Πάνο, αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια...
Τρεχάτε ποδαράκια μου και ΟΥΑΙ τοις ηττημένοις…
Το βλέμμα κενό, η φωνή σπασμένη, σχεδόν κλαμένη, τα σχέδια ματαιωμένα… ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι είσαι μόνος. Ρίχνεις μια “κωλοτούμπα” σε ρουμάνικο στιλ Νάντιας Κομανέτσι – μόλις προδώσαμε την ηλικία μας – και θεωρείς ότι «καθάρισες». Ούτε ένα ποτηράκι ουίσκι δεν μπορεί να σε χαλαρώσει πια. Αρχίζεις αυτόματα δεήσεις προς τους ορθόδοξους σκοπιανούς αγίους.
Λίγο αργότερα έρχεται ανατροπή στην ανατροπή, δικαιώνοντας όσους απέφυγαν να μιλήσουν για «αποχαιρετιστήρια» ομιλία του υπουργού Εθνικής Άμυνας στους αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων. Καταραμένοι Σκοπιανοί, με τα νεύρα μας παίζετε; Τσάμπα χαρήκαμε; Για να τα πιάσετε εκβιάζατε; Όμως ας το αφήσουμε αυτό…
Τι σκεπτόσουν τις τελευταίες μέρες, αν σε «διαβάσαμε σωστά»; Αυτό: Αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεις, τώρα αρχίζει η έρημος και ο ανήφορος, χωρίς στολές και στολίδια, μόνον με περιφρόνηση απ’ όλους, και κυρίως από αυτούς που πορεύθηκες βλέποντας μόνον την άνοδο και όχι την πτώση.
Το πιο δύσκολο είναι να παραδεχθείς ότι ήσουν κι εσύ αναλώσιμος, και ότι όλα ήσαν σκόνη στον άνεμο (σ.σ. ο άλλος μας εαυτός μας υπενθύμιζε το «όλα είναι ατμός»… μεγάλου φιλοσόφου των παλιών καλών ελληνικών ταινιών). Μια ζωή θα σε ακολουθούν οι κοινοβουλευτικές και οι τηλεοπτικές μεγαλοστομίες.
Ουαί τοις ηττημένοις… ειδικά όταν λένε πως έχεις έναν «στρατό» να σε περιμένει στη γωνία χαμογελώντας σαρδόνια… Και είναι κάτι καλόπαιδα όλοι τους… έκτακτοι κύριοι… ένας κι ένας αδερφάκι μου… Άδικο; Υπερβολικό; Ίσως. Θα μπορούσες να σκέφτηκες φευγαλέα ότι έδωσες κι εσύ λαβή. Μια κουβέντα είπαμε ρε guys… όλα τοις μετρητοίς τα παίρνετε κι εσείς.
Δεν το κράταγες πιο κλειστό το ρημάδι, δεν αυτοπεριοριζόσουν, αναλογίζεσαι. Είναι όμως πλέον αργά. Ας είναι. Λίγο πολύ όλοι να αντιλαμβανόμαστε ότι οι πολιτικοί μας είναι καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση υμών στο συλλογικό επίπεδο. Διότι δεν βγήκαν μόνοι τους, ας το παραδεχθούμε. Οπότε, κατεβάστε τους τόνους, αφήστε τις βεντέτες κι ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί σαν κοινωνία να γίνομαι σοβαρότεροι.
Εμείς τους αντιμετωπίσαμε ως σωτήρες για να αποδειχθούν στη συνέχεια ευέλικτοι από γυμναστές επιπέδου Βλάσση Μάρα και Λευτέρη Πετρούνια. Μόνο που το «χρυσό» δεν αφορούσε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις και ευγενή άμιλλα. Αφορούσε νέα υψηλά, δικά μας, κατά δικά μας, (νέο)ελληνικά…
Defence-Point
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...