύλο

Έδινε συνεχώς μάχη για να υπερασπιστεί τον πρόεδρο της Τουρκίας και στα πιο δύσκολα θέματα. Ηταν φυσικό λοιπόν η παραίτηση του Κωνσταντινουπολίτη Γενέρογλου την περασμένη εβδομάδα από το κυβερνών κόμμα του Ερντογάν να πέσει σαν βόμβα.

Ο Γενέρογλου θέλησε με την κίνησή του αυτή να διαμαρτυρηθεί για τα «μεγάλα ελλείμματα στο κράτος δικαίου» στην Τουρκία, τονίζοντας ότι το κυβερνών κόμμα «έχει απομακρυνθεί από τις ιδρυτικές του αρχές».

Η παραίτηση Γενέρογλου ήρθε να προστεθεί στις αποχωρήσεις από το κόμμα του Ερντογάν του πρώην πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, του πρώην πρόεδρου της χώρας Αμπντουλάχ Γκιουλ και του πρώην υπουργού Οικονομικών Αλί Μπαμπατζάν. Ο Νταβούτογλου σχεδιάζει να ιδρύσει νέο κόμμα, αλλά δεν έχει λαϊκή πρόσβαση καθώς είναι περισσότερο ακαδημαϊκός. Μεγαλύτερη απήχηση φαίνεται ότι έχουν ο πρώην πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Αλί Μπαμπατζάν, φιλελεύθεροι συντηρητικοί και οι δύο.

Ο Μπαμπατζάν θεωρείται ο πατέρας του τουρκικού οικονομικού θαύματος πριν από μία δεκαετία και ο Γκιουλ διατήρησε καλές σχέσεις με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του ως το 2014.

Πάντως, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν (ΑΚΡ) έχει χάσει ήδη πέντε βουλευτές και διαθέτει την πλειοψηφία στη Βουλή μόνο χάρη στη στήριξη του εθνικιστικού ακροδεξιού κόμματος του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Αν ο Ερντογάν συνεχίσει να χάνει βουλευτές ή ο Μπαχτσελί άρει τη στήριξή του, δεν αποκλείεται η Τουρκία να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές, ενώ οι δημοσκοπήσεις δεν είναι και τόσο ευνοϊκές για το κόμμα του Τούρκου προέδρου.


Η γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt» εκτιμά μάλιστα: «Η καρέκλα του Ερντογάν τρίζει και ο Τούρκος πρόεδρος μένει όλο και πιο μόνος… Κορυφαία στελέχη του AKP, τα οποία ως τώρα τον στήριζαν, εγκαταλείπουν το κόμμα - νέες εκλογές θα είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για τον Ερντογάν. Μπορεί να παραμένει ο ισχυρότερος άνθρωπος στην Τουρκία, αλλά οι μέχρι τώρα υποστηρικτές του δεν τον στηρίζουν πια. Ούτε και οι διπλωματικές του επιτυχίες φαίνεται ότι τον βοηθούν στο εσωτερικό μέτωπο - γεγονός που επιβεβαιώθηκε και στις τοπικές εκλογές στην Τουρκία». Οπως λέει ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μπογκάζι της Κωνσταντινούπολης Μπουλέντ Κιουτσούκ, «ο Ερντογάν μπορεί να παραμένει ηγέτης του κόμματος, αλλά η υπόλοιπη ηγεσία έχει αλλάξει. Τα φιλελεύθερα μέλη του κόμματος είχαν αντικατασταθεί από συντηρητικούς πολιτικούς».

«Η συγκέντρωση της πολιτικής εξουσίας σε ένα άτομο έχει συνέπεια ο Ερντογάν να είναι ο μόνος που θεωρείται πραγματικά εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Αλλά οι πολλές κρίσεις των τελευταίων ετών εν μέρει προκλήθηκαν από τον ίδιο. Ο Ερντογάν μπορεί να είναι η πιο ισχυρή προσωπικότητα στο κράτος, αλλά οι πρώην υποστηρικτές του δεν τον ακολουθούν πια» γράφει η «Handelsblatt».

«Ο Ερντογάν παραμένει πεπεισμένος ότι οι εχθροί του καραδοκούν να τον πλήξουν και μπερδεύει τις προσωπικές προοπτικές του με εκείνες του κράτους» γράφει ο βρετανικός «Guardian». «Οι τελευταίοι κακοί σε αυτό το εγωκεντρικό δράμα είναι οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι σύμμαχοι της χώρας που, όπως λέει, επιδιώκουν να υποτάξουν τόσο τον ίδιο όσο και το περήφανο τουρκικό έθνος». Ο Ερντογάν θεωρείται ίσως «ο πιο περίεργος πολιτικός που αναδύεται στην 96χρονη ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας», γράφει το αμερικανικό «Foreign Affairs». «Πολωτικός αλλά και δημοφιλής, αυταρχικός αλλά και πατρικός, υπολογιστής αλλά και ανοιχτός».

Η ιδεολογία του Ερντογάν μετατοπίζεται κάθε λίγα χρόνια, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος φαίνεται ότι συνθέτει τον δικό του οδικό του χάρτη, καθώς προχωρά. Συνδυάζοντας θυμό και ηρεμία ο Ερντογάν κατόρθωσε πάντως να γίνει ο πιο επιτυχημένος εκλογικά πολιτικός στη νεότερη Τουρκία.

Φυσικά η στρατιωτική εισβολή στη Συρία μπορεί να έδωσε πόντους στον Ερντογάν στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα των τελευταίων μηνών έχουν μειώσει τη δημοτικότητά του. Η οικονομική κρίση η οποία άρχισε φέτος στη γείτονα ήταν άλλωστε η βασική αιτία που οι υποψήφιοι δήμαρχοι στις πέντε μεγαλύτερες πόλεις που στηρίχτηκαν από τον Ερντογάν ηττήθηκαν στις τελευταίες τοπικές εκλογές.

Η αντιπολίτευση εμφανίζεται πάντως αδύναμη να ανακτήσει την πλειοψηφία στο άμεσο μέλλον, καθώς στα μεγάλα ζητήματα -όπως η εισβολή στη Συρία- υπάρχει συναίνεση. Ο μοναδικός σοβαρός δυνάμει αντίπαλος του Ερντογάν φέρεται ότι είναι ο νέος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, αλλά αυτός ασχολείται μόνο με τα δημοτικά του καθήκοντα και αποφεύγει τη γενικότερη πολιτική.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση