Η ανάλυση του μετεκλογικού τοπίου: μία περιγραφή μπαρουταποθήκης!

Το πρόσφατο αποτέλεσμα των εκλογών δημιουργήθηκε από πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες αλλά ο βασικός μεταβολίτης που έπαιξε ρόλο στην καλλιέργεια του είναι ο φόβος της εξόδου από το ευρώ.

Ωστόσο απαριθμώντας περισσότερα πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσουμε από τη στάση των πολιτικών που είναι ικανοί μόνο για τα δικά τους συμφέροντα και όχι του λαού.. Το έχουν αποδείξει άλλωστε. Τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε από τα ίδια κόμματα και πρόσωπα που ήδη κατέστρεψαν κατά σύστημα στο παρελθόν ότι παρέμενε όρθιο; Αυτοί οι ίδιοι καταστροφείς συνεπικουρούμενοι από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης φρόντισαν επιμελώς να προβάλλουν διλλήματα φόβου και αμέσων απειλών. «Θα φύγουμε από το ευρώ...», «Θα πεινάσουμε...», «Θα επέλθει χάος στη χώρα..», και άλλα τέτοια δεινά 

Οι εξωτερικές παρεμβάσεις που έγιναν με άθλιο τρόπο, στο εσωτερικό της χώρας επέδρασαν σημαντικά στη διαμόρφωση της εκλογικής συμπεριφοράς μας και οι απειλές της γερμανικής πλευράς, έκαναν πολλούς έλληνες ψηφοφόρους βασικά συνταξιούχους, να επιλέξουν το κόμμα που τους διασφάλιζε την σχετικά υψηλή σύνταξη τους πρόσθετοντας με αυτόν τον φόβο στη ΝΔ 10 ποσοστιαίες μονάδες! Σε αντιδιαστολή, ο Συ.Ριζ.Α έλαβε και αυτός άλλες 10 ποσοστιαίες μονάδες που προήλθαν από την απελπισία των νέων ψηφοφόρων οι οποίοι επένδυσαν επάνω στις εξωπραγματικές εξαγγελίες του.

Αν προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα σαν προσδοκία του ελληνικού λαού θα λέγαμε ότι γενικά οι λαϊκές ελπίδες (!), βασίστηκαν επάνω στο φόβο και την απελπισία μεγάλων τμημάτων του λαού που ωστόσο κάποιοι εξ αυτών βρίσκονται σε ηλικία «απερχομένων» και των άλλων, των νέων που ψήφισαν με το βλέμμα στραμμένο στο απελπισμένο μέλλον. Ότι ακριβώς δηλαδή αμφότεροι προσπάθησαν να αποφύγουν.

Η τρίτη λύση που ενδεχομένως να ήταν και η ορθότερη δεν δόθηκε ποτέ σαν επιλογή στους ψηφοφόρους. Η Ελλάδα εγκλωβισμένη ανάμεσα στις «νυχτωμένες» κομματικές ηγεσίες των δύο τέως μεγάλων κομμάτων αλλά και στις εκκολαπτόμενες μαγικές ιδιότητες του Χάρυ Τσίποτερ, δεν άκουσε από κανένα κόμμα για μία δικαιότερη άμεση και ουσιαστική αναδιανομή των αμοιβών με κριτήριο ένα κατώτερο πραγματικό όριο επιβίωσης. Ακόμα διατηρούνται -ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα- μισθοί και συντάξεις που ξεπερνούν το 5πλάσιο (και βάλε) του ελάχιστου ορίου επιβίωσης αλλά και αμοιβές πείνας των 400 ευρώ με τιμές ωστόσο Βρυξελλών. Τελικά η νέα κυβέρνηση, υπάρχει η βεβαιότητα ότι θα κινηθεί μέσα στην σκληρή μνημονιακή πεπατημένη όπως περίπου την ζήσαμε με την κυβέρνηση Παπαδήμου. Θυμόμαστε τις δήθεν σκληρές διαπραγματεύσεις, που ανακοίνωσαν πως αγωνίστηκαν σαν νέοι παπαφλέσσες για να κρατήσουν αλώβητους για παράδειγμα τον 13ο και 14ο μισθό μηδενίζοντας ωστόσο τις αμοιβές!

Η «μνήμη» των ψηφοφόρων αποδεικνύεται ότι είναι ισάξια της μνήμης του χρυσόψαρου, και αυτό που επιλέχθηκε με βάση τον φόβο θα έχει τελικά το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο. Τα «κουρεμένα» αποθεματικά των ταμείων και η αυξανόμενη ύφεση με την ανεργία να κτυπάει «ταβάνι», θα οδηγήσει άμεσα στην δραστική περικοπή των συντάξεων και στην ανατροφοδότηση της ύφεσης.

Τα μέτρα τώρα που έρχονται, έρχονται με την ταχύτητα χιονοστιβάδας, και οι φοροεπιδρομές με τα χαράτσια, «θα πέφτουν σαν το χαλάζι», και να δούμε πως θα τα βγάλουν πέρα οι οικογένειες που ζουν με 500 ή 600 ευρώ το μήνα όταν οι λογαριασμοί «κοινής αρπαχτής» (ωφέλειας!!!) και μόνο τους αφαιρούν «από χέρι» περίπου τα μισά. Θα καθήσουν ήρεμα όλοι αυτοί οι πληγωμένοι που άλλωστε σίγουρα νοιώθουν και αδικημένοι ;

Όσον αφορά την περίφημη ανάπτυξη που οι τρισευτυχισμένοι ευρωπαίοι εταίροι μας ανακοίνωσαν μόλις χθες (αλήθεια γιατι τόσο πιο πολύ ευτυχείς οι ευρωπαίοι από εμάς;;;), γνωρίζουμε τι εννοούν περίπου. Δημόσια έργα και μόνον δημόσια έργα. Που αν το ερμηνεύσουμε και διαφορετικά σημαίνει, εργολάβοι και πάλι εργολάβοι, μετανάστες και πάλι μετανάστες! Ότι ακριβώς συνέβη στο παρελθόν με τα δημόσια έργα. Υπερκοστολογήσεις σε βαρέλι δίχως πάτο, με έργα που στην πρώτη νεροποντή μετέτρεπαν την "φανταχτερή" και ολοκαίνουργια εθνική οδό σε δρόμο καλντερίμι. Και ποιοι θα είναι αυτοί οι πολιτικοί που θα διασφαλίσουν την διάφανεια και την σωστή κατανομή τέτοιων κονδυλίων, αν και ποτέ δοθούν βεβαίως. Μήπως θα είναι οι γνωστοί πολιτικοί που διασφάλισαν στο παρελθόν τη μιζενς και τα άλλα μεγάλα έργα; 

Ο κίνδυνος για μία άνευ προηγουμένου κοινωνική αναταραχή, κάποιας μορφής «αντάρτικου πόλεων» που είναι πολύ πιθανόν να συμπράξουν ή να "δράσουν" ανεξάρτητα και οι παράνομοι λαθρομετανάστες για τους δικούς τους λόγους, είναι πλέον εμφανής και η ευθύνη για το ενδεχόμενο αυτό βρίσκεται στους γνωστούς αναξιόπιστους πολιτικούς που δυστυχώς εμείς οι ψηφοφόροι ξανα-επιλέξαμε. Δεν θέλει και πολύ να ανάψει η σπίθα μέσα στη μπαρουταποθήκη εφόσον οι αντιθέσεις στην ελληνική κοινωνία γίνονται όλο ένα και εντονότερες.

Αντώνης Στ. Περδικάρης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση