Ο φαντασμένος πολιτικάντης που έγινε αδιάφορος εξολοθρευτής

Σε  λίγες ημέρες, ένα μήνα το πολύ, θα τελειώσει η τουριστική περίοδος ακόμα και στο πιο άνυδρο νησί της Ελλάδας, και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στον τουρισμό θα προστεθούν στους καταλόγους των ανέργων. Πολύ σύντομα το επίσημο 27,6% της Eurostat θα αλλάξει επί τα χείρω. Παρ’ όλα αυτά, για να υποστηρίξει ο Σαμαράς ότι η Οικονομία πάει καλά, δηλώνει σε συνέντευξη που έδωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι η ανεργία «έχει φρενάρει». Για να αποδειχθεί ότι δεν λέει ψέμματα, θα πρέπει, πριν μπει ο Οκτώβριος, να ενταχθεί άμεσα στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων η εκτροπή του Αχελώου, με τη διευκρίνιση ότι αυτή θα γίνει χωρίς μηχανήματα. Η εφημερίδα γνωρίζει ότι αυτό δεν γίνεται, ωστόσο του δημοσιεύει τη δήλωση αδιαμαρτύρητα.

Στην ίδια συνέντευξη, για να δικαιολογήσει ο Σαμαράς την κραυγαλέα ανακολουθία λόγων κι έργων του, δηλώνει ότι είχε δίκαιο που είχε θεωρήσει λάθος το πρώτο Μνημόνιο και υποστηρίζει ότι πά

ντως τα λάθη διορθώθηκαν, φέρνοντας για παράδειγμα τη μείωση του Φ.Π.Α. στην εστίαση. Η εφημερίδα γνωρίζει ότι πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε επισήμως η παταγώδης αποτυχία του μέτρου, με έλλειψη ανταπόκρισης 80%, ωστόσο του δημοσιεύει τη δήλωση αδιαμαρτύρητα.

Πριν από μια εβδομάδα διευκρινίσθηκε ότι η απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας θα περιέχει ρυθμίσεις προστασίας για τους ασθενέστερους, αλλά στην ίδια συνέντευξη ο Σαμαράς εμφανίζεται κατηγορηματικός, δεσμευόμενος ότι δεν θα γίνει απελευθέρωση τέτοιων πλειστηριασμών. Η εφημερίδα γνωρίζει ότι ακόμα και ο ορισμός του ασθενέστερου μπορεί σήμερα να εκληφθεί μόνο σαν ανέκδοτο, γνωρίζει επίσης ότι σε κάθε περίπτωση τα χαρτιά που θα πρέπει να εξασφαλίσει κανείς για να τεκμηριώσει την αδυναμία του –αν μπορέσει να τα εξασφαλίσει, όπως δεν μπορεί για τόσα άλλα ο άνεργος, ο παρίας, ο ανάπηρος κ.τ.λ.– θα είναι πάντως περισσότερα από τις σελίδες των Μνημονίων· αλλά του δημοσιεύει την παρόλα του αδιαμαρτύρητα.

Ο Σαμαράς ξεκαθαρίζει ότι για κάθε απόλυση στο Δημόσιο θα γίνεται μια πρόσληψη. Η εφημερίδα γνωρίζει ότι το ένα προς πέντε έχει γίνει ένα προς δέκα, αν και δεν χρειάζεται καν να το γνωρίζει αυτό. Μπορεί απλώς να επικαλεσθεί την κοινή λογική, και να διερωτηθεί για ποιο λόγο τότε να γίνονται απολύσεις, αφού για κάθε απόλυση θα γίνεται μια πρόσληψη. Να μετατρέψει δηλαδή σε απλή ερώτηση εκείνο που υποστηρίζει η Μέρκελ, αλλά και ζητούν όλοι οι βασιλικότεροι τους βασιλέως, νεοφιλελεύθεροι και άλλοι αφελείς που αξιώνουν μικρότερο Δημόσιο, με ύφος δεκαοκτώ Καρδιναλίων και την αυτοπεποίθηση του αυτονόητου. Και να το αντιτείνει στον Σαμαρά. Όμως η εφημερίδα δεν το κάνει· δημοσιεύει τη δήλωση αδιαμαρτύρητα.

Όλη η Οικουμένη, ακόμα και ο Στουρνάρας, έχουν εκφράσει σοβαρότατες επιφυλάξεις για το κατά πόσον θα επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα –υποτίθεται ότι αγωνίζονται ακόμα για να το επιτύχουν. Επικεφαλής της ομάδας που θα το μετρήσει στο τέλος έχει τεθεί από καιρό ο Μαμαλάκης και μαζί του όλοι όσοι πήραν μέρος στο Μάστερ Σεφ και τα συναφή. Ακόμη και αυτοί όμως, με τον άσπρο σκούφο μέχρι τ’ αυτιά, αντιλαμβάνονται ότι το τελικό αποτέλεσμα της μαγειρικής θα είναι αναιμικό. Ο Σαμαράς όμως, σ’ ένα παραλήρημα πολιτικάντικου λαϊκισμού πελατειακού τύπου, υπόσχεται κιόλας ότι το 70% αυτού του, κατ’ αυτόν, βέβαιου πλεονάσματος θα κατευθυνθεί στην ενίσχυση των μικροσυνταξιούχων. Η εφημερίδα του δημοσιεύει τη δήλωση αδιαμαρτύρητα.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Σαμαράς επικρίνει τις πρόωρες εκλογές ως «ελληνική ιδιομορφία» με την οποία «κάποτε πρέπει να τελειώνουμε», όπως διατείνεται ότι πιστεύει. Όλοι γνωρίζουμε, και δεν έχουμε ακόμα ξεχάσει, ότι ο Σαμαράς ζητούσε πρόωρες εκλογές μετ’ επιτάσεως, πριν από μόλις ενάμιση χρόνο· και πέτυχε να τις προκαλέσει, απειλώντας μάλιστα, προεκλογικά πια τότε, ότι εάν δεν του εξασφάλιζαν αυτές την αυτοδυναμία, θα μας οδηγούσε σε νέα εκλογική αναμέτρηση, πράγμα που έγινε άλλωστε. Μαζί με όλο τον κόσμο που δεν έχει χάσει τη μνήμη του, τα γνωρίζει αυτά και η εφημερίδα· αλλά του δημοσιεύει τη δήλωση αδιαμαρτύρητα.

Το τελικό συμπέρασμα της συνέντευξης το βγάζει ο ίδιος ο Σαμαράς, κατηγορώντας όσους αμφισβητούν όσα ισχυρίζεται: «Όποιοι δεν τα βλέπουν όλα αυτά, απλά είναι δέσμιοι του λαϊκισμού τους», λέει. Ανάμεσά τους, φαντάζομαι, κι εγώ με όλες τις παραπάνω λαϊκιστικές αιτιάσεις μου· εγώ που άλλα βλέπω και άλλα γράφω, επειδή είμαι εμπαθής και θέλω να χαλάσω την ωραία εικόνα, για να υπονομεύσω την εθνική προσπάθεια και να αποτρέψω τις επενδύσεις…

Είναι προφανές ότι η συνέντευξη πάρθηκε και δόθηκε με φαξ. Με φαξ εστάλησαν οι ερωτήσεις, με φαξ παρελήφθησαν και οι απαντήσεις, που φούρνισε στη συνέχεια χωρίς πολλά-πολλά η εφημερίδα στο τυπογραφείο· με το φτυάρι, που λέμε. Διότι η εφημερίδα γνωρίζει ότι κανέναν πια δεν ενδιαφέρει τι λέει ο Σαμαράς. Αν μάλιστα κρίνω από τις απαντήσεις που περιέχει η συνέντευξη, πολύ φοβούμαι ότι ομοίως γνωρίζουν ότι δεν ενδιαφέρεται κανείς και οι συνεργάτες του, που επιφορτίστικαν το έργο του να τις γράψουν. Άλλο τόσο, νομίζω, το γνωρίζει και αυτός ο ίδιος –εξ ου και η αποστροφή του για τις εκλογές «όχι να μας εκβιάζουν κιόλας» (αναιρώντας γι άλλη μια φορά τον εαυτό του). Με λίγα λόγια, δηλαδή, οποιανού του αρέσει, διαφορετικά παίρνω το καπελάκι μου και αντίο.

Ο Σαμαράς έχει τελειώσει· κι αισθάνεται φευγάτος. Παραμένει στη θέση του από κεκτημένη ταχύτητα και ρέστα ματαιοδοξίας, δυνάμει των ψοφοδεών της συμπολιτευόμενης πλειοψηφίας οι οποίοι κλείνουν τα μάτια στο ηλίου φαεινότερο πως κάθε ημέρα που παραμένει στο Μαξίμου αυτή αποτιμάται πλέον αποκλειστικά σε ερείπια –της Ελλάδας· όχι της Συρίας, προς Θεού!

Στα τελευταία του, λοιπόν, όσο κι αν αυτά διαρκέσουν, θα του κάνω ένα δώρο. Για πρώτη φορά στο sotosblog, θα τον αποκαλέσω πρωθυπουργό. Για να συνειδητοποιήσουν όλοι οι δύσπιστοι και οι πονηροί, ακόμα και οι πιο ορκισμένοι οπαδοί του, ότι ο άνθρωπος που εκστομίζει όλα αυτά τα ψέμματα, όλους αυτούς τους πολιτικαντισμούς, όλους αυτούς τους λαϊκισμούς, όλα αυτά τα θλιβερά, είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας. Πρωθυπουργός της Ελλάδας σε ώρα που η Ελλάδα έχει ανοικτά χίλια μέτωπα και άκρως αβέβαιο μέλλον. Για να καταλάβουν ως και οι μουτζαχεντίν του ότι τώρα πια καταλαβαίνουμε σιγά-σιγά όλοι πως ούτε αυτοί ενδιαφέρονται για το τι λέει ο Σαμαράς. Να μην νομίζουν ότι τάχα νομίζουμε πως πραγματικά ενδιαφέρονται για το τι κάνει –εκτός, φυσικά, όταν πρόκειται για προσωπικές τους εξυπηρετήσεις οικονομικές, ψυχολογικές κ.α.

Και, το κυριότερο, για να μην θεωρούν ότι με τέτοιο πρωθυπουργό δικαιούνται να ομιλούν στο όνομα της πατρίδας και του Ελληνικού λαού· αλλά μόνο για τον κόσμο τους –τον πολύ ψεύτικο, φαντασμένο και απατεωνίστικο. Άλλαξε κατηγορία η αδικαιολόγητα μεγάλη ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους. Στο εξής, δεν είναι αδικαιολόγητη απλώς, αλλά αποκαλύπτεται ως αρρωστημένη, κι έγινε ασυγχώρητη. Κατά τούτο μοιράζονται πια με τον αρχηγό τους όλη την ευθύνη. Ο Ελληνικός λαός που τους κατάπιε θα τους εξεμέσει. Μαζί του.

Από sotosblog, μοντάζ Γρέκι

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση