Η χρεοκοπία μας εργαλείο επιβολής δοτών ρυθμίσεων

Οι έωλοι κίνδυνοι και η ανάγκη αντιστάσεων

Του Α. Λυκαύγη

Όσοι από εμάς δεν εθελοτυφλούν, αντιλαμβάνονται ότι παρά τους πλασματικούς δείκτες κατευνασμού των οικονομικών προβλημάτων, η Ελλάδα (κι από κοντά η Κύπρος με συντονισμό της ακατάσχετης καταρρεύσεως) μπαίνει οσονούπω σε νέο κύκλο χρεοκοπικών περιπετειών.

Καθώς τα προφανή ελλείμματα και οι λεγόμενες «μαύρες τρύπες» μεγεθύνονται. Και καθώς η κακοήθης διόγκωση του εξωτερικού χρέους ανατάσσεται απειλητικά, παρά τις παρηγορητικές εν πολλοίς προσεγγίσεις και αναλύσεις. Οπόταν και η χώρα θα βρεθεί αμέσως μετά την θερινή ραστώνη, μπροστά σε κυκεώνα τραυματικών προβλημάτων. Να μην αυτοεμπαιζόμεθα. Γιατί ασφαλώς οι αυταπάτες δεν δίδουν λύσεις. Απλώς επικαλύπτουν προβλήματα και παρέλκουν θεραπείες. Όμως το θέμα δεν είναι αυτή μόνο η βάναυση διάσταση του εθνικού προβλήματος. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Υπάρχει και «η άλλη πλευρά του λόφου». Όχι μεν αθέατη, αλλά επικαλυπτόμενη από την στυγνή καθημερινότητα με τις ωμές της παρενέργειες. Οι οποίες και διαζωγραφίζονται στην τραγωδία του ενάμισυ εκατομμυρίου ανέργων και στην τραυματική φτωχοποίηση τριών και πλέον εκατομμυρίων Ελλήνων. Οι οποίοι μάλιστα και αυξάνονται μέρα με την μέρα. Οπόταν κι επαπειλούνται κοινωνικές ισορροπίες, που με την βία συντηρούνται για την αποτροπή απευκταίας εκρήξεως. Η οποία και αν παρ' ευχήν επισυμβεί, θ' αποβεί μοιραία σε βαθμό που δεν μπορεί να προϋπολογισθεί. Με ολέθρια παράγωγα.

Στην άλλη λοιπόν πλευρά, προάγονται άλλα κι επικινδυνότερα προβλήματα κι επισωρεύονται δυναμικές, που εάν δεν καταστεί δυνατό να χειραγωγηθούν, μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σ' εθνικούς ακρωτηριασμούς! Γιατί στο επόμενο διάστημα, θα επαναδυθούν κρίσιμα εθνικά ζητήματα.

1. Όπως είναι το Κυπριακό, στο οποίο με βεβαιότητα θα υπάρξουν πιεστικές παρεμβάσεις για οριστικό του κλείσιμο (ψευδώνυμο της λύσεως) με βάση τις νόρμες του έωλου σχεδίου Ανάν. Που οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στην de jure παγίωση της γεωπολιτικής διαιρέσεως της μεγαλονήσου, υπό την επικυριαρχία της ισχυρότερης «συνεγγυήτριας». Της Τουρκίας.

2. Όπως είναι το λεγόμενο «Μακεδονικό», με πιεστική επαναφορά ιστορικού συμβιβασμού σε ό,τι αφορά την ονοματολογία των Σκοπίων, προκειμένου να διευκολυνθούν ατλαντικές πολιτικές σ' αυτή την κρίσιμη γεωγραφία. Στην οποία η Ουάσινγκτoν επενδύει με πρόδηλους στρατηγικούς σχεδιασμούς, που έχουν να κάμουν με αρκούντως ευανάγνωστες επιδιώξεις.

3. Όπως τα Ελληνοτουρκικά, με άξονα όχι απλώς τα αιγαιωτικά όπως τα ξέραμε, αλλά κυρίως τις ΑΟΖ, ως βασική κλείδα στις σχέσεις των δύο χωρών. Κι αφού με λύση στο Κυπριακό, ανοίξει ευκολότερα η πύλη προς Καστελλόριζο και Δωδεκάνησα γενικότερα. Στην περιοχή των οποίων ήδη απεργάζεται τετελεσμένα η Άγκυρα, δεσμεύοντας συγκεκριμένες περιοχές. Όπου υπάρχουν ενδείξεις εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων. Και μάλιστα ιδιαιτέρως αποδοτικών, με βάση σεισμογραφικές μελέτες ξένων εταιρειών.

4. Όπως η Δυτική Θράκη. Στην οποία η Τουρκία δεν κρύβει τις βλέψεις της. Όχι ασφαλώς προσαρτησιακές, αλλά μεσοπροθέσμως δυνάμεις αποσχιστικές. Με πρότυπο ενδεχομένως - για να μην πούμε με βεβαιότητα - το Κόσοβο και όσα ως εκμαγείο αυτό διαβιβάζει σε όσους απεργάζονται τέτοιες προοπτικές. Με δούρειους ίππους τις συνεχείς παρεμβάσεις των παραγόντων που η Άγκυρα χρησιμοποιεί ως το μακρύ της χέρι στην περιοχή.

Εν ολίγοις, λοιπόν, και χωρίς να γινόμαστε μάντεις κακών -διαβιβάζοντας όμως ευκρινή σήματα κινδύνου - όπως ακριβώς και στην Κύπρο. Η χρεoκοπία και η πτωχευτική κατολίσθηση θ' αποβεί εργαλείο προαγωγής πολιτικών κι επιβολής δοτών λύσεων από δυνάμεις που τις επιθυμούν. Κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των δικών τους βλέψεων και χωρίς ιδιαίτερο οίκτο για μας. Κι άλλωστε το παρελθόν διδάσκει. Όπως διδάσκει και την αναγκαιότητα επαρκών στρατηγικών αντιστάσεων, ως της μόνης αποτρεπτικής δυναμικής για τον Ελληνισμό. Που δυστυχώς όταν δεν περισπάται από άλλα, διασπάται από εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα και διχαστικό μαζοχισμό!

Πηγή: Το Παρόν

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση