Η δύναμή τους είναι η δική μας αδυναμία

Διαβάζω πως οι Πακιστανοί δημιούργησαν σελίδα στο Facebook. Καλά κάνουν. Ίσως αύριο ή μεθαύριο να κάνουν και κάτι περισσότερο. Αφού προσπαθούν να ενωθούν και να πιέσουν αυτό το τσίρκο φοβικών παραληρούντων ανθρωπαρίων που παριστάνουν τους πολιτικούς ή τους κυβερνώντες την χώρα, καλά κάνουν. Και μόνο έτσι θα κατορθώσουν να γίνουν μία συσπειρωμένη κρίσιμη μάζα που θα πιέσει για την ανάδειξη και την επίλυση των προβλημάτων της, καθώς και για την προώθηση των συμφερόντων όλων εκείνων που συμμετέχουν σε αυτή την ενωτική τους προσπάθεια.

Γιατί ωρύονται μερικοί; Ειλικρινά, δεν το καταλαβαίνω. Ναι, είναι λαθρομετανάστες, ναι μία σημαντική μερίδα από αυτούς αποτελεί μέρος αύξησης της εγκληματικότητας, μία μερίδα είναι ευθεία απειλή για πιθανή εσωτερική σύγκρουση (λόγω Ισλάμ) και ένα πλήθος άλλων λόγων που εναντιώνονται στα συμφέροντα –ακόμη και στην ύπαρξη- της Ελλάδας.
Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι τι κάνουν οι Πακιστανοί, οι Αφγανοί, οι Σομαλοί και οι λοιποί λαθρομετανάστες προκειμένου να εγκαθιδρυθούν στην χώρα και να προωθήσουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα συμφέροντά τους. Το ζητούμενο είναι τι κάνουμε εμείς, εσύ κι εγώ, για να προασπίσουμε τα συμφέροντά μας, για να υπεραμυνθούμε των κινδύνων που πιθανότατα διέπουν την χώρα, για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε μία ικανή δυναμική άσκησης πίεσης στις μαριονέτες που μας κυβερνούν.

Τι κάνουμε λοιπόν; Διαιρούμαστε. Αυτό κάνουμε. Ο καθένας, για ένα πλήθος προσωπικών του λόγων, ακολουθεί την δική του γραμμή, χαράσσει την δική του προσωπική πορεία και συμπαρατάσσεται με εκείνους που βραχυπρόθεσμα είναι αδιάφοροι απέναντί του, αλλά μεσοπρόθεσμα και εντός οπτικού ορίζοντα τον στοχοποιούν για να τον… ισοπεδώσουν.

Να χαρώ τους Έλληνες πατριώτες!

Να χαρώ τον έξυπνο λαό του πλανήτη!

Κινούμαστε αντίθετα από τη λογική, για να διασωθούμε, όταν δεν μπορούμε να διδαχθούμε όχι μόνο από την ιστορία, αλλά από τους νόμους της σύγχρονης ζούγκλας στην οποία ζούμε. Δεν κατανοούμε πως και τα ασθενέστερα ζώα αντιμετωπίζουν τους μεγαλύτερους κινδύνους, μόνο όταν ενώνονται σε μεγάλες ομάδες. Τότε παύουν να είναι μεμονωμένοι στόχοι και αυξάνουν κατακόρυφα την πιθανότητα επιβίωσής τους, ενώ πολλές φορές αποτρέπουν τον επικείμενο δολοφόνο τους…

Και αντί να διδαχτούμε και να κατανοήσουμε τα αυτονόητα, όλως ανοήτως φερόμενοι, φωνάζουμε για το δίκιο μας την ίδια στιγμή που όλα όσα κάνουμε συντείνουν προς την δημιουργία των πλέον ακατάλληλων συνθηκών για εμάς τους ίδιους, αλλά και για την χώρα. Είμαστε ένας λαός που όταν μαζευτούμε τρία άτομα, ακούγονται τέσσερις απόψεις! Και με αυτό το σκεπτικό, με αυτή την συμπεριφορά, θέλουμε να βγούμε από το φαινομενικό αδιέξοδο που μας έχουν τοποθετήσει, θέλουμε να βγούμε από το στόχαστρο των θηρίων που έχουν μαζευτεί και είναι έτοιμα να κατασπαράξουν την πατρίδα μας και να μας χρησιμοποιήσουν ως… οδοντογλυφίδες!!!

Μέχρι πριν λίγο καιρό μιλούσαμε για «αόρατο εχθρό» που δεν μπορούμε να τον πολεμήσουμε επειδή δεν τον βλέπουμε. Και σήμερα που βλέπουμε πεντακάθαρα όλους εκείνους που έχουν συμπαραταχθεί και αύριο θα συμπτυχθούν ακόμη περισσότερο για να μείνουν ενωμένοι και ισχυροί απέναντί μας, τι κάνουμε; Συνεχίζουμε στα ίδια λάθη και «ο καθένας βαράει το δικό του το βιολί»… Αυτό κάνουμε, δυστυχώς. Και γινόμαστε οι πλέον επικίνδυνοι εχθροί του ίδιου μας του εαυτού. Και γινόμαστε οι καλύτεροι σύμμαχοι και υποστηρικτές εκείνων που είναι σίγουρο ότι δεν επιδιώκουν το καλό μας ή, τουλάχιστον, επιδιώκουν την υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων.

Μην διαμαρτυρόμαστε, λοιπόν, για άλλους.
Μην ψάχνουμε να ρίξουμε τα δικά μας λάθη σε άλλους.
Μην μένουμε άπραγοι όταν όλα γύρω μας κινούνται με τεράστιες ταχύτητες.

Χρέος μας είναι να ενωθούμε, να συμφωνήσουμε σε αυτά που μας ενώνουν, να παρακάμψουμε όλα εκείνα που τοποθέτησαν ανάμεσά μας για να μας χωρίζουν, να οργανώσουμε όλα όσα θα συμβούν την ώρα που θα απαιτήσουμε την επαναφορά των αυτονόητων στην πατρίδα μας, στις ζωές μας. Ας βάλουμε, λοιπόν, ένα σημείο κοινής αναφοράς, ένα χώρο για να πατήσουμε για να ξεκινήσουμε τον αγώνα επιβίωσής μας, που αν δεν δώσουμε ο ένας πλάι στον άλλο και όλοι μαζί, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κερδίσουμε.

Κωνσταντίνος

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση