Τουρκική Δημοκρατία Δυτικής Θράκης - Υπερβολή ή πραγματική απειλή;

Κώστα Πικραμένου* 

«Με τη βοήθεια του Αλλάχ, τη Μοσουλη και το Κιρκούκ (στο Ιράκ) και τα νησιά του Αιγαίου πίσω θα πάρω... Τη Θεσσαλονίκη και τη Δυτική Θράκη εντός των Τουρκικών συνόρων θα συμπεριλάβω»

Mustafa Kemal Atatürk

Κι ενώ η μνημονιακή Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα μείνει στην σύγχρονη Ιστορία ως αυτή που έκλεισε την (έστω και καχεκτική) Κρατική Αμυντική Βιομηχανία, δίνοντας τη χαριστική βολή στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, οι Τούρκοι πραγματοποίησαν την προηγούμενη εβδομάδα (30-31/8) δύο εκδηλώσεις μνήμης έντονου συμβολικού χαρακτήρα. Όπως όλοι γνωρίζουμε η 30^η Αυγούστου έχει καθιερωθεί ως εθνική εορτή καθώς τιμάται η ήττα του Ελληνικού Στρατού στην Ιωνία της Μικράς Ασίας, το καλοκαίρι του 1922, από τον τακτικό και άτακτο (τσέτες) στρατό των Κεμάλ – Ινονού... 

Την ίδια στιγμή φέτος «εορτάζονται» τα 100 χρόνια από την ίδρυση της «Τουρκικής Δημοκρατίας Δυτικής Θράκης» η οποία επιβίωσε για 59 ημέρες (Αυγουστος – Οκτωβριος 1913).

Ιστορικό Πλαίσιο
Με την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από τη Δυτική Θράκη, σε εφαρμογή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (10 Αυγούστου 1913) που παραχώρησε την περιοχή στη Βουλγαρία, ο τοπικός πληθυσμός (Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι) επαναστάτησε (μεταξύ 16 και 19 Αυγούστου) και κατέλαβε τις πόλεις της Κομοτηνής (31 Αυγούστου) και Ξάνθης (1η Σεπτεμβρίου), καθώς και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολη (3 Σεπτεμβρίου 1913).  

Τότε ανακηρύχθηκε η Προσωρινή και αργότερα Αυτόνομη Κυβέρνηση της Δυτικής Θράκης με πρωτεύουσα τη Κομοτηνη.  Η Προσωρινή Κυβέρνηση απετελείτο από τους στρατιωτικούς Hadji Selim Samy Bey και Suleiman Askeri Bey, τους πολίτες Reshid Bey, Raif Effendi και Hafous Salih Effendi (αργότερα γερουσιαστή της Ελληνικής Δημοκρατίας), τον Έλληνα αρχιερατικό επίτροπο Μαρωνείας Νικόδημο (μετέπειτα μητροπολίτη Γρεβενών), τον Αρμένιο Migirditch Tabakian και τον Εβραίο Yaka Cassavi.  Γενικός Γραμματέας της ορίσθηκε ο Hafous Gali (αργότερα μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου), ενώ η στρατιωτική διοίκηση δόθηκε στον Eshref Bey Kushchubasi. 

Η υπογραφείσα μόνο από τη Βουλγαρία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως (29 Σεπτεμβρίου), ήρε και τα τελευταία εμπόδια και ο Βουλγαρικός Στρατός εισήλθε στην περιοχή (25-30 Οκτωβρίου 1913), θέτοντας τέλος στην Αυτόνομη Κυβέρνηση της Δυτικής Θράκης.

Για τον Τουρκικό εθνικισμό (Misak-ı Millî) η Δυτική Θράκη θεωρείται «χαμένο έδαφος». Με βάση τις αποφάσεις της τελευταίας ολομέλειας του Οθωμανικού Κοινοβουλίου (12/2/1920) το οποίο μετά την κατάληψη της Πόλης από τις Συμμαχικές Δυνάμεις  μετακόμησε στην Άγκυρα, το μέλλον της Δυτικής Θράκης πρέπει να αποφασιστεί με τοπικό δημοψήφισμα. Αυτό καταγράφεται στο Misak-ı Millî (Εθνικός Όρκος) και χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο επιχείρημα της Τουρκικής Αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις της Συνθήκης της Λωζάνης (1922-1923).
 

 

Η επίσημη σημαία της εφήμερης Τ.Δ.Δ.Θ

Η εκδήλωση στο YildizParkΗ εκδήλωση για τα «100 χρονια από την ανακύρηξη της ΤΔΔΘ» έλαβε χώρα σε κεντρικό ξενοδοχείο της Κων/πολης και διοργανώθηκε από το «Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών Ευρασία», (ASAM). Στην εκδήλωση. συμμετείχαν πολιτικοί, καθηγητές πανεπιστημίων, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πολιτικοι επιστήμονες και μέλη Ινστιτούτων Στρατηγικών Μελετών οι οποίοι εν ολίγοις εξέφρασαν τις γνωστές «αλυτρωτικές» απόψεις για τη Μεγάλη Τουρκία από την Αδριατική μέχρι τη Κασπία Θάλασσα. Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα η συμμετοχή του μυστικοσυμβούλου (γεωπολιτικής) του Τούρκου Πρωθυπουργου κ. Μουχαμετ Ταχα Γκεργκερλίογλου, γεγονός που προσθέτει ειδικό θεσμικό βάρος στην εν λόγω εκδηλωση.

Γεωπολιτική αξία

Η παρουσία μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη σε συνδυασμό με τον αραγή τουρκόφωνο πληθυσμό της Νότιας Βουλγαρίας (σε γεωγραφική συνέχεια) λειτουργεί ως η εμπροσθοφυλακή της νεο-οθωμανικής στρατηγικής για τα Βαλκάνια. Άλλωστε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αχμέντ Νταβούτογλου στο βιβλίο του “Στρατηγικό Βάθος: Η θέση της Τουρκίας στον Κόσμο” περιγράφει γλαφυρά το μουσουλμανικό τόξο που εκτείνεται από τη Βοσνία στο Σαντζακ της Σερβίας και το Κόσοβο, καλύπτει τους Τούρκους των Σκοπίων αλλά και τους Τουρκόφωνους της Ν Βουλγαρίας και ολοκληρώνεται με τους Μουσουλμάνους της Δ.Θράκης ως τη ζωτική αρτηρία της Τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια.

Για τους Τούρκους η Θράκη (Δυτική και Ανατολική) αποτελεί την έσχατη γραμμή άμυνας για την ασφάλεια της Κων/πολης. Η απόσταση Κήποι Έβρου – Κων/πολη καλύπτεται μόνο σε 3 ώρες καθώς η πεδιάδα της Ανατολικής Θράκης αποτελεί ιδανικό θέατρο επιχειρήσεων για τις τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ταξιαρχίες του Δ Σώματος του ΕΣ.

 

Σχεδιαγραμμα επιθετικής διαταξης των ΤΕΔ με βάση το σχέδιο Βαριοπούλα

Καταληψη Έβρου - Θράκης

Το σχέδιο Βαριοπούλα που ήρθε πριν από 2 χρόνια στο φως της δημοσιότητας προβλέπει επέλαση των Μ/Κ Ταξιαρχιών της 1ης Στρατιάς των ΤΕΔ με κατεύθυνση τον Βόρειο Έβρο από Ανδριανούπολη μέχρι Μεγάλο Δέρειο. 

Τα ορεινά χωριά της Ροδόπης και της Ξάνθης θα μπορούν να διαδραματήσουν ρόλο αερογέφυρας σε Τουρκικές μονάδες ειδικών δυνάμεων οι οποίες θα μετακινηθούν με μεταγωγικά αεροπλάνα (μοιρες αλεξιπτωτιστών) ή μεταφορικά ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού (καταδρομείς) προκείμενου να ανακόψουν την ενίσχυση των χερσαίων δυνάμεων του Δ’ ΣΣ με έδρα την Ξάνθη…

Η Κοσοβοποίηση της Δυτικής Θράκης θα συνεχίζεται για όσο καιρό το Αθηναϊκό Κράτος συμμετέχει σε Συμβούλια Στρατηγικής Συνεργασίας με τους Νεο-οθωμανούς του Νταβούτογλου. 

Ευτυχώς προς το παρόν η Δυτική Θράκη βρίσκεται εκτός των απαιτήσεων του Μνημονίου.  Οψόμεθα...

 *Ο Κώστας Πικραμένος είναι σύμβουλος εξαγωγικών επιχειρήσεων – ειδικός σε θέματα economic intelligence. Συγγραφέας και αρθρογράφος 

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση