Ο Τσίπρας και το αερόστατο

Του Ανδρέα Μήλιου

Η αποπομπή του κ. Ν. Κοτζιά από τον πρωθυπουργό είναι η προτελευταία σκηνή του θεατρικού έργου "Ο γελαστός ηγεμόνας". Η τελευταία σκηνή θα περιλαμβάνει την εκπαραθύρωση του συνεταίρου κ. Π. Καμένου. Η εξώθηση του κ. Ν. Κοτζιά σε παραίτηση σχεδιάσθηκε προφανώς από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους στο κοινό δείπνο τους στη Λέσχη Αξιωματικών, το βράδυ πριν από το Υπουργικό Συμβούλιο.

Είναι αστείο να πιστεύει κανείς κάτι διαφορετικό. Ο πρωθυπουργός είναι τακτικιστής λενινιστικής κοπής και είναι σίγουρο ότι αυτός δρομολογεί και κατευθύνει τις εξελίξεις.
Ο κ. Π. Καμένος, που όπως πολλοί υποστηρίζουν "κρατάει" τον πρωθυπουργό, δεν είναι παρά το βαρύτερο πιόνι της βασικής στρατηγικής του, η οποία κινείται προς δύο κατευθύνσεις: προς την κατεύθυνση της κατάληψης του χώρου της κεντροαριστεράς και, κατ’ επέκταση, του χειμαζόμενου χώρου του ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται σε κατάσταση πολιτικής σηψαιμικής ανημπόριας, και προς την κατεύθυνση της εκκαθάρισης του ΣΥΡΙΖΑ από τους σκληροπυρηνικούς αριστερότερους από τον ίδιο συντρόφους.

Όλες οι ενέργειες του κ. Α. Τσίπρα τα τελευταία τρία χρόνια υπηρετούν τους στόχους της στρατηγικής αυτής που διακρίνεται για τη στιβαρή συνέκτικότητά της: από την αποστολή στην πολιτική ανυποληψία του πυγμαλίωνά του Α. Αλαβάνου και των ομοτράπεζων συντρόφων του Ζ. Κωσταντοπούλου, Π. Λαφαζάνη, Γ. Βαρουφάκη και Ν. Κοτζιά, οι οποίοι υποτίθεται ότι φύλαγαν τις παρακαταθήκες της αριστεράς, όπως ο Κέρβερος τις πύλες του Άδη, μέχρι την υπουργοποίηση των υπολειμμάτων του κραταιού ΠΑΣΟΚ και των άχρωμων, ιδιοσυγκρασιακά πολύπλοκων διαβατάρηδων της Ν.Δ.


Φαίνεται ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, θα βλέπουμε τις κορυφαίες κινήσεις της στρατηγικής αυτής, όπως την προφυλάκιση του κ. Γ. Παπαντωνίου και της συζύγου του. Ο κ. Α. Τσίπρας θυμάται προφανώς ότι μετά την προφυλάκιση του κ. Α. Τσοχατζόπουλου το εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ έπεσε στο 8%, και γνωρίζει ότι η προφυλάκιση του κ. Γ. Παπαντωνίου θα έχει εξίσου τραγικές συνέπειες για το ΠΑΣΟΚ.

Η τριετής και πλέον παραμονή του κ. Α. Τσίπρα στην εξουσία, η οποία συνοδεύτηκε με περιήγηση του κόσμου και με γνωριμίες με ισχυρούς ηγέτες και επιχειρηματίες, τον έκαναν σοφότερο. Συνειδητοποίησε απόλυτα ότι, με συνταξιδιώτες τους αριστερούς μουτζαχεντίν στο κάρο, ο ίδιος δεν έχει μέλλον και ότι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος που οδηγεί στην πολιτική του μακροημέρευση είναι η μετατόπισή του ΣΥΡΙΖΑ προς τον χώρο της κεντροαριστεράς.

Ο κ. Α. Τσίπρας γνωρίζει ότι θα χάσει τις επόμενες εκλογές, αλλά δεν θέλει ούτε να συνταξιοδοτηθεί στα 45 του χρόνια ούτε να επιστρέψει στο ανυπόληπτο περιθωριακό ποσοστό του 3%. Γι’ αυτό θα κάνει τα πάντα για να μη συμβεί τίποτα από τα δύο. Και μάλλον θα καταφέρει να διατηρήσει ένα αξιόλογο ποσοστό στις εκλογές, το οποίο θα του επιτρέψει να ελπίζει σε επάνοδο, αφού το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να ανανεωθεί, καθώς συνεχίζει να ανασύρει σκελετούς από τη ντουλάπα αντί να τους αποθηκεύσει στο οστεοφυλάκιό του.

Παραστατικά, η στρατηγική του κ. Α. Τσίπρα είναι όμοια με αυτή χειριστή αερόστατου που ξεφορτώνεται βάρος για να κερδίσει ύψος. Ο κ. Α. Τσίπρας ξεφορτώθηκε τον πρώτο χρόνο τα βάρη που είχε στα αριστερά του και δεν τον άφηναν να ανυψωθεί και κέρδισε ύψος παραμένοντας στην εξουσία άλλα τρία χρόνια. Στην πρόσφατη κρίση, ακολουθώντας πιστά τη στρατηγική του, επέλεξε να απορρίψει και πάλι το βάρος που βρισκόταν στα αριστερά του για να κρατηθεί για λίγο ακόμα στον αέρα.
Όταν σε λίγους μήνες διαπιστώσει ότι το αερόστατο αδυνατεί να διατηρήσει το ύψος του θα ξεφορτωθεί και το τελευταίο ογκώδες βάρος που βρίσκεται στα δεξιά του. Στο αερόστατο τη στιγμή της ανώμαλης πτώσης θα έχει απομείνει μόνο ένα ελλιποβαρές και χαμηλού πολιτικού εκτοπίσματος μαρξιστικό βάρος. Αυτό δε θα προλάβει να το απορρίψει. Θα βρίσκεται μαζί του στο καλάθι την ώρα της βίαιης συντριβής του αερόστατου στο λιβάδι της πραγματικότητας.

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση