Προσεχώς δραχμή…

Γράφει ο Δευκαλίων

Τελείωσε λοιπόν το PSI+ την Πέμπτη το βράδυ 8 Μαρτίου με κυβερνητικούς διθυράμβους για πρωτοφανή επιτυχία που θα οδηγήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα νομοτελειακά στο τέλος της κρίσης κ.λ.π.

Είναι όμως έτσι;

Ή για μία ακόμα φορά ζούμε το ίδιο έργο που ζήσαμε πολλές φορές στο παρελθόν; Δηλαδή τους κυβερνητικούς που πανηγύριζαν αλλά μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα να παραδέχονται ότι έκαναν λάθος και να μας ζητάνε καινούργιες θυσίες.

Κατ’ αρχάς πρέπει να τονίσουμε το εξής: Η αναδιοργάνωση χρέους είναι η κόκκινη γραμμή για όσους αντιμετωπίζουν κρίση χρέους και δανεισμού. Όταν αποφασίζεις και υλοποιείς αναδιοργάνωση χρέους πρέπει να είσαι σίγουρος ότι μετά θα ακολουθήσεις ανοδική πορεία. Δεν έχεις δηλαδή αλλά βήματα προς τα πίσω. Αν χάσεις την ευκαιρία της αναδιοργάνωσης του χρέους σε περιμένει η πιο σκληρή, η πιο απάνθρωπη, η πιο βάρβαρη χρεοκοπία.

Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο και δεν ασχοληθήκαμε επί μακρόν και αναλυτικά με την υλοποίηση του PSI+ στο στάδιο του σχεδιασμού και της εφαρμογής του. Καταθέσαμε τις γενικές απόψεις μας, υιοθετήσαμε και τις απόψεις του υπουργείου για το όριο συμμετοχής (μεγαλύτερη του 75%) των ιδιωτών στο PSI+ προκειμένου να μην θεωρηθεί πιστωτικό γεγονός (credit event) η ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης (cac’ s). Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε. Με τους νέο-φιλελεύθερους δεν είναι να παίζει κανείς. Είναι ικανοί να σου φορτώσουν την αποτυχία τους γιατί τους στραβοκοίταξες.

Τώρα όμως που τελείωσαν όλα θα πάρουμε θέση βάσει των πραγματικών δεδομένων.

1. Το PSI+ βάσει της συμφωνίας της 26ης-27ης Οκτωβρίου ήταν μία πρόταση εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων μεταξύ ιδιωτών πιστωτών-ομολογιούχων και ελληνικού κράτους. Ήταν δηλαδή μία «φιλική» αναδιοργάνωση χρέους. Στόχος η μείωση του χρέους κατά περίπου 100 δις ευρώ με εθελοντική συμφωνία των πιστωτών.
2. Η μείωση του χρέους μπορεί μεν να φτάσει κοντά στο επιθυμητό στόχο (105 δις ευρώ) αν δεχθούν να ενταχθούν έως 23 Μαρτίου Ομολογιούχοι που κατέχουν ομόλογα ύψους περίπου 30 δις ευρώ τα οποία δεν διέπονται από Ελληνικό Δίκαιο. Ταυτόχρονα όμως τα δάνεια που πρέπει να πάρει το Ελληνικό Κράτος προκειμένου να στηρίξει τα ασφαλιστικά ταμεία και την επανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος είναι περίπου της τάξης των 40 δις ευρώ και λογικά θα πρέπει να αφαιρεθούν από την προσδοκώμενη λόγω PSI+ μείωση του χρέους. Σε πάρα πολύ απλά μαθηματικά: 100 δις ευρώ - 40 δις ευρώ = 60 δις ευρώ. Δηλαδή για 2 ολόκληρα χρόνια η παγκόσμια οικονομία αναστατώθηκε, ο ελληνικός λαός μάτωσε και πόνεσε για να «κουρευτεί» το Δημόσιο Χρέος κατά περίπου 60 δις ευρώ «καθαρά». Ήτοι καθαρό κέρδος από το 2015 και έως το 2042 περίπου 3 δις ευρώ ετησίως από πληρωμές τόκων.
3. Η συμφωνία τελικά δεν ήταν εθελοντική αφού ο ISDA θεώρησε την ενεργοποίηση των cac’ s επί των ομολόγων που διέπονται από το Ελληνικό Δίκαιο πιστωτικό γεγονός (credit event). Η στήλη είχε υιοθετήσει την θέση του Υπουργείου και των περισσότερων διεθνών αναλυτών που θεωρούσαν ότι η ενεργοποίηση των cac’ s δεν θα θεωρούνταν πιστωτικό γεγονός (credit event) από το ISDA αν η συμμετοχή ήταν μεγαλύτερη του 75% σε κάθε έκδοση ομολόγων.

Τα πραγματικά δεδομένα λοιπόν είναι τα εξής:

Η Χώρα χρεοκόπησε επισήμως και με την βούλα του ISDA για να κουρευτεί ένα μικρό μόνο μέρος του χρέους, αφού σε «καθαρή» θέση το χρέος μειώνεται περίπου κατά 60 δις ευρώ. Οι επιπτώσεις από αυτήν την χρεοκοπία δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν ούτε κατά προσέγγιση αυτή την στιγμή αλλά σίγουρα δεν θα είναι αμελητέες.

Η στήλη από τις 31 Αυγούστου 2011 στο άρθρο με τίτλο: «Σύντροφοι γράψτε το για να τοθυμάστε. Η ύφεση εφέτος θα είναι μεγαλύτερη από 7%» είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Τελικά και πάλι τα επίσημα στοιχεία την επιβεβαίωσαν αφού η ύφεση το Δ΄ τρίμηνο του 2011 έτρεξε με 7,5%.

Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι η Ελληνική Οικονομία -έστω και αν βγει από τον κύκλο της ύφεσης το Β΄ εξάμηνο του 2013 όπως πιστεύουν και διακηρύττουν οι κυβερνητικοί- θα μπορεί από το 2015 να εξυπηρετεί χρέος περίπου 500 δις ευρώ, ήτοι να πληρώνει κάθε χρόνο περίπου 20 δις ευρώ για τόκους, είναι πολύ μακριά νυχτωμένος.

Οι αριθμοί και τα πραγματικά γεγονότα δίνουν την απάντηση. Η μεγάλη ευκαιρία της αναδιοργάνωσης του Χρέους χάθηκε στο οικονομικό πεδίο και η χώρα θεωρείται χρεοκοπημένη στο θεσμικό. Μας μένει μόνο μία ακόμα ευκαιρία η οποία μάλλον στο θεωρητικό πεδίο πρέπει να αναζητηθεί: Η αναδιοργάνωση του Χρέους που βρίσκεται υπό Αγγλικό Δίκαιο (περίπου 70 δις ευρώ) και των δανείων της Τρόικα (περίπου 70 δις ευρώ) μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Διαφορετικά η εξέλιξη είναι προδιαγεγραμμένη από τα ίδια τα γεγονότα και την δυναμική των δημοσιονομικών μεγεθών.
Προσεχώς δραχμή!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση