«Ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται...»
Επιθυμία των Ελλήνων είναι να ζήσουν ειρηνικά με όλους τους χθεσινούς εν όπλοις αντιπάλους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει η λήθη να σκεπάσει το παρελθόν...
Γράφει ο Μακεδών
Και τούτο διότι περικλείει μέσα σε τέσσερις λέξεις όλη την ουσία του προβλήματος που ταλανίζει τον ελληνισμό περισσότερο από 100 χρόνια. Και που η ένοπλη μορφή του από το 1904-1908 αποτέλεσε το προοίμιο των Βαλκανικών πολέμων, το αποτέλεσμα των οποίων ήταν μεταξύ άλλων να γράφεται αυτό το σημείωμα με το ελληνικό αλφάβητο και όχι με το κυριλλικό.
Είναι ευκαιρία να σημειώσουμε πως έπρεπε να έρθει το 1904 για να έχουμε την ανεπίσημη αλλ’ εμφανή ανάμειξη του ελληνικού κράτους στην ήδη εκδηλωθείσα ένοπλη φάση του αγώνα αυτού. Οι εντόπιοι, πολλοί δίγλωσσοι ή και σλαβόφωνοι, αλλ’ ελληνόψυχοι, από μακρού χρόνου είχαν ανασύρει τα όπλα για να αμυνθούν στην οργανωμένη από τον βουλγαρικό στρατού προσπάθεια εκβουλγάρισης της Μακεδονίας και Θράκης.
Τη δε ημερομηνία ενάρξεως του Μακεδονικού Αγώνα, κυρίως επί του πολιτικοϊδεολογικού πεδίου, θα την βρούμε πολύ πίσω, είτε στο 1870 όταν ο Ιγνάτιεφ, πρεσβευτής της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, υλοποιώντας τα σχέδια της χώρας του περί Πανσλαβισμού, πέτυχε τη δημιουργία σχίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία και την απομάκρυνση από αυτήν των Βουλγάρων με την εμφάνιση της Εξαρχίας, είτε ακόμη και στη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή το 1774 με τα δικαιώματα που πέτυχε η Ρωσία υπέρ των χριστιανών, από τα οποία επωφελήθησαν περισσότερο οι Βούλγαροι.
Ήδη όμως η Ρωσία από το 1762 ενίσχυε τις προσπάθειες των Βουλγάρων να αποκτήσουν "εθνική συνείδηση" (μέχρι τότε αυτοπροσδιορίζονταν "Έλληνες"), που με τον μοναχό Παΐσιο κατ' αρχήν παρουσίασαν "σύγγραμμα" υπό τον τίτλο "Περί των Τσάρων και Βασιλέων της Ρωσίας και Βουλγαρίας" και στη συνέχεια με τον Ουγγρορώσο Βενελίνο. Ο τύπος αυτός για να αφυπνίσει τον εθνικισμό των Βουλγάρων, εφεύρε μεταξύ άλλων και τα εξής απίθανα:
«Οι Βούλγαροι, από αμνημονεύτων χρόνων ήρθαν από τις Ινδίες, έφεραν τον πολιτισμό στην Ευρώπη, τον οποίο σφετερίσθηκαν με καταχθόνια μέσα οι Έλληνες, ένας ολιγάριθμος και ασήμαντος λαός, που πέτυχαν να εξαπατήσουν την ανθρωπότητα».
Έκτοτε, η επίσημη άποψη της βουλγαρικής Παιδείας είναι πως -αν δεν τους κλέψαμε τον πολιτισμό- οπωσδήποτε τους κλέψαμε βουλγαρικά εδάφη, εννοώντας τον βορειοελλαδικό χώρο, σμικρυνθέντα βεβαίως προς όφελος των γειτόνων μας, διότι έτσι εξυπηρετούνταν τα συμφέροντα των τότε και νυν Μεγάλων Δυνάμεων.
Δεν διαπράττεται όμως λάθος μόνο ως προς την ημερομηνία έναρξης του Μακεδονικού Αγώνα, αλλά και ως προς τη λήξη του. Αναφέρεται το έτος 1908 ή άλλοτε το 1909. Απορώ με το ότι αγνοείται πως ο Β' Βαλκανικός Πόλεμος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά και αυτός Μακεδονικός Αγώνας, υπό την έννοια ότι είχαμε την απροκάλυπτη επίθεση της Βουλγαρίας εναντίον της πατρίδας μας, για την κατάκτηση και της υπόλοιπης Μακεδονίας.
Το μεγαλύτερο μέρος της ήταν σε βουλγαρικά χέρια και τα σύνορα βρίσκονταν παρά το σημερινό Μελισσοχώρι, 14 χλμ βόρεια της Θεσσαλονίκης. Η αλαζονεία της αποκαλούμενης τότε υπό των Δυτικών "Μικράς Πρωσσίας" και η απληστία, σμίκρυνε τη Βουλγαρία προς όφελος της Ελλάδας.
Ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίσθηκε και κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η συμφωνία της Βουλγαρίας με τη Γερμανία και Αυστρία προέβλεπε την παραχώρηση στην πρώτη του βορειοελλαδικού χώρου. Αλλά το ίδιο συνέβη και στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον οποίο η κατοχή υπό της Βουλγαρίας της Μακεδονίας και Θράκης συνοδεύτηκε με σκηνές που δεν περιγράφονται.
Ο Μακεδονικός Αγώνας, επομένως, δεν έληξε το 1908. Ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται και την τρίτη χιλιετία, με πολιτικά μέσα προς το παρόν. Είναι χαρακτηριστικό επ' αυτού ένα υπέροχο διήγημα του θανόντος λογοτέχνη της Θεσσαλονίκης Γιώργου Ιωάννου με τίτλο "Ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται...".
Και έτσι είναι.
Επιθυμία των Ελλήνων είναι να ζήσουν ειρηνικά με όλους τους χθεσινούς εν όπλοις αντιπάλους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει η λήθη να σκεπάσει το παρελθόν. Χαρακτηριστικές επ' αυτού είναι οι απόψεις του Τζων Κένεντυ που είπε:
"Συγχώρα τους εχθρούς σου, αλλά να μη ξεχνάς τα ονόματά τους" και του φιλοσόφου, επίσης Αμερικανού, Ραλφ Έμερσον που έγραψε: "Αγάπα τον γείτονά σου, αλλά μη γκρεμίζεις και τον φράκτη".
Πηγή: Βόρεια
Αναρτήσεις
Δεν ξέρω πότε εκδόθηκε το βιβλίο, αν είναι πρόσφατο ή όχι, αλλά έχει ο Μακεδόνας ένα τρόπο να μας κάνει να τρέχουμε στο βιβλιοπωλείο, πάντα για το καλό μας. Και βέβαια συνεχίζεται ο αγώνας και ίσως να είναι πιο δύσκολος, έτσι που καταντήσαμε με τον εχθρό εντός.
ΑπάντησηΔιαγραφή