Προς νέα πολεμική περιπέτεια στη Μέση Ανατολή;

Του Αντρέι Ιλιάσενκο,
Russia Beyond the Headlines

Τα σχέδια της Δύσης για νέο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, και κτύπημα της Συρίας μετά από τους βομβαρδισμούς κατά της Λιβύης, απειλούν με διάλυση τον ΟΗΕ

Η κατάσταση στη Συρία τείνει να εξελιχθεί σε παγκόσμια κρίση. Εάν πραγματοποιηθεί η απειλή της αμερικανίδας πρεσβευτού στα Ηνωμένα Έθνη, Σούζαν Ράις, για παράκαμψη του Συμβουλίου Ασφαλείας Συμβούλιο του ΟΗΕ, τότε, κατά πάσα πιθανότητα η Ρωσία, η Κίνα, αλλά και αραβικές χώρες, δεν θα παραμείνουν αμέτοχες. Προ ημερών, ύστερα από τη σύσκεψη του ΣΑ για τη Συρία, η οποία διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, η Σ.Ράις παραδέχθηκε ότι αυτό είναι «το χειρότερο σενάριο, το οποίο δυστυχώς, φαίνεται για την ώρα να κερδίζει έδαφος». Σύμφωνα με παρατηρητές του ΟΗΕ, η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα για πρώτη φορά δήλωσε έτοιμη ουσιαστικά να παραβιάσει το Καταστατικό του ΟΗΕ. Άλλωστε η προηγούμενη κυβέρνηση του Μπους προέβη σε ανάλογο βήμα, ξεκινώντας τον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Την Τρίτη, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βικτόρια Νούλαντ, δήλωσε ότι η κατάσταση στη Συρία ωθεί στην εφαρμογή του 7^ου άρθρου του Καταστατικού του ΟΗΕ, το οποίο επιτρέπει τη χρήση στρατιωτικών μέσων για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ βλέπουν λύση στο συριακό πρόβλημα μόνο με την έξωθεν χρήση βίας, ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει ή όχι, εντολή του ΟΗΕ. Και όπως φαίνεται, προετοιμάζονται ήδη για ένα τέτοιο βήμα.

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθεια για να εξαναγκαστεί σε παραίτηση από τον προεδρικό θώκο της Συρίας, το συντομότερο δυνατόν, ο φίλος της Τεχεράνης και εχθρός του Ισραήλ, Μπασάρ Άσαντ.

Πριν από λίγες ημέρες, τα ΜΜΕ μετέδιδαν δηλώσεις υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων που αφορούσαν το ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης. Τη Δευτέρα, ο στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσι, επικεφαλής του αμερικανικού Μικτού Επιτελείου Στρατού, ανέφερε: «Θα είμαστε έτοιμοι να καταθέσουμε τα κατάλληλα (σ.σ. στρατιωτικά) σχέδια, εάν κάτι τέτοιο ζητηθεί». Επίσης, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, Τζορτζ Λιτλ, δήλωσε με τη σειρά του: «Όταν η συζήτηση φθάνει στις στρατιωτικές επιλογές, η προσοχή δεν παύει να εστιάζεται κυρίως στα διπλωματικά και οικονομικά μέτρα που μπορούν να ληφθούν. Σε κάθε περίπτωση όμως, το υπουργείο Άμυνας είναι επιφορτισμένο με την ευθύνη να εξετάσει όλο το φάσμα των δυνατοτήτων που υπάρχουν, και να τις καταστήσει εφικτές, εάν αυτό κριθεί αναγκαίο».

Ρωσία, Κίνα, Αραβες.

Η Ρωσία προειδοποίησε ότι επουδενί πρέπει να αγνοηθεί το ΣΑ του ΟΗΕ.«Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθούν τα καταστροφικά σενάρια είναι η προσπάθεια υλοποίησης του σχεδίου Ανάν, και η συγκεκριμένη προσπάθεια πρέπει να γίνει από όλες τις πλευρές σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ»,δήλωσε στους δημοσιογράφους ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στα Ηνωμένα Έθνη, Βιτάλι Τσούρκιν. Εάν αυτό δεν συμβεί, προειδοποίησε, οι συνέπειες θα είναι πολύ σοβαρές, τόσο για τη Συρία, όσο και για την ευρύτερη περιοχή. Για το λόγο αυτό «πρέπει όλοι να το σκεφτούν πάρα πολύ, πριν περάσουν οποιαδήποτε μηνύματα και υπαινιγμούς, ή προχωρήσουν σε ενέργειες, οι οποίες θα παρακάμπτουν το ΣΑ και το σχέδιο του Κόφι Ανάν».

Τη σταθερή γραμμή της να μην αναμιχθεί στις υποθέσεις της Συρίας επανέλαβε την Τρίτη μέσω του υπουργείου της Εξωτερικών, και η Κίνα. Επίσης, αρκετές αραβικές χώρες δεν είναι αλληλέγγυες με τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου που τάσσονται υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης. Τον περασμένο Φεβρουάριο, συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της διάσκεψης των «Φίλων της Συρίας», ο προεδρεύων Τυνήσιος υπουργός Εξωτερικών Ραφίκ Αμπντεσαλέμ, δήλωσε ότι «βασικός σκοπός της διάσκεψης ήταν να διακηρυχθεί η υποστήριξη προς τον Συριακό λαό».Τόνισε, δε, ότι «όλες οι προσπάθειες για επίτευξη του στόχου αυτού πρέπει να αποκλείουν την επανάληψη στη Συρία της τραγωδίας που προκάλεσαν οι ξένες επεμβάσεις σε άλλα αραβικά κράτη».

Τέλος, για αποφυγή της ξένης επέμβασης ομιλούν και ορισμένοι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης που δρα μέσα στη Συρία. Ένας από τους ηγέτες του Μετώπου για αλλαγές και για την ελευθερία, ο Καντρί Σαμίλ, ο οποίος δεν θέλησε να συμμετάσχει στην πρώτη συνάντηση των «Φίλων της Συρίας», δήλωσε: «Η συνάντηση δεν έχει ως στόχο την επίλυση του Συριακού προβλήματος. Ορισμένες χώρες, με πρώτες τις ΗΠΑ, την εκμεταλλεύονται ως διαφημιστικό κόλπο προκειμένου να βρεθούν τρόποι για εξωτερική επέμβαση».

Στόχος η αποχώρηση Ασαντ.

Με άλλα λόγια, η απειλή για χρήση βίας στη Συρία χωρίς την άδεια του ΟΗΕ, έχουν σκοπό να κλιμακώσουν την ψυχολογική πίεση προς τον Μπασάρ Άσαντ ώστε να τον εξαναγκάσουν να παραιτηθεί. Τον ίδιο σκοπό είχε και η τεχνητή διαρροή της πληροφορίας ότι Μόσχα και Ουάσιγκτον εξέτασαν το «σενάριο της Υεμένης», που προϋποθέτει την εθελοντική αποχώρηση του Άσαντ με αντάλλαγμα εγγυήσεις για την ασφάλειά του. Μέρος του συγκεκριμένου σχεδίου αποτέλεσαν και οι απελάσεις των Σύριων διπλωματών από τις Δυτικές πρωτεύουσες, με αφορμή τις μαζικές δολοφονίες στη συριακή πόλη Χούλα. Κι'αυτό, παρά το γεγονός ότι οι έρευνες για το περιστατικό δεν έχουν ολοκληρωθεί. Ένας ακόμα μοχλός πίεσης είναι η σκλήρυνση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Δαμασκού.

Η συριακή Αντιπολίτευση.

Στρατιωτική νίκη της αντιπολίτευσης δεν προβλέπεται, ενώ αυτή αντιμετωπίζει και προβλήματα ενότητας, όπως αναφέρουν οι συχνές δηλώσεις για παραίτηση του ηγέτη του Συριακού εθνικού συνδέσμου της αντιπολίτευσης, Μπουρχάν Γκολιούν. Από την άλλη πλευρά, είναι σαφές ότι το καθεστώς του Άσαντ λαμβάνει πολύ μεγαλύτερη λαϊκή υποστήριξη από ότι προηγουμένως. Για αυτό και βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια για εξαναγκασμό σε παραίτηση από το προεδρικό μέγαρο του φίλου της Τεχεράνης και εχθρού του Ισραήλ, Μπασάρ Άσαντ, το συντομότερο δυνατό.

Σε αυτό αποσκοπεί πλέον και η συζήτηση για παράκαμψη του ΣΑ, η οποία ισοδυναμεί με παραβίαση του Καταστατικού του ΟΗΕ. Ωστόσο, ενθυμούμενος όπως φαίνεται τη μοίρα των Καντάφι και Χουσεΐν, ο Σύριος πρόεδρος θα παραμείνει στη θέση του μέχρι τέλους. Ακόμη και αν η Μόσχα μαλακώσει τη στάση της, κάτι που δείχνει πάντως ελάχιστα πιθανό.«Δεν μπορεί να γίνει λόγος για παραχωρήσεις της Ρωσίας υπό συνθήκες πίεσης», δήλωσε σχετικά ο εκπρόσωπος Τύπου του ρώσου Προέδρου, Ντμίτρι Πεσκόφ.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση