Ελεύθεροι ή υποταγμένοι; Ώρες ευθύνης για τη πολιτική ηγεσία της Ελλάδας

Έχει χυθεί άπειρο "ηλεκτρονικό" μελάνι για όσα συμβαίνουν στο μαρτυρικό νησί. Απ’ αυτό το διαδικτυακό μετερίζι έχουν γραφεί άπειρες απόψεις και γνώμες οι οποίες αφενός συμβάλλουν αποφασιστικά στη καλλιέργεια ενός εποικοδομητικού διαλόγου αφετέρου βοηθούν στην ενημέρωση όλων μας. Όμως, δεν φτάνει αυτό. Δεν αποφασίζει κανένας από εμάς. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει η πολιτική ηγεσία της χώρας και οι ηγεσίες ΟΛΩΝ των κομμάτων, από δω και πέρα.

Ζούμε σε μια άγρια νομισματική θύελλα. Ο Ελληνισμός βάλλεται. Πρώτα η Ελλάδα από την άνοιξη του 2010 που εισήλθε στο Μνημόνιο και τώρα η Κύπρος που πλήττεται από τον οικονομικό "βομβαρδισμό" των Γερμανών. 

Τις συνέπειες του Μνημονίου τις ζούμε καθημερινά και δεν θα τις αναλύσω. Εξάλλου το έχω κάνει κατά κόρον στο παρελθόν. Το ζήτημα είναι η στάση της κομματικής, πολιτικής, πολιτειακής ηγεσίας της πατρίδας μας, ειδικά τώρα όπου η Κύπρος ισοπεδώνεται από τα οικονομικά "αιμοσταγή" μαχαίρια των Γερμανών.

Επιστρέφω γρήγορα στο τίτλο του κειμένου. ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ή υποταγμένοι; Η ηγεσία της χώρας οφείλει να απαντήσει και μάλιστα ΑΜΕΣΑ. Θα ισχυριστεί κάποιος "χρειάζεται πλάνο Α, Β, πρέπει να υπάρξει λογική και περίσκεψη. Τα πράγματα δεν είναι απλά, βλέπεις καμία άλλη κυβέρνηση να διαμαρτύρεται;" 

Ωραία όλα αυτά, αλλά δεν πείθουν. Τίθενται τα παρακάτω  ερωτήματα διότι υπάρχει και ο αντίλογος: Η Ελευθερία μιας χώρας μπαίνει σε διαπραγμάτευση; Είναι ποτέ δυνατόν (μετά από έναν ΑΝΗΛΕΗ οικονομικό διωγμό της ελληνική κοινωνίας να ακολουθεί, τώρα και ο οικονομικός ΣΦΑΓΙΑΣΜΟΣ των Κυπρίων), η πολιτική ηγεσία και οι κομματικές ηγεσίες να παραμένουν απαθείς, ήρεμες, ατάραχες, μερικώς ή ολικώς σιωπηλές; 

Είναι δυνατόν στο όνομα της οικονομικής "εξυγίανσης" και της "δημοσιονομικής ορθότητας" να ΤΣΑΛΑΚΩΝΟΝΤΑΙ,ΝΑ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ οι πολίτες;

ΟΛΕΣ οι κομματικές ηγεσίες ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να αντιληφθούν ΤΑΧΙΣΤΑ πως όσο παραμένει ο Ελληνισμός ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟΣ και ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ όχι μόνο δεν θα βρει προκοπή, αλλά θα ζήσει μεγάλες και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ περιπέτειες.  

Γι αυτό πρέπει να καθίσουν όλοι κάτω και να διαβάσουν ΚΑΛΑ το ΜΑΘΗΜΑ που τους δίδαξε η ΝΕΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Και ποιο είναι αυτό; ΚΥΡΙΟ ΜΕΛΗΜΑ ΟΛΩΝ των κομματικών ηγεσιών πρέπει να είναι ΠΩΣ θα βγούμε από το ΑΔΙΕΞΟΔΟ, προς ΟΦΕΛΟΣ των πολιτών και ΟΧΙ των ξένων δανειστών.  

Η πολιτική του "βλέποντας και κάνοντας, σιγά-σιγά, αναβολές επί αναβολών, σκέψεις επί σκέψεων, να περάσουν οι γερμανικές εκλογές και θα δούμε" και όλα αυτά ΠΟΥ οδηγούν; Σε ΣΚΟΠΙΜΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ της χώρας από το ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ στο οποίο έχει περιέλθει.  

Εδώ χρειάζονται ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ!!  

Τι θέλουμε; Να μείνουμε για πάντα όπως τώρα (μη ξεγελιόμαστε σβήνει η πατρίδα -τα έχω ξαναγράψει στο παρελθόν) ή να κοιτάξουμε ΝΑ ΑΠΕΜΠΛΑΚΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ;

Το μήνυμα - SOS που εκπέμπεται από την ελληνική κοινωνία είναι το εξής ΑΠΛΟ: ΚΑΘΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ και μη σηκωθείτε εάν δεν βρείτε ΛΥΣΗ ΔΙΕΞΟΔΟΥ της χώρας. Τρία χρόνια η χώρα αργοπεθαίνει, οι πολίτες έχουν εξοντωθεί, ο Ελληνισμός ΜΑΧΑΙΡΩΝΕΤΑΙ ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ… 

 Ίσως θεωρηθώ ρομαντικός, αιθεροβάμων ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά πλέον, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ…

Είχα τονίσει σε μικρά σχόλιά μου πως είμαστε παραμονές μεγάλων εξελίξεων. Τα σύννεφα που έχουν μαζευτεί είναι πολλά. Και άλλοι καλοί φίλοι, εδώ μέσα,έχουν περιγράψει τους κινδύνους που έχουν αρχίσει να κυκλώνουν τη πατρίδα.  

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ -εν όψει των κινδύνων που είναι μπροστά μας- ισχυρότατη εθνική ενότητα, διότι τα γεγονότα πιθανόν να μας βρουν απροετοίμαστους.  

ΑΛΛΑ ΠΩΣ θα επιτευχθεί ΕΑΝ οι κομματικές ηγεσίες δεν επιδείξουν ΠΡΩΤΕΣ το καλό παράδειγμα;

Η μακαριότητα της πολιτικής σκηνής πρέπει να σταματήσει. 

Ο Ελληνισμός, η κοιτίδα του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας, πρέπει να ΞΑΦΝΙΑΖΕΙ ΘΕΤΙΚΑ τη παγκόσμια κοινή γνώμη και να εξακολουθεί να είναι ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ - ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ - ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ της ελευθερίας, βαδίζοντας ΓΕΝΝΑΙΑ και ΟΧΙ να σκύβει κάτω, γονατισμένος, εξουθενωμένος…

Komis Montechristo

ΥΓ: Υπάρχει το επιχείρημα πως "είδες τι έπαθε η Κύπρος; Είπε στην αρχή όχι και μετά τα μάζεψε".

Θα απαντούσε κάποιος: Το ΟΧΙ ήταν της κυπριακής κοινής γνώμης. Οι πολιτικοί, κάτω στο νησί, αποδείχθηκαν κατώτεροι των κρίσιμων περιστάσεων. Διαχειρίστηκαν το ΟΧΙ άνθρωποι που μέσα τους φώλιαζε το χατζηαβάτικο ΝΑΙ πασπαλισμένο με κόκκους της κλασικής, ανούσιας, μίζερης πολιτικής ατολμίας…

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση