Απολογισμός τής Ενεργειακής Στρατηγικής

Γράφει ο Anaconda

Η ενεργειακή στρατηγική τής Ελλάδας βασίστηκε στο δόγμα Λυγερού-Παπακωνσταντίνου-Μανιάτη, το οποίο, όπως όλοι γνωρίζουν, ξεκίνησε επισήμως από τη δήλωση τού τότε Πρωθυπουργού "δεν έχουμε πετρέλαιο". Το εννοούσε - οικονομικά, όχι ως φυσικό πόρο.

Σε πρώτο επίπεδο, η στρατηγική αποδείχθηκε ότι είχε ως σκοπό
(α) να καταστήσει την Ελλάδα αναξιόπιστο συνομιλητή, ανίκανο να διαπραγματευτεί διεθνώς ένα σοβαρό και αξιόπιστο ρόλο παραγωγού και διακινητή ενέργειας, και
(β) να διασφαλίσει ότι οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της θα πάρουν αυτό που διεκδικούν.

Σε δεύτερο επίπεδο, η στρατηγική αποδείχθηκε ότι είχε ως σκοπό
(α) να παγιδέψει εγχώριους επιχειρηματίες που έχουν έσοδα από την εισαγωγή πετρελαίου, και
(β) να συνδέσει τις διαδικασίες εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων με άλλες, ατελέσφορες διαδικασίες και καταστάσεις.

Σε τρίτο επίπεδο, η στρατηγική θα αποδειχθεί ότι είχε ως σκοπό
(α) να καταστήσει τον γενικότερο πληθυσμό τελείως αδιάφορο για τον εν λόγω πλούτο, και
(β) να καταστρέψει την εγχώρια εθνική αστική τάξη και όποια τυχόν υποψήφια νέα μέλη της.

Συγκεκριμένα:
Η Ελλάδα εκτέθηκε διεθνώς με διάφορες στρατηγικές ανακοινώσεις (βλ. σχ. ενημερωτικά σημειώματα προς ΠΘ), από το γνωστό φιάσκο τής σύζευξης τής ΑΟΖ τής Μάλτας με αυτή τής Ελλάδας, το οποίο έμεινε στην ιστορία ως "ΜΑΛΤΑ ΓΙΟΚ", στην ευθεία αμφισβήτηση τής κυβέρνησης από επίσημο σύμβουλό της ("η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει") και πολύ άλλα, πολύ πέρα από τα όρια τού τραγελαφικού. Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση.
Τονίζεται ότι το βίντεο με τη δημόσια δήλωση, παρουσία εκατοντάδων ανθρώπων, περί της μη σύνδεσης των εσόδων από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με τη δανειακή σύμβαση, έχει, περιέργως, αποσυρθεί από το διαδίκτυο. Πάλι καλά που έχει διασωθεί αλλού.
Σε τέτοια ζητήματα οι διεθνείς παίκτες δεν επιτρέπουν τέτοιο επίπεδο ψευδών, ασχετοσύνης και -εσκεμμένης ή μη- δημιουργίας επικοινωνιακής εικόνας τύπου αποτυχημένου κράτους, διότι το παίρνουν τοις μετρητοίς και συμπεριφέρονται αναλόγως, μετατρέποντάς το στην πράξη ως τέτοιο.

Ως προς τον εθνικό σχεδιασμό, η αρχή έγινε με ομάδες στο αρμόδιο υπουργείο. Για κάποιο περίεργο(;) λόγο, κανένας εκ των συμμετεχόντων δεν είχε σχέση με στρατηγική, ούτε με διαχείριση, ούτε καν με οικονομία: τεχνικοί και δικηγόροι συμβούλευαν για εκμετάλλευση. Go figure.
Μετά από πολλές πιέσεις, εισακούστηκε το εύλογο αίτημα για τη δημιουργία εθνικού φορέα διαχείρισης υδρογονανθράκων, η γνωστή ΕΔΕΥ. Η δημιουργική δημόσια διαβούλευση οδήγησε σε ένα ωραίο νομοθέτημα. Ίσως γι'αυτό η ΕΔΕΥ δεν είχε την τύχη να στελεχωθεί σε επίπεδο ΔΣ επί διετίας: ήταν σχεδιασμένος ως ένας υγιής φορέας, πράγμα το οποίο δεν εξυπηρετούσε την εφαρμοζόμενη στρατηγική.
Εν τω μεταξύ, οι παλαιές επιτροπές τού υπουργείου (τεχνικών και δικηγόρων) συνέχιζαν να διαχειρίζονται τα πάντα. Πότε στελεχώθηκε η ΕΔΕΥ; Όταν διαπιστώθηκε ότι έπρεπε να υπάρχει υπογραφή τής ΕΔΕΥ στην ό,ποια σύμβαση! Πώς στελεχώθηκε; Τεχνικοί και δικηγόροι ορίστηκαν επαρκείς για το ΔΣ τής Ελληνικής ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗΣ Εταιρίας Υδρογονανθράκων! Ούτε ένας οικονομολόγος. Ποιός -και γιατί- θα αναλάμβανε την ευθύνη να συμμετέχει σε ΔΣ διαχειριστικής εταιρίας, στο οποίο δεν συμμετέχει έστω ένας οικονομολόγος; Αξίζει μια σκέψη.
Έκτοτε, η ΕΔΕΥ υποβαθμίστηκε και, εν τέλει, θάφτηκε στα έγκατα τού υπουργείου. Όπως όλα τα υγιή σχέδια στην Ελλάδα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να επισημανθούν 3 πρόσθετα σημεία.

1. Το πρώτο άρθρο επί του αντικειμένου κατέληγε ως εξής:
"Αν ‘το κακό κράτος’ τολμήσει να θέσει σε κίνδυνο το υπάρχον καταναλωτικό πρότυπο και το σαθρό επίπεδο ζωής, θα βρει τον πολίτη-‘ζωντανό νεκρό’ απέναντί του.
Αν τεθεί το ερώτημα-σοκ «από σήμερα θα καταναλώνεις σημαντικά λιγότερο ή να δώσει το κακό κράτος την περιουσία του;», δεν θα δυσκολευτεί να απαντήσει…"
Τότε ακούστηκε ακραίο. Σήμερα δυστυχώς μοιάζει εύλογο.

2. Η ψευδο-τράπεζα των 50 -για αρχή- δισεκατομμυρίων ευρώ θα αναλάβει τον εκτελεστικό ρόλο που προβλέφθηκε μέσω της δανειακής σύμβασης για τα εν λόγω έσοδα από υδρογονάνθρακες. Ο Καιάδας τού χρέους θα ρουφάει σχεδόν το σύνολο των εσόδων από την εκμετάλλευση των υδρογοναθράκων, με τον ρυθμό που θα εξυπηρετεί τούς διαχειριστές τού χρέους. Προβλέπεται να μπει η Ελλάδα μπροστινή για την ευρωζώνη ούτως ώστε υδρογονάνθρακες για μια ήπειρο -και όχι μόνο- να εμπορεύονται σε ευρώ, ήτοι για να αντικατασταθεί το δολλάριο ως αποθεματικό νόμισμα. Μένει να αποδειχθεί...

3. Το παρόν κεφάλαιο κλείνει με την παγίδευση τής εθνικής αστικής τάξης σε αντικείμενα που έχουν ορισμένο τέλος. Δυστυχώς η αστική τάξη δεν το έχει καταλάβει διότι η νυν αίσθηση τής δύναμης τούς θολώνει το πεδίο, δεν τούς επιτρέπει να δουν τη μεγάλη εικόνα που πλησιάζει νομοτελειακά.

Και η ΑΟΖ; Πότε θα ανακηρυχθεί; Όταν διασφαλιστεί ότι η ταφόπλακα με τίτλο "η οικοπεδοποίηση και η σχετική προσέλκυση επενδύσεων πρέπει επί της ουσίας να αφορούν σε αμοιβαία μη «γκρίζες ζώνες» ερευνητικού ενδιαφέροντος μεταξύ των δύο γειτονικών κρατών" θα έχει και τη βοήθεια μερικών εκατομμυρίων ψυχών που θα χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη κάποιων "τρομοκρατών". Τον Ιανουάριο τού 2012, άρθρο με τίτλο "Ο Ρόλος του Υπουργείου Εσωτερικών της Τουρκίας στην επιτήρηση και παρακολούθηση ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ συνόρων" ήταν κάπως αδιάφορο. Σήμερα είναι συγκλονιστικά επίκαιρο.

Συμπέρασμα: χρησιμοποίηση ανεξέλεγκτου αλλοδαπού πληθυσμού για την αναγνώριση γκρίζων ζωνών και την ομαλότερη αποδοχή τής απώλειας εθνικής περιουσίας, και αμέσως μετά τής de facto αλλοίωσης τού πληθυσμού με σκοπό την καντονοποίηση τής Ελλάδας.

Αυτά και άλλα πολλά αναλύθηκαν δημοσίως το 2012, με σκοπό την πρόληψη δραστηριοτήτων που συνιστούσαν απειλή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος, της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής ασφάλειας του Ελληνικού Κράτους, καθώς και του εθνικού πλούτου της Χώρας.
Τώρα επαναλαμβάνονται για την αντιμετώπιση.
Καθείς το λιθαράκι του.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση