Η Τουρκία θα μπορούσε με ένα πόλεμο να «σκεπάσει» τα προβλήματά της;

Γράφει ο Cengiz Aktar

Όταν οι δικτάτορες αντιμετωπίζουν άλυτα εσωτερικά προβλήματα, συχνά οδηγούνται σε λύσεις, προκαλώντας εξωτερικές ρήξεις και συγκρούσεις. Παρόλο που στην πλειοψηφία του πληθυσμού δεν αρέσει να πολεμήσει, οι μάζες αισθάνονται ευτυχείς, παρά τα άδεια τους στομάχια. Αυτές οι επιχειρήσεις σηματοδοτούν και το τέλος αυτών των καθεστώτων.

Η ελληνική στρατιωτική χούντα βρισκόταν πίσω από το πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο που ανέτρεψε τον πρόεδρο Μακάριο και τον αντικατέστησε με τον Νίκο Σαμψών. Το καθεστώς των Ελλήνων συνταγματαρχών κατέρρευσε μετά την εισβολή της Τουρκίας στο νησί και οι συνταγματάρχες οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη.

Ομοίως, το 1982, η στρατιωτική χούντα της Αργεντινής, ξεκίνησε μια προσπάθεια για την αποφυγή της καταστροφικής οικονομικής κρίσης και της μεγάλης κλίμακας αντίστασης, εισβάλλοντας στις νήσους Φώκλαντς / Μαλβίνες. Η Βρετανία έστειλει γρήγορα το ναυτικό της και ανακατέλαβε γρήγορα τα νησιά. Το καθεστώς της χούντας που κατέστρεψε την Αργεντινή από το 1976 κατέρρευσε το 1983 και οι ηγέτες της οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη.


Οι Τούρκοι εύκολα μπορούν να ξεγελαστούν για αυτό το είδος περιπέτειας. Απλά θυμηθείτε τον ενθουσιασμό των Τούρκων εθνικιστών κατά τη διάρκεια της εισβολής στη συριακή περιοχή της Affrin, στις αρχές του έτους. Οι τυφλoί οπαδοί του Τούρκου Προέδρου είναι σε θέση να δημιουργήσουν μια πατριωτική ευφορία στο εσωτερικό της Τουρκίας. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης χωρίς αμφιβολία θα ακολουθήσουν όλα με εξαίρεση το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP),. Όχι μόνο τα πολιτικά κόμματα, αλλά μια μεγάλη πλειοψηφία των Τούρκων θα παντρευτεί στα τύμπανα του πολέμου. Όλοι οι Τούρκοι, έχουν γαλουχηθεί με την πεποίθηση ότι η χώρα τους περιβάλλεται από εχθρούς, είναι πάντα έτοιμοι να ενταχθούν στις τάξεις για να πολεμήσουν αυτούς τους εχθρούς.

Ακόμη και αν η Τουρκία περιβάλλεται από εχθρούς, δεν μπορεί κανείς να πολεμήσει εύκολα. Το Ιράν και το Ιράκ είναι εξίσου πολύπλοκα και η Τουρκία έχει ήδη μπει στη Συρία. Κάποιος δεν μπορεί να δικαιολογήσει έναν πόλεμο στη Βουλγαρία και η Ελλάδα όχι μόνο θα προστευθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά διαθέτει ένα ισχυρό στρατό και είναι μέλος του ΝΑΤΟ.. Οπότε για πολλούς λόγους η μόνη χώρα στην οποία μπορεί εύκολα να επιτεθεί είναι η Κύπρος. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι, ειδικά ο πρόεδρος και ο υπουργός Εξωτερικών, εδώ και αρκετό καιρό διαμαρτύρονται και απειλούν τις προσπάθειες εξερεύνησης φυσικού αερίου γύρω από την Κύπρο και προβαίνουν σε διαμαρτυρίες για τους πόρους που διεκδικούν.

Μια παρόμοια κίνηση όχι μόνο θα βοηθούσε την αποστροφή από τα εσωτερικά προβλήματα αλλά θα σήμαινε κι ένα πόλεμο για το φυσικό αέριο.. Παρόλα αυτά, η σκληρή συζήτηση είναι γελοία γιατί από το 1983 η Τουρκία έχει διακηρύξει, ζητήσει, διατήρησε και επέμεινε ότι η αυτοανακηρυγμένη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ) είναι ανεξάρτητο κράτος. Ομοίως, η τουρκική κυβέρνηση δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι ο επίτιμος εκπρόσωπος της ΤΔΒΚ. Έτσι, η μόνη επιλογή θα ήταν η προσάρτηση της ΤΔΒΚ στην Τουρκία. Η Άγκυρα θα μπορούσε κι αν αυτό δεν ήταν αρκετό, ακόμη και να ξεκινήσει μια στρατιωτική σύγκρουση με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Εντούτοις, τα πραγματικά γεγονότα δεν είναι τόσο ρόδινα όπως στο σενάριο, για την ακρίβεια είναι… κατάμαυρα.

Στο θέμα των Κυπριακών εξορύξεων γύρω από το νησί η τουρκική κυβέρνηση είναι πραγματικά μόνη. Αντιμετωπίζει δύο χώρες μέλη της ΕΕ, την Κύπρο και την Ελλάδα. την ΕΕ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, τον Λίβανο, την Αίγυπτο και τη Συρία. Η Ρωσία δεν είναι ικανοποιημένη από τη ρητορική και τις φιλοδοξίες της Τουρκίας.

Από μια συγκλονιστική προοπτική καθώςτο θέμα αυτό είναι σχεδόν εξατομικευμένο για την Άγκυρα. Τούρκοι που πολεμούν όλες τις δυνάμεις του κόσμου! Δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε τους τίτλους των κυβερνητικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Θα χαρούν να μιλούν για τη «πολύτιμη μοναξιά» της Τουρκίας, όπως την χαρακτήρισε ο Ahmet Davutoglu, πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας. Αλλά μια τέτοια επιχείρηση δεν θα ήταν διαφορετική από αυτές της χούντας της Ελλάδας ή της Αργεντινής.

Ας δούμε πιο προσεκτικά τη Ρωσία. Η Κύπρος είναι στην ουσία προστατευόμενη από τη Ρωσία με σημαντική παρουσία και οικονομικό ενδιαφέρον στο νησί. Για να μην αναφερθώ στην πλησίστια Συρία, η οποία έχει γίνει ρωσικός δορυφόρος στη Μέση Ανατολή. Η Ρωσία είναι βασικός παράγοντας στην Ανατολική Μεσόγειο τώρα.

Αλλά το πιο σημαντικό, η Άγκυρα επιδιώκοντας να αρπάξει ένα τμήμα του φυσικού αερίου της περιοχής επιδιώκει την μερική απεξάρτησή της από το φυσικού αερίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Πώς ταιριάζει αυτό με το συμφέρον της Ρωσίας; Επιπλέον, όλοι οι εμπλεκόμενοι στον τομέα της ενέργειας γνωρίζουν τη ρήτρα «ανάληψη ή πληρωμή» της συμφωνίας Τουρκίας για φυσικό αέριο με τη Ρωσία καθιστά τη χώρα εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο, για τουλάχιστον οκτώ ακόμη χρόνια.

Εν τω μεταξύ, οι χώρες της περιοχής. Το Ισραήλ, η Κύπρος, ο Λίβανος, η Αίγυπτος και η Ελλάδα είναι πολυάσχολοι υπογράφοντες, τριμερείς εμπορικές, βιομηχανικές και στρατιωτικές συμφωνίες. Η Τουρκία δεν περιλαμβάνεται σε καμία από αυτές τις συμφωνίες. Ακόμα και η Βουλγαρία εξέφρασε ενδιαφέρον για το σχέδιο μεταφοράς φυσικού αερίου Ελλάδας- Κύπρου Αιγύπτου.

Τι γίνεται με τις διεθνείς μεγάλες εταιρείες, τις εταιρείες εξερεύνησης αερίου που δραστηριοποιούνται στην περιοχή; Είναι βαριά ονόματα στον τομέα, όπως η ENI, ExxonMobil, Qatar Petroleum και Noble Energy. Τα ερευνητικά τους σκάφη ταξίδεψαν στο Λιμάνι της Λεμεσού χωρίς παρακολούθηση. Αυτό το λιμάνι,χρησιμοποιείται από κοινού από τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Επιπλέον υπάρχουν δύο στρατιωτικές βάσεις στο νησί και η Βρετανία κινεί από εκεί αρκετά πολεμικά πλοία κι ένα βρετανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο, το HMS Talent ενίσχυσαν τελευταίως άλλα τρία πυρηνικά υποβρύχια και τρία αντιτορπιλικά των Η.Π.Α., το USS Carney, USS Ross και USS Winston S. Churchill στη Μεσόγειο από τις αρχές του Σεπτέμβρη.

Το κατηγορίας Blue Ridge σκάφος διοίκησης και το πλοίο ελέγχου USS Mount Whitney έφτασε στη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη ελληνική πόλη στη βορειοδυτική γωνία του Αιγαίου , για να εκπροσωπήσει τις ΗΠΑ στη Διεθνές Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Η Γαλλία, χρησιμοποιεί βάσεις σε θάλασσα και αέρα στην Κύπρο, στο πλαίσιο της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας που υπεγράφη μεταξύ των κρατών της 2007.

Οπότε, εξετάζοντας όλους τους φορείς και τα κράτη της περιοχής, που δεν μοιάζει οι Τούρκοι αξιωματούχοι να μπορούν να μετατρέψουν το λεκτικό εκφοβισμό τους για την κυπριακή εξερεύνηση του φυσικού αερίου σε δράση, οποιαδήποτε στιγμή σύντομα.

Όμως, εδώ και αρκετό καιρό η Άγκυρα δεν έχει πολύ καλή σχέση με το λόγο, τη λογική, τη μετριοπάθεια ή τη συνεργασία. Το αντίθετο. Ακριβώς όπως και η ελληνική χούντα ή την Αργεντινή χούντα που απέτυχαν παταγωδώς σε υπολογισμό του πολιτικού κόστους των ενεργειών τους και, τελικά, οδηγήθηκαν στο θάνατό τους.

* Cengiz Aktar, τούρκος δημοσιογράφος που διώχθηκε από το καθεστώς Τ. Erdogan.
Σημειώσεις


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση