Ο “γρίφος” του Δ’ Ράιχ!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Βουλγαράκης

Προ μηνών, διάβαζα τους αφορισμούς ορισμένων περί Δ’ Ράιχ και δεν το πίστευα, όπως και τώρα εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι τότε συντάκτες των, τα έγραφαν αυτά από δογματική και ιδεοληπτική διάθεση και όχι διότι είχαν στο μυαλό τους τις σημερινές εξελίξεις. Σήμερα φαίνεται πράγματι να εξελίσσεται ένασυγκεκριμένο «Γερμανικό Σχέδιο», το οποίο όπως και να ονομάζεται, όπως κι αν πλασάρεται στις κοινωνίες, είναι στην πράξη ένα «Σχέδιο Επικυριαρχίας».

Η απλοϊκή θεώρηση ότι αντιπαρατάσσονται δύο «οικονομικές προσεγγίσεις» διαχείρισης της «Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης», φοβάμαι ότι είναι απλά ένας νέος «Δούρειος Ίππος». Οι Γερμανοί, αυτό που δεν κατάφεραν δύο φορές να πετύχουν, με τα όπλα και το αιματοκύλισμα, φαίνεται να το πετυχαίνουν τώρα, με το «Χρήμα »… και την παγκόσμια φτώχεια.

Το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, βασίζεται (βασίζονταν) σε τρεις (3) αλληλο-στηριζόμενους σταθερούς πυλώνες (όπως απλοϊκά τους αντιλαμβάνομαι):

• α. Την «Πολιτική Κοινωνικής Διαχείρισης» (συστήματα και πολιτικές νεοφιλελεύθερες, συντηρητικές, σοσιαλιστικές, κλπ)
• β. Τις «Επενδύσεις» (αποθήκευση του Χρήματος), μέσω κυρίως των Ομολόγων, που μακροπρόθεσμα στήριζαν τον 1ο Πυλώνα. Αφορά κυρίως στο (πληθωριστικό) πλεονάζον χρήμα, που τοποθετούνταν σε κερδοσκοπικές και επενδυτικές αποδόσεις, μέσω των «ασφαλών» κρατικών ομολόγων.
• γ. Το «Χρηματοπιστωτικό Σύστημα», που αφορά στις Τραπεζικές Καταθέσεις και είναι ο πραγματικός αιμοδότης της πραγματικής οικονομίας και ο μοχλός κάθε είδους Ανάπτυξης και Κοινωνικής λειτουργίας.

Ο «Γρίφος της Παγκοσμιοποίησης», αρχικά φάνηκε να δοκιμάζεται με το σασπέν αγωνίας τωνεπισφαλειών της Leman Brothers (2008), οπότε αναδύθηκε το συμπέρασμα : «Μη εμπιστεύεστε τα λεφτά σας, στους διεθνείς κερδοσκόπους»... και τοκογλύφους των απανταχού Κυβερνητικών πολιτικών! «Δεν υπάρχει κέρδος, χωρίς ρίσκο»!

Στη συνέχεια, το σενάριο περιλάμβανε ένα αδυσώπητο κοινωνικο-πολιτικό εμφύλιο, υπό μορφή αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας, στην καρδιά του «παλιού κόσμου», την Ευρώπη. Εδώ, αντιπαρατίθενται η Σαξονική «Πειθαρχία» (λιτότητα – δημοσιονομική τάξη – αυστηροί κανόνες – χρονοδιαγράμματα – προϋπολογισμοί) και η Μεσογειακή «Ανάπτυξης» (χαλάρωσης κανόνων – συνεχής αύξηση ροής πληθωριστικού χρήματος – ανάπτυξη βασιζόμενη στην κοινωνική πρόνοια) ή άλλως: «Οι Κανόνες προσδιορίζουν την Αειφόρος Ανάπτυξη» έναντι του «Η Αειφόρος Ανάπτυξη προσδιορίζει τους Κανόνες», διλήμματα που ασφαλώς δεν περιορίζονται στα Ευρωπαϊκά σύνορα και προοιωνίζουν μια γενικότερη Παγκόσμια Κοινωνική Μετάλλαξη.

Είναι αποδεδειγμένο ότι ο εμφύλιος, είναι ο πιο οδυνηρός πόλεμος, όχι μόνο διότι οι εκατέρωθεν απώλειες, λογίζονται αθροιστικά, αλλά και διότι, οι αντίπαλοι γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους και ξέρουν να χτυπούν, ακριβώς στα ευαίσθητα – αδύνατα σημεία. Έτσι και στον Ευρωπαϊκό Εμφύλιο, οι «Βόρειοι» όντας για εύλογο διάστημα σε συμμαχία λυκοφιλίας με τους «Νότιους», γνώριζαν πολύ καλά, τους αδύναμους κρίκους και τα αδύνατα σημεία των αντιπάλων τους.

Το αδελφοκτόνο Βορειο-Ευρωπαϊκό «Ράιχ», παραμένει πιστό στις αρχές (και τις καταβολές) του: «Η Νέα Τάξη μπορεί να κτιστεί, ΜΟΝΟ πάνω στα ερείπια του παλιού (διεφθαρμένου Νότιου) κόσμου»! Νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης, νέα κρεματόρια θα πρέπει να λειτουργήσουν!

Οι «Άριες» Ταξιαρχίες των Πάντσερς, επέλεξαν και αρχικά επέδραμαν στο Ελληνικό πεδίο μάχης (στο πιο μαλακό υπογάστριο του αντιπάλου τους) και ισοπέδωσαν ακαριαία τον 2ο Πυλώνα του οικοδομήματος (τα Ομόλογα), προκαλώντας πανικό αγωνίας, στο ψεύτικο, στο πληθωριστικό Κερδοσκοπικό Παγκόσμιο Κεφάλαιο.

Σήμερα, οι Ταξιαρχίες του νέου Ράιχ, επέλεξαν και πλήττουν ανελέητα και τον 3ο Πυλώνα, στο Κυπριακό πεδίο της μάχης (τον έτερο αδύναμο και συνάμα προκλητικό κρίκο), προκαλώντας εκ νέου Παγκόσμια ανησυχία. Τα ασφαλή οχυρά των αποταμιεύσεων μας, το καταφύγιο της καθημερινότητας μας, του μόχθου και της επιβίωσης μας, δεν είναι πλέον ασφαλές, τρίζει και καταρρέει.

Έτσι, «το Χρήμα» (Παγκόσμιο Κερδοσκοπικό Κεφάλαιο και Αποταμιεύσεις), έχοντας χάσει τα ασφαλή καταφύγια του (στα Κρατικά Ομόλογα και το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα) τριγυρνά απελπισμένο, ψάχνοντας νέα ασφαλή βάση.

(Προτελευταία Πράξη)

Και μέσα σ’ αυτό τον ορυμαγδό, αναδύεται απαστράπτουσα η «Νέα Αρία Φυλή»! Ζυγημένη και στοιχημένη σε σιδηρά πειθαρχία, με τις άψογες χλιδάτες στολές και τις πορφυρές σημαίες της, παιανίζοντας και ζητωκραυγάζοντας:

• «Χάιλ Νέα Τάξη με Σύστημα – Πειθαρχία – Ιεραρχία»!
• «Μόνο εδώ μπορείτε πλέον να βρείτε ασφάλειας και μέλλον»!
• «Μόνο με την Πολιτική της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, της στυγνής λιτότητας, της ταπεινότητας και της υπακοής, μπορείτε πλέον νάχετε μέλλον»!
• «Συστρατευτείτε μαζί μας και ακολουθήστε μας,… στη Νέα Παγκόσμια Τάξη»!

(Τελευταία Πράξη, σε δύο εκδοχές)

• «Το Χρήμα», αποκαμωμένο συρρέει μέσα από τα ερειπωμένα καταφύγια του, στις ΜΟΝΕΣ ασφαλείς, σιδηρά περιφρουρούμενες περιοχές του Δ’ Ράιχ! Δηλώνει υποταγή στη Νέα Τάξη και ζητά να την υπηρετήσει πιστά και υπάκουα (Τραπεζική Ενοποίηση – Κεντρικός Έλεγχος Εθνικών Προϋπολογισμών – Παγκόσμιος Έλεγχος ροής του χρήματος: η Παγκοσμιοποίηση αγέρωχη παρελαύνει πάνω στο νέο Άριο Άρμα της)!
• Οι ηττημένοι Μεσόγειοι «Κοινωνιστές», κουρελήδες αντίπαλοι, του Δ’ Ράιχ της «Δημοσιονομικής Πειθαρχίας», ανασυντάσσονται κάτω από τη Σημαία της «Κοινωνικής Ανάπτυξης» και απέναντι στα ατσάλινα Πάντσερς, αντιπαρατάσσουν τα ίδια τα αγανακτισμένα λαϊκά στήθη και μέσα από μια γενικευμένη Λαϊκή Αντίσταση Επιβίωσης, υποχωρούν πλέον με σύστημα και την τακτική της «Καμένης Γης» (καίνε – απαξιώνουν «το Χρήμα», δηλαδή τον αντικειμενικό στόχο και το υποκείμενο για την υποταγής των, στο Δ’ Ράιχ – απελευθερώνονται από τα δεσμά της συνθηκολόγησης των).

Στο Κυπριακό Μέτωπο, ΠΛΕΟΝ δεν έχει σημασία ποιες και πόσες θα είναι οι απώλειες του ηττημένου (ύψος του πλαφόν τραπεζικού τέλους – ούτε καν αν τελικά θα εφαρμοστεί)! Αυτό που έχει σημασία, είναι το γεγονός ότι οι στρατοί αντι-παρατάχθηκαν στο πεδίο! Το θέμα τέθηκε και καταγράφηκε στη Νέα Συνθήκη! (“Αν όχι τώρα, ίσως αργότερα και βαθύτερα”… λένε οι Άριοι)!

Εγκαταλείποντας το Κυπριακό πεδίο της μάχης, όλοι θα πρέπει να επιλέξουμε:

• Τι είδους τέλος θέλουμε σ’ αυτό το έργο ζωής μας!
• Τι είδους Συνθηκολόγηση κληρονομιάς και παρακαταθήκης, θα αφήσουμε πίσω μας.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση