Απoψεις

[Απόψεις][bleft]

Ελλαδα

[Ελλάδα][threecolumns]

Ευρωπη

[Ευρώπη][bsummary]

Κοσμος

[Κόσμος][grids]

Η λιτότητα ρημάζει την Ευρώπη και... αυξάνει το χρέος!

Έξι χρόνια τώρα, από το 2007 έως και το 2012, το δημόσιο χρέος αυξάνεται διαρκώς τόσο στις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης όσο και στις είκοσι εφτά της ΕΕ...

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Η κτηνώδης εξαθλίωση πολλών δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών μέσω των Μνημονίων ή μέσω της άσκησης μνημονιακής πολιτικής λιτότητας, διαπιστώνεται ότι μέχρι στιγμής κάθε άλλο παρά οδηγεί στη μείωση του δημόσιου χρέους.

Αποκαλυπτική για την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει σε όλα τα κράτη-μέλη της η ΕΕ και ιδίως η Ευρωζώνη –αν, φυσικά, υποτεθεί ότι κάποιος είναι αρκετά αφελής, ώστε να πιστεύει πως στόχος της ασκούμενης πολιτικής είναι η μείωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους– είναι η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) για τη δημοσιονομική κατάσταση των είκοσι εφτά χωρών που ανήκουν στην ΕΕ.

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Έξι χρόνια τώρα, από το 2007 έως και το 2012, το δημόσιο χρέος αυξάνεται διαρκώς τόσο στις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης όσο και στις είκοσι εφτά της ΕΕ. Κατά μέσο όρο ήταν 66,2% του ΑΕΠ το 2007 στις χώρες της Ευρωζώνης. Το 2008 ανέβηκε στο 69,9% και το 2009 εκτοξεύθηκε στο 80%. Νέα αύξηση στο 85,4% το 2010 και περαιτέρω μικρή αύξηση στο 87,3% το 2011. Πέρσι ξεπεράστηκε και το φράγμα του 90%, με μέσο όρο δημόσιου χρέους για την Ευρωζώνη 90,6% του ΑΕΠ για το 2012.

Αντιστοίχως για τις είκοσι εφτά χώρες-μέλη της ΕΕ, το δημόσιο χρέος τους κατά μέσο όρο από το 59% του 2007 έχει απογειωθεί στο 85,3% το 2012.

Ποιο Μάαστριχτ;
Υπενθυμίζεται ότι το όριο για το δημόσιο χρέος που έχει επιβάλει το Μάαστριχτ είναι το 60% του ΑΕΠ κατ’ ανώτατο.

Πόσες χώρες της Ευρωζώνης έχουν λοιπόν δημόσιο χρέος κάτω του 60%; Μόνο... πέντε (!) από τις δεκαεφτά. Ποιες είναι αυτές; Όχι, δεν είναι μεταξύ αυτών ούτε η Γερμανία ούτε η Γαλλία ούτε η Ιταλία ούτε η Ισπανία ούτε καμιά αξιόλογη οικονομία. Οι πέντε πρωταθλητές της Ευρωζώνης είναι το... Λουξεμβούργο, η Εσθονία, η Σλοβενία, η Σλοβακία και η Φινλανδία! Και οι πέντε αυτές μικρές χώρες μαζί έχουν συνολικό πληθυσμό 14,5 εκατομμύρια κατοίκους από τα... 300 και πλέον εκατομμύρια των κατοίκων των κρατών της Ευρωζώνης – ούτε το 5%!

Όσον αφορά στη Γερμανία με τα πλέον των 80 εκατομμυρίων κατοίκων, το δημόσιο χρέος της κατά το 2012 ανήλθε στο 81,9% του ΑΕΠ της. Επίδοση, φυσικά, καλύτερη από της Γαλλίας με τα 60 εκατομμύρια κατοίκους της, που έχει δημόσιο χρέος 90,2% του ΑΕΠ της, ή της Ιταλίας με τα επίσης 60 εκατομμύρια ανθρώπους, που το χρέος της ανέρχεται στο αστρονομικό ύψος του... 127% (!) του ΑΕΠ της.

Ελληνική πρωτιά
Υπάρχει και ένα άλλο, πολύ διασκεδαστικό ή μάλλον κωμικοτραγικό στοιχείο. Κατά τη διάρκεια του 2012 το δημόσιο χρέος αυξήθηκε στις δεκαέξι από τις δεκαεφτά χώρες της Ευρωζώνης. Σίγουρα δεν πάει ο νους σας στο ποια είναι εκείνη η μοναδική και σπάνια χώρα που κατόρθωσε τον ακατόρθωτο για όλη την υπόλοιπη Ευρωζώνη άθλο της μείωσης του χρέους της. Ε, λοιπόν, ναι, είναι η πιο εξαθλιωμένη και ξεφτιλισμένη, η... Ελλάδα!

Η Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη! Η Ελλάδα των πολιτικών απατεώνων, που λεηλάτησαν κατά 80% τα χρήματα όσων τα είχαν τοποθετήσει σε κρατικά ομόλογα με το «κούρεμα» και την «επαναγορά» τους, «έριξε» τυπικά το δημόσιο χρέος της από το 170,3% του ΑΕΠ το 2011 στο 156,9% το 2012. Ένα ποσοστό που χαρίζει στη χώρα μας μια άνετη ευρωπαϊκή πρωτιά με... 30 (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά από τη δεύτερη Ιταλία.

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας κατά το 2012 είναι επίσης περίπου κατά 30 εκατοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο (!) από τότε που άρχισαν να μας «σώζουν» η ΕΕ και το ΔΝΤ! Με όλες τις χυδαίες λαθροχειρίες του ΠΑΣΟΚ και των Γερμανών επικυρίαρχων, το χρέος του 2009 εμφανίστηκε στο 129,7% του ΑΕΠ και, μετά από τρία φρικτά χρόνια «σωτήριας» εξαθλίωσης του λαού μας μέσω των εφιαλτικών Μνημονίων, το χρέος αυτό αντί να μειωθεί... αυξήθηκε από το 129,7% στο 156,9% του ΑΕΠ και είναι απολύτως βέβαιο ότι θα αυξηθεί και πάλι το 2013. Έκτακτα!

Απατηλές ευρω-εντυπώσεις
«Συνολικά, έξι κράτη-μέλη της ΕΕ σημείωσαν βελτίωση στο δημόσιο χρέος τους σχετικά με το ΑΕΠ το 2012 σε σύγκριση με το 2011 και είκοσι ένα κατέγραψαν επιδείνωση», αναφέρει η Eurostat παρουσιάζοντας τα στοιχεία.

Σωστά. Μόνο που δεν επισημαίνει μια «λεπτομέρεια» που έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα: Οι πέντε από τις έξι αυτές χώρες... δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη! Έχουν έτσι το δικό τους νόμισμα και πλήρη νομισματική κυριαρχία. Η έκτη χώρα –και μοναδική της Ευρωζώνης– που μείωσε το ποσοστό του δημόσιου χρέους της είναι η... Ελλάδα! Μιλάμε για τον... απόλυτο θρίαμβο της πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωζώνη, αφού έχει ως υπόδειγμα επιτυχίας της την καταβαραθρωμένη οικονομικά Ελλάδα, μια χώρα που βυθίζεται στη μιζέρια, τη δυστυχία και τη φτώχεια με ραγδαίους ρυθμούς, γυρίζοντας κάθε χρόνο μία... δεκαετία πίσω.

Αν ρίξουμε μια ματιά στις δεκαπέντε «παλιές» χώρες της ΕΕ, αυτές δηλαδή που ανήκαν στη Δυτική Ευρώπη πριν η ΕΕ διευρυνθεί με τα δέκα κράτη του τέως «υπαρκτού σοσιαλισμού» συν την Κύπρο και τη Μάλτα, θα διαπιστώσουμε ότι έντεκα χώρες έχουν χρέος πάνω από 60% του ΑΕΠ τους και μόνο τέσσερις έχουν κάτω από το όριο αυτό. Μάλιστα οι δύο από τις χώρες αυτές παραμένουν οικειοθελώς εκτός ευρώ – η Σουηδία και η Δανία. Οι άλλες δύο είναι το Λουξεμβούργο και η Φινλανδία, των οποίων πάντως το δημόσιο χρέος αυξάνεται. Το 2007 το Λουξεμβούργο είχε χρέος μόλις 6,7% και το 2012 αυτό είχε ανεβεί στο 20,8% του ΑΕΠ. Η Φινλανδία το 2007 είχε χρέος 35,2% και το ποσοστό αυτό αναρριχήθηκε πέρσι στο 53%, προσεγγίζοντας σταδιακά το όριο του 60% που έχει θέσει το Μάαστριχτ και που καμία μεγάλη χώρα δεν λαμβάνει υπόψη της.

Μνημόνια ίσον καταστροφή
Η κτηνώδης εξαθλίωση πολλών δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών μέσω των Μνημονίων ή μέσω της άσκησης μνημονιακής πολιτικής λιτότητας χωρίς την επίσημη συνομολόγηση Μνημονίου, όπως π.χ. στην Ισπανία ή την Ιταλία, διαπιστώνεται ότι μέχρι στιγμής κάθε άλλο παρά οδηγεί στη μείωση του δημόσιου χρέους.

Οι αριθμοί είναι αδιαμφισβήτητοι – και δεν αναφερόμαστε μόνο στην περίπτωση της Ελλάδας που προαναφέραμε. Ας αρχίσουμε με τις χώρες υπό καθεστώς Μνημονίου.

Το 2007 η Ιρλανδία είχε απίστευτα χαμηλό δημόσιο χρέος – μόλις 25% του ΑΕΠ της. Ένα ποσοστό που το 2009 είχε εκτιναχθεί στο 65,6%. Μόλις όμως μπήκε το 2010 επισήμως υπό καθεστώς Μνημονίου, το χρέος της απογειώθηκε στη... στρατόσφαιρα: 92,1% του ΑΕΠ το 2010 και 106,4% το 2011. Αύξηση κατά ακόμη 10 και πλέον εκατοστιαίων μονάδων το 2012 και ποσοστό 117,6% του ΑΕΠ. Η Ιρλανδία έγινε Ελλάδα! Από εκεί, δηλαδή, που το 2007 εμείς είχαμε χρέος 105% και οι Ιρλανδοί 25%, τώρα γίναμε σχεδόν ίσα κι όμοια!

Λιγότερο εντυπωσιακή, αλλά προς την ίδια κατεύθυνση και η πορεία της Πορτογαλίας. Το 2007 είχε δημόσιο χρέος 68,3% του ΑΕΠ, ποσοστό λίγο πάνω από το όριο του Μάαστριχτ. Με το που την έβαλαν σε καθεστώς Μνημονίου, την πήρε κι αυτήν η κάτω βόλτα: 94% του ΑΕΠ το χρέος της το 2010, στη συνέχεια 108,3% το 2011 και 123,6% το 2012! Άλλη μια Ελλάδα, δημιούργημα της μνημονιακής λιτότητας.

Στον Καιάδα και η Ισπανία
Επισήμως η Ισπανία δεν τέθηκε υπό καθεστώς Μνημονίου, αλλά η Μαδρίτη και η δεξιά κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι έχει υποχρεωθεί υπό το κράτος ασφυκτικής πίεσης της Γερμανίας να ασκεί ουσιαστικά μνημονιακή πολιτική.

Τα αποτελέσματα είναι ολέθρια. Μόλις 36,1% του ΑΕΠ ήταν το ισπανικό δημόσιο χρέος το 2007. Μόλις όμως άρχισε το 2011 –με καθυστέρηση σε σχέση με Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία– η μνημονιακή πίεση, το χρέος σκαρφάλωσε στο 69,3% του ΑΕΠ το 2001 και έκανε άλμα στο 84,2% το 2012, με σαφείς προοπτικές περαιτέρω αύξησης.

Έφτασε έτσι το 2012 και η Ισπανία, η τέταρτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης, στα επίπεδα των υπόλοιπων τριών: 81,9% του ΑΕΠ το δημόσιο χρέος της Γερμανίας, 90,2% της Γαλλίας και 127% της Ιταλίας.

Όσο για τη Βρετανία, μπορεί να μην ανήκει στην Ευρωζώνη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υστερεί των προαναφερθεισών χωρών ως προς την αθλιότητα των δημοσιονομικών της επιδόσεων, απόρροια της ακραίας πολιτικής λιτότητας που ασκεί η δεξιά κυβέρνηση Κάμερον. Στο 90% του ΑΕΠ της χώρας ανήλθε και στη Βρετανία το δημόσιο χρέος το 2012 από μόλις 44,5% που ήταν το 2007, έχοντας εκτιναχθεί στο 67,8% το 2009 λόγω της κρίσης του υπερανεπτυγμένου βρετανικού τραπεζικού συστήματος.

Η δυστυχής Κύπρος, η οποία το 2007 είχε δημόσιο χρέος 58,3%, μέχρι και το 2010 δεν το είχε αυξήσει ούτε καν κατά 3 εκατοστιαίες μονάδες, αφού βρισκόταν στο 61,3% του ΑΕΠ της. Το 2012 όμως, από το καλοκαίρι που άρχισε η επαίσχυντη πολιτική της Γερμανίας και του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια, το χρέος εκτινάχθηκε στο 85,8% του ΑΕΠ και για το 2013 αναμένεται πραγματική κόλαση, παρά την αναίσχυντη ληστεία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 09/05/2013 (Τεύχος 186)
Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

2 σχόλια :

  1. Με πολύ απλά λόγια, ρίχνουν τους μισθούς για να αναγκάσουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερες ώρες, αυξάνουν τα βασικά είδη και τιμολόγια για να τους τα παίρνουν άγρια. Πώς γίνεται να αυξάνεται το χρέος αφού παράγεται εργασία που κοστίζει πολύ λιγότερο; Μαγικά μάλλον ή κάποιοι κατακλέβουν!
    Υ.Γ. Η κοινή λογική μετακόμισε αλλού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άς δούμε την κάτοψη του δράματος με τα παλιά απλά ιδεολογικά εργαλεία, που οι περισσότεροι σημερινοί ένθερμοι, τότε, ινστρούχτορες τα εγκατέλειψαν προς χάριν των συμφερόντων της "εργοδοσίας" τους.
    Τι θα πή ουσιαστικά κρίση; Το σωστό ερώτημα είναι "για ποιόν η κρίση".
    Τα αγαθά είναι εκεί στα ράφια και οι υπηρεσίες έτοιμες να αποδοθούν στην πρώτη ζήτηση, τίποτε δεν εξαφανίσθηκε... απλά "αποφασίσθηκε" να μαζευτή το χρήμα από την αγορά ώστε οι πολίτες να χάσουν, ξεπουλώντας δημόσια και ιδιωτική περιουσία, αυτό που θεωρείται και ΕΙΝΑΙ η πραγματική περιουσία, δηλ τις πάγιες αξίες και παραγωγικές εγκαταστάσεις.
    Μεταφορά στοιχειώδους ατομικού πλούτου έχουμε από τους πολλούς στους λίγους... που φασούλι- φασούλι από τους αμέτρητους νεόπτωχους γίνονται αυτοί ζάπλουτοι.
    Εάν έμπαινε ένα πλαφόν συνολικών αξιών για τον καθένα στο 5% των πλουσίων της γής, που νέμονται το 80% του παγκόσμιου πλούτου, το πρόβλημα (το της επιβίωσης) θα είχε λυθεί σε χρόνο dt.
    Δεν καταναλώνουν ξαφνικά οι άνθρωποι περισσότερα ζωτικά προιόντα για να έχουμε τέτοια εξοντωτικά προβλήματα... απλώς οι γαργαντούες ανά τον κόσμο και τα εξαπτέρυγά τους ξεσάλωσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...



Ελληνοτουρκικα

[Ελληνοτουρκικά][bleft]

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Γεωπολιτική][grids]

διαφορα

[διάφορα][bsummary]

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

[μυστικές υπηρεσίες][bleft]