Και μετά τη Συρία τι;
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι Ουάσιγκτον και Μόσχα δεν αναζητούν μόνον τη φόρμουλα που θα αποτρέψει αμερικανική πυραυλική επίθεση κατά συριακών στόχων αλλά και το πλαίσιο μιας έστω προσωρινής-μεταβατικής σταθεροποίησης της χώρας. Αν η σύγκρουση συνεχισθεί ανεξέλεγκτη, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει ανάφλεξη με περιφερειακές και διεθνείς παρενέργειες.
Αν η διαβούλευση Κέρι-Λαβρόφ εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να περιορισθεί στον διεθνή έλεγχο και στην καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Δαμασκού, η ίδια διαπίστωση ισχύει με αναγωγή στην αμέσως επόμενη κλίμακα: Δεν μπορεί να υπάρξει σύμπτωση απόψεων για το μέλλον της Συρίας χωρίς ανάλογη σύγκλιση για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Αν υπάρξει μια ευρύτερη σύγκλιση ΗΠΑ-Ρωσίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να μακροημερεύσει και να παραγάγει περιφερειακή σταθερότητα αν συνεχισθεί στη σημερινή ένταση η ρωσοαμερικανική αντιπαράθεση για τον ενεργειακό πλούτο της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου.
Θα ήταν άλλωστε παράδοξο η Μόσχα να ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της ναυτικής της βάσης στο Ταρτούς της Συρίας περισσότερο από την κατοχύρωση των ενεργειακών της συμφερόντων στην πρώην ΕΣΣΔ.
Σε επικοινωνιακό επίπεδο, η μεταβολή υπήρξε αιφνιδιαστική και απότομη: Ενώ ακόμη δεν είχε σβήσει ο απόηχος της σκληρής ρητορικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Ρωσίας, έγινε σαφές ότι η διμερής διαπραγμάτευση για συμβιβαστική λύση στη Συρία ουδέποτε διεκόπη και στην ουσία σιωπηρά και παρασκηνιακά προετοιμάσθηκε το έδαφος για τη συνάντηση Ομπάμα-Πούτιν στο περιθώριο του G20 στην Αγία Πετρούπολη που άνοιξε νέο κεφάλαιο για τη διαχείριση της κρίσης στη Συρία.
Ηδη, στο επίπεδο τουλάχιστον των επικοινωνιακών εντυπώσεων, η Ρωσία αντιμετωπίζεται από τις ΗΠΑ ως ισότιμη Μεγάλη Δύναμη, μια μεταχείριση που η Μόσχα δεν είχε μπορέσει να διασφαλίσει ούτε στην πρώην Γιουγκοσλαβία ούτε στη Λιβύη.
Ετσι η εν εξελίξει διαβούλευση των Κέρι-Λαβρόφ έχει σημασία που ξεπερνά τη Συρία, με κύριο ζητούμενο τη θεμελίωση κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα.
Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι Ουάσιγκτον και Μόσχα δεν αναζητούν μόνον τη φόρμουλα που θα αποτρέψει αμερικανική πυραυλική επίθεση κατά συριακών στόχων αλλά και το πλαίσιο μιας έστω προσωρινής-μεταβατικής σταθεροποίησης της χώρας. Αν η σύγκρουση συνεχισθεί ανεξέλεγκτη, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει ανάφλεξη με περιφερειακές και διεθνείς παρενέργειες.
Αν η διαβούλευση Κέρι-Λαβρόφ εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να περιορισθεί στον διεθνή έλεγχο και στην καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Δαμασκού, η ίδια διαπίστωση ισχύει με αναγωγή στην αμέσως επόμενη κλίμακα: Δεν μπορεί να υπάρξει σύμπτωση απόψεων για το μέλλον της Συρίας χωρίς ανάλογη σύγκλιση για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Αν υπάρξει μια ευρύτερη σύγκλιση ΗΠΑ-Ρωσίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να μακροημερεύσει και να παραγάγει περιφερειακή σταθερότητα αν συνεχισθεί στη σημερινή ένταση η ρωσοαμερικανική αντιπαράθεση για τον ενεργειακό πλούτο της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου.
Θα ήταν άλλωστε παράδοξο η Μόσχα να ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της ναυτικής της βάσης στο Ταρτούς της Συρίας περισσότερο από την κατοχύρωση των ενεργειακών της συμφερόντων στην πρώην ΕΣΣΔ.
Σε επικοινωνιακό επίπεδο, η μεταβολή υπήρξε αιφνιδιαστική και απότομη: Ενώ ακόμη δεν είχε σβήσει ο απόηχος της σκληρής ρητορικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Ρωσίας, έγινε σαφές ότι η διμερής διαπραγμάτευση για συμβιβαστική λύση στη Συρία ουδέποτε διεκόπη και στην ουσία σιωπηρά και παρασκηνιακά προετοιμάσθηκε το έδαφος για τη συνάντηση Ομπάμα-Πούτιν στο περιθώριο του G20 στην Αγία Πετρούπολη που άνοιξε νέο κεφάλαιο για τη διαχείριση της κρίσης στη Συρία.
Ηδη, στο επίπεδο τουλάχιστον των επικοινωνιακών εντυπώσεων, η Ρωσία αντιμετωπίζεται από τις ΗΠΑ ως ισότιμη Μεγάλη Δύναμη, μια μεταχείριση που η Μόσχα δεν είχε μπορέσει να διασφαλίσει ούτε στην πρώην Γιουγκοσλαβία ούτε στη Λιβύη.
Ετσι η εν εξελίξει διαβούλευση των Κέρι-Λαβρόφ έχει σημασία που ξεπερνά τη Συρία, με κύριο ζητούμενο τη θεμελίωση κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα.
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...