Format and Restart of Greece
Πολλοί, ζητούσαμε όλο αυτό το τελευταίο διάστημα να γίνουν επιτέλους οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Να γίνουν όλες αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές σε όλους τους τομείς της οικονομίας, της πολιτικής, της δημόσιας διοίκησης, της δικαιοσύνης, που είναι απαραίτητες για να μπορέσουμε να κάνουμε μια καινούρια αρχή, ένα RESTART της χώρας. Αντί αυτού, χάθηκε πολύτιμος χρόνος σε ομφαλοσκοπήσεις, σε άκαρπες συζητήσεις, σε ανούσιες αντιπαραθέσεις, σε δουλικές υποχωρήσεις, σε ατελέσφορες εκλογικές αναμετρήσεις. Όλα αυτά όχι μονάχα δεν ξεκαθάρισαν το τοπίο αλλά «φόρτωσαν» με επιπλέον άχρηστο και επικίνδυνο «σκουπιδαριό» τον σκληρό δίσκο του συστήματος. Μια επανεκκίνηση του υπολογιστή που λέγεται «Ελλάδα» είναι πια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία, αφού στο STARTUP μενού της έχουν «φορτωθεί» και εκτελούνται στο παρασκήνιο μυριάδες ανασταλτικά, αντικρουόμενα και παράλογα «προγράμματα». Και κυρίως, αφού το λειτουργικό της πρόγραμμα, παραμένει ίδιο και απαράλλακτο με αυτό που την οδήγησε στο ολοκληρωτικό «κρασσάρισμα».
Η λύση τούτη την ώρα λέγεται FORMAT. Είναι η μόνη λύση ώστε να μην αχρηστευτεί τελικά το «μηχάνημα» δηλαδή η Ελλάδα ολόκληρη. Τι σημαίνει FORMAT για έναν υπολογιστή, πολλοί γνωρίζουν και αρκετοί είναι σε θέση να το εκτελέσουν. Τι σημαίνει όμως FORMAT για μια χώρα ολόκληρη; Και πως μπορεί αυτή η διαδικασία να εκτελεστεί, χωρίς να καταστραφούν βασικά δεδομένα του συστήματος και πρώτα – πρώτα οι πολίτες της; Πως θα γίνει αυτό γρήγορα, αποτελεσματικά και χωρίς βλάβη στα ζωτικά κομμάτια του «μηχανήματος»; Και τελευταίο και όχι ήσσονος σημασίας ερώτημα, ποιος θα καταφέρει να ολοκληρώσει με επιτυχία μια τόσο περίπλοκη και δύσκολη διαδικασία;
Αρχικά, θα απαιτηθεί η απόλυτη συναίνεση της ίδιας της κοινωνίας. Είναι απαραίτητο όλοι να συμφωνήσουμε ότι το «μηχάνημα» έχει κρασσάρει, ανεξάρτητα από την πορεία του σωρευμένου χρέους, ανεξάρτητα από «κουρέματα», μνημόνια, PSI και δανειακές συμβάσεις. Είναι φανερό ότι ακόμη και με αλλαγή νομίσματος, με έξοδο από ευρωζώνη και Ευρωπαϊκή Ένωση, με σβήσιμο όλου του εξωτερικού χρέους με μιας, η λειτουργία της χώρας κάτω από τις ίδιες συνθήκες, θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε ένα ακόμη οδυνηρό «κρασσάρισμα». Υπάρχει τόσο πολύ «κακόβουλο» λογισμικό (malicious software) στους διάφορους σκληρούς δίσκους του συστήματος (πολιτικό σύστημα, οικονομία, δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη, ΜΜΕ, συνδικαλισμός, κλπ) που σύντομα θα οδηγήσει το «μηχάνημα» σε πλήρη δυσλειτουργία και πάλι. Δυστυχώς, το «κακόβουλο» λογισμικό στη χώρα μας έχει από καιρού αναλάβει το ίδιο την λειτουργία του «συστήματος». Οποιοδήποτε αντιιικό αυτή την ώρα, θα έχει το αποτέλεσμα που θα είχε η ασπιρίνη στη θεραπεία καρκινοπαθούς τελικού σταδίου.
Μετά, είναι ανάγκη να συμφωνήσουμε για τον «μάστορα». Αυτόν δηλαδή που θα εμπιστευτούμε να εκτελέσει την ριψοκίνδυνη «μανούβρα». Νομίζω ότι ευτυχώς για μας, διαθέτουμε ήδη αυτόν τον «μάστορα». Είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς. Βλέπετε κανέναν καλύτερο;
Τέλος, επειδή ο υπολογιστής «Ελλάδα» δεν λειτουργεί (καλώς ή κακώς) αυτόνομα, όπως φαντάζονται μερικοί αιθεροβάμονες αλλά είναι στενά συνδεδεμένος στα δίκτυα της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μέσω αυτών, δίκτυα των αγορών και του υπόλοιπου αναπτυγμένου κόσμου, η απόπειρα για FORMAT θα πρέπει να γνωστοποιηθεί στους εταίρους, για να μην υπάρξει κίνδυνος κατάρρευσης των δικτύων. Και όχι μονάχα αυτό αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα να έχει και την έγκρισή τους, αλλιώς κινδυνεύουμε να αποκόψουν εντελώς για μεγάλο χρονικό διάστημα τον υπολογιστή «Ελλάδα» από τα ζωτικά αυτά δίκτυα και να περιπέσουμε στην μίζερη λειτουργία ενός μοναχικού λάπτοπ χωρίς ίντερνετ, σε τραπέζι ορεινού καφενείου. Είναι φανερό λοιπόν, πως πριν από οποιαδήποτε μονομερή ενέργειά μας στην κατεύθυνση αυτή, θα πρέπει να έχουμε ανακτήσει την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά μας ως κόμβος των δικτύων που ανέφερα παραπάνω. Η καλύτερη κίνηση δε, θα ήταν να επιχειρήσουμε το απαραίτητο FORMAT, μαζί με άλλους κόμβους (Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος, κλπ) οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να κάνουν μεγαλύτερες ή μικρότερες εκκαθαριστικές – διορθωτικές κινήσεις στα δικά τους μηχανήματα. Αυτό θα ήταν ευχής έργον.
Ας μελετήσουμε, θεωρητικά πάντα, την ουσία ενός FORMAT της χώρας και ας προσπαθήσουμε να ορίσουμε grosso modo τα βήματα μιας τέτοιας διαδικασίας. Η διαφορά από ένα κανονικό FORMAT είναι πως αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει με το μηχάνημα «εν λειτουργία» επειδή αλλιώς θα «χάσουμε» κρίσιμα δεδομένα του και κυρίως τους ίδιους τους Έλληνες.
Αρχικά, απαιτείται αλλαγή «λειτουργικού συστήματος». Η «καρδιά» του νέου λειτουργικού συστήματος, θα είναι το Σύνταγμα. Θέλουμε καινούριο Σύνταγμα, απαλλαγμένο από γκρίζες ζώνες, αγκυλώσεις του παρελθόντος και χαριστικές προς το πολιτικό σύστημα πρόνοιες. Καλό θα ήταν μαζί με το νέο Σύνταγμα, να προβλεφθεί και η εγκατάσταση ενός βοηθητικού και «εκκαθαριστικού» προγράμματος που ονομάζεται «Συνταγματικό Δικαστήριο». Απαραίτητα συστατικά για ένα νέο λειτουργικό σύστημα της χώρας είναι νέα εκτελεστική – νομοθετική – δικαστική σουίτα. Τα ειδικά χαρακτηριστικά αυτών των λειτουργικών υπο-προγραμμάτων έχουν κατά καιρούς περιγραφεί και θα μπορούσαν να εμπλουτισθούν κατά την διαδικασία.
Στη συνέχεια, απαιτείται η εγκατάσταση καινούριων βασικών προγραμμάτων εφαρμογών. Ας αναφέρουμε μερικά: νέος φορολογικός νόμος, καινούριο αναπτυξιακό πρότυπο, νέα δημόσια διοίκηση, επανελληνισμένη παιδεία, κτηματολόγιο, μοντέρνο και φιλικό προς το επιχειρείν τραπεζικό σύστημα, επανασχεδιασμένο σύστημα υγείας, σύγχρονη άμυνα με αλλαγές στο δόγμα της, εσωτερική ασφάλεια – αυστηρή και σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, ΑΟΖ, νέο εργασιακό πλαίσιο, καινούριο ασφαλιστικό, υγιής συνδικαλισμός, σωστές αποκρατικοποιήσεις, κλπ. Φυσικά, όλα αυτά τα προγράμματα δεν μπορούν να εγκατασταθούν ή να αλλάξουν όλα μαζί. Εδώ θα φανεί και η μαεστρία του «μάστορα» ο οποίος θα πρέπει να επιλέξει τα κατάλληλα προγράμματα από το εμπόριο (άλλες αναπτυγμένες χώρες), τα οποία θα προσαρμόσει στα δεδομένα της χώρας και θα φροντίσει να συνεργάζονται αρμονικά, τόσο μεταξύ τους, όσο και να «τρέχουν» απρόσκοπτα με το καινούριο λειτουργικό σύστημα. Θα μπορούσαμε να γράφουμε επί μέρες εξειδικεύοντας τα επιθυμητά χαρακτηριστικά του καθενός προγράμματος χωριστά, όμως αυτό δεν είναι δυνατόν στα πλαίσια ενός σύντομου σημειώματος.
Τελευταίο μέρος του πολύπλοκου εγχειρήματος είναι η θωράκιση του συστήματος έναντι μελλοντικής κατάρρευσης. Εδώ χρειάζονται απαραίτητα δύο σουίτες: ένα πλήρες και αυτομάτως αναβαθμιζόμενο αντιιικό πρόγραμμα που λέγεται «αξιοκρατία» και ένα πρόγραμμα που θα καθιστά αναγκαία και υποχρεωτική την εφαρμογή των νόμων και των διατάξεων του καινούριου λειτουργικού συστήματος. Αυτά τα δύο προγράμματα δεν δουλεύουν στον αυτόματο πιλότο, είναι ανοιχτού λογισμικού (Free Open Source Software) και θα χρειαστεί η συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας και ο πατριωτισμός του κάθε Έλληνα χωριστά για να διαφυλαχθεί η αποτελεσματικότητά τους και η απρόσκοπτη λειτουργία τους σε βάθος χρόνου. Η συλλογική μνήμη της κοινωνίας, που είναι απαραίτητο να διασωθεί σε «στικάκι», ελπίζω να βοηθήσει θετικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Υ.Γ. Επειδή τελικά μιλάμε για χώρα, κι όχι για μηχάνημα, είμαι βέβαιος πως ο «μάστορας» θα φροντίσει να κρατήσει στην μνήμη, σε κάποιον εξωτερικό «σκληρό δίσκο» πιθανώς, όλους εκείνους που ευθύνονται για το «κρασσάρισμα» της χώρας. Πριν το οριστικό «delete», όλους αυτούς οφείλει να τους αποστείλει πακέτο στον ανανεωμένο «κατή» για τα περαιτέρω!
Σχόλιο ιστολογίου: To format θα περιλαμβάνει και όλα τα χρέη των πολιτών προς τις τράπεζες; Αν ναι, δεν είναι άσχημη ιδέα. Ειδάλλως, θα είναι γράμμα κενό, αφού οι τράπεζες για τις οποίες χρεώνεται το κράτος και θα διασωθούν και θα αρχίσουν και πάλι τα “δικά τους” κόλπα.
Αυτός που θα κάνει το format θα μείνει με το χρέος να κάνει restart. Αν είναι και αυτός μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης, τζάμπα το format.
ΑπάντησηΔιαγραφή