Στην επόμενη ημέρα του δημοψηφίσματος

Τι απέδειξε, τι δίδαξε και τι επιτάσσει για το μέλλον η απόρριψη της Συμφωνίας των Πρεσπών στα Σκόπια

Από τον Δημήτρη Γαρούφα

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018, παραμονή δημοψηφίσματος στα Σκόπια, μίλησα με συνάδελφο από πόλη της ΠΓΔΜ (υποστηρικτής της συμφωνίας) και, όταν τον ρώτησα τι γίνεται με το δημοψήφισμα, μου απάντησε: «Δυστυχώς δεν θα έχει συμμετοχή… Οι πολίτες είναι δέσμιοι πολυετούς προπαγάνδας και κλείνουν τα αυτιά τους σε όσα λέει ο Ζάεφ, δεν καταλαβαίνουν τις εξελίξεις κι έτσι θα καθίσουν σπίτι τους, ενώ οι νέοι έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό...» Το αποτέλεσμα έδειξε πως όσα σχέδια γίνονται επί χάρτου, χωρίς προετοιμασία της κοινής γνώμης και επίτευξη της συναίνεσης των λαών, αποτυγχάνουν… Ετσι και το δημοψήφισμα στα Σκόπια απέτυχε στον σκοπό του παρά το δέλεαρ που προσφερόταν στους πολίτες για ένταξη της χώρας τους στην Ε.Ε και στο ΝΑΤΟ αν πουν «ναι». Σε κάθε περίπτωση, τώρα, και εκτιμώντας πλέον τα νέα δεδομένα, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

1 Αποδείχθηκε ότι ο λαός των Σκοπίων έχει υποστεί επί χρόνια πλύση εγκεφάλου με παραμύθια (που τα διδάχθηκαν ως γεγονότα) ότι τάχα είναι οι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, ότι αυτοί είναι οι Μακεδόνες και η γλώσσα τους «μακεδονική» και ότι υπάρχει μόνο μία Μακεδονία, που είναι δική τους... Γι’ αυτό απαρνήθηκαν μια συμφωνία που αναγνώριζε τη γλώσσα τους ως μακεδονική και την εθνική τους ταυτότητα, αλλά απλά τους ζητούσε η χώρα τους να λέγεται «Βόρεια Μακεδονία»… Σε αυτή τη συμφωνία είπαν «όχι» με την αποχή τους, αποδεικνύοντας ότι προτιμούν να ζουν την αυταπάτη αυτού του παραμυθιού.


2 Από όσα δημοσιεύθηκαν αποδείχθηκε ότι η Ελλάδα ουσιαστικά δεν διαπραγματεύθηκε ιδιαίτερα… Ακόμα και κληρικοί από την ΠΓΔΜ, που δεν ήθελαν να ενταχθούν στο Βουλγαρικό Πατριαρχείο, αναρωτιόνταν από τον Νοέμβριο του 2017 γιατί η Ελλάδα δεν πιέζει να ενταχθεί η Εκκλησία τους, εγκαταλείποντας τον τίτλο της «Μακεδονικής Εκκλησίας», ως «Αρχιεπισκοπή Αχρίδας» στο Οικουμενικό Πατριαρχείο… Το γιατί και πώς έλυσαν το θέμα με απευθείας επαφή με τον Οικουμενικό Πατριάρχη δεν είναι του παρόντος.

3 Η συμφωνία αποδείχθηκε ότι είναι ετεροβαρής για την Ελλάδα γιατί δίνει 80 και παίρνει 20… Το γεγονός ότι οι πολίτες της ΠΓΔΜ με την αποχή στο δημοψήφισμα απέδειξαν ότι δεν θέλουν τη συμφωνία δεν αποδεικνύει ότι είναι εις βάρος τους και αντανακλαστικά καλή για την Ελλάδα, αλλά αποδεικνύει ότι οι ίδιοι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου συστηματικά για πολλά χρόνια και, για να αλλάξει η κατάσταση στα Σκόπια, πρέπει να αλλάξουν τα σχολικά τους βιβλία, να διδάσκονται την ιστορική αλήθεια και να περάσουν ίσως και δυο γενιές για να αλλάξει η ψυχολογία τους.

4 Η ελληνική κυβέρνηση, και γενικότερα ο πολιτικός μας κόσμος, πρέπει με ψυχραιμία να αναλύσει τα νέα δεδομένα, να βγάλει εκτός κομματικής αντιπαράθεσης το θέμα και να χαράξει στρατηγική με στόχο λύση συμβατή με την ιστορική αλήθεια, με εκμετάλλευση των γεωπολιτικών εξελίξεων, αλλά και ενημέρωση των πολιτών.

5 Οι ηγέτες της Ε.Ε. που επισκέφθηκαν τα Σκόπια προσπαθώντας να πείσουν τους πολίτες να πουν «ναι» στη Συμφωνία των Πρεσπών με το δέλεαρ της ένταξης σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ πρέπει να προβληματιστούν από το γεγονός ότι οι πολίτες των Σκοπίων δεν τους έλαβαν υπ’ όψιν… Το δέλεαρ ένταξης σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. όντως ήταν μεγάλο, αλλά τα πρόσωπα που το πρόβαλλαν δεν θεωρήθηκαν αξιόπιστα…

6 Η κυβέρνηση, κάποια ΜΜΕ και κάποιοι άλλοι πολιτικοί πρέπει να σταματήσουν να αποκαλούν «ακραίους» ή «φασίστες» όσους αντιδρούσαν στη συμφωνία. Επίσης, και οι αγωνιζόμενοι κατά της συμφωνίας πρέπει να σταματήσουν να αποκαλούν «προδότες» τους υπερμάχους αυτής. Ο λαός δεν πρέπει να διχαστεί αντίθετα, με ψυχραιμία η -με ευρεία έννοια- πολιτική ηγεσία να αποτιμήσει τα νέα δεδομένα και να χαράξει νέα στρατηγική, ερμηνεύοντας τις εξελίξεις και αξιοποιώντας τες σύμφωνα με το εθνικό συμφέρον… Κυρίως όλοι πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν ότι την υπογραφείσα Συνθήκη των Πρεσπών, για να έχει κάποιες πιθανότητες εφαρμογής, έπρεπε να την αποδέχονται σε ποσοστό άνω του 70% οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας…

Το δημοψήφισμα στα Σκόπια έδειξε ότι και οι ωφελούμενοι από τη συμφωνία πολίτες της ΠΓΔΜ δεν τη θέλουν, ενώ και οι Ελληνες πολίτες σε συντριπτικό ποσοστό την απορρίπτουν… Επομένως δεν μπορεί να εφαρμοσθεί… Ακόμα κι αν ο Ζάεφ με μεθοδεύσεις που θα θυμίζουν τον Ιούλιο του 1965 στην Ελλάδα πετύχει να περάσει στη Βουλή των Σκοπίων τη συνταγματική αναθεώρηση, κατά πάσα πιθανότητα μια άλλη πλειοψηφία και μια άλλη κυβέρνηση στο μέλλον θα καλλιεργεί τον αλυτρωτισμό και δεν θα εφαρμόζει τη συμφωνία στην πράξη… Συμφωνίες για τέτοια θέματα μπορεί να λειτουργήσουν μόνο όταν τις υποστηρίζει η πλειονότητα του 70%-80% των πολιτών.

Τελειώνοντας, επισημαίνω ότι οι αρχιτέκτονες της συμφωνίας στο παρασκήνιο την προωθούσαν για να αποτρέψουν ή να επιδιώξουν κάποιες άλλες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.

Είναι σίγουρο ότι θα επιμείνουν, γι’ αυτό οφείλει ο ελληνικός πολιτικός κόσμος να παραμερίσει τις μικροκομματικές αντιδικίες και να αντιμετωπίσει το όλο θέμα ως γεωστρατηγικού χαρακτήρα για τον Ελληνισμό και επιτέλους να λάβει θέση και η ηχηρά απούσα πνευματική ηγεσία.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση