Έχουμε δικούς μας ήρωες;

Μήπως ζούμε με τους ήρωες του Μπαμπά και της μαμάς του Παππού και της γιαγιάς; Είδα τους Κασιμάτη, Θεοδωράκη και Γλέζο να ιδρύουν την Ε.ΛΑ.Δ.Α. Γύρισα αλλού και είδα video του Ανδρέα Παπανδρέου και μετά μια φωτογραφία με τον ΤΣΕ και τον ΛΕΝΟΝ να παίζουν μουσική.

Βεβαίως οποιοσδήποτε μπορεί να μου προτείνει να αλλάξω φίλους στο Facebook. Είναι όμως εκεί το θέμα;

Ο τελευταίος ας πούμε ήρωας είναι ο Κον Μπετιτ και προέρχεται από το Μάη του 1968 της προηγούμενης γενιάς στην Γαλλία. Οι τελευταίοι ήρωες στην Ελλάδα είναι η γενιά του πολυτεχνείου που τόσο απαξιώθηκε. Και αφού απαξιώθηκε αυτή μας προέκυψε Γλέζος και Θεοδωράκης ώστε να μας φέρουν το μέλλον;

Μέχρι και ο Γκλύξμπουργκ πήρε να σουλατσάρει με τόσο «επιστροφισμό» που μας έχει πιάσει. Τι στο διάολο γίνεται;

Δεν ξέρω, μα είμαι 40 χρονών και ζω με τους ήρωες άλλων. Έμαθα να ζω με αυτούς ελλείψεως άλλων. Χαθήκαν οι χαρισματικοί μου είπαν και το είπαν και στους νεότερους.

Ίσως το είπαν για να συνεχίσουν να πωλούν τον λογότυπα του Τσε, τις μουσικές του Λένον τις ιδεολογίες του Ανδρέα και του Καραμανλή, τους αγώνες του Γλέζου και του Θεοδωράκη, με τις παλιές τεχνικές πωλήσεων. Στο ενδιάμεσο αυτοί που το είπαν αυτό δεν έφταιξαν άλλους χαρισματικούς.

Γυρίζω αλλού!

Ψάχνω στο Σιάτλ στην Γένοβα στον Δεκέμβρη του 2009 στο Λονδίνο κάτι καινούργιο. Δεν βρίσκω τίποτα απολύτως! Όλες οι λέξεις που ειπώθηκαν εκείνες τις ώρες πέρασαν απλά ως στιγμιαία βία.

Δεν φτιάχνονται πια καινούργια πρόσωπα και αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία του συστήματος. Μόνο η Μουσική και το Ποδόσφαιρο αναδεικνύουν πρόσωπα από τα κάτω με το ταλέντο τους. Μπορεί όμως ο Μπέκαμ ή η Σακιρα να κάνει πολιτική και να αλλάξει τον κόσμο; Μην απαντάτε…

Δυστυχώς ναι! Είμαι σίγουρος ότι μπορούν να επηρεάσουν απίστευτα πολύ κόσμο και αυτό είναι άλλη μια επιτυχία του συστήματος …

Οι μόνοι ήρωες της γενιάς μου είναι οι επιτυχημένοι και πάμπλουτοι «πιτσιρικάδες που φτάνουν το διαδίκτυο και το πουλούν. Ο ιδρυτής του Facebook, του wordprees κλπ. Αυτό δεν είναι επιτυχία του συστήματος απλά. Αυτό είναι η πιστοποίηση ότι το σύστημα είναι επιτυχημένο. Υποτίθεται ότι το Facebook έθρεψε επαναστάσεις και το ίδιο μπαίνει στο χρηματιστήριο…

Θα μπορούσες ποτέ να βάλεις την μολότοφ στο χρηματιστήριο; Μήπως το Facebook και η επικοινωνία δεν είναι επαναστατικά άλλα επίσημο εκτόνωτηριο και χωνευτήρι οργής που περιοδικά ξεχειλίζει; Ίσως η επαναστατικότητα του διαδικτύου να είναι ένα ακόμη προϊών! Ένα ακόμη info prodact!

Επιστέφω στην πολιτική και «κόβω» τους πάντες όσους αναφέρθηκαν. Προτιμώ να αναζητήσω και να φτιάξω ήρωες του σήμερα, ήρωες της γενιάς μου και νεότερους. Είναι πολλαπλά πιο χρήσιμοι ειδικότερα αν είναι ζωντανοί και δραστήριοι και εκεί έξω.

Το να παραμείνω στον Ανδρέα να διαβάζω για τον Γκαντι και τον Τσε και να ακούω μουσικές του 1970 ήταν συνήθειες του Μπαμπά και της Μαμάς, του παππού και τις γιαγιάς. Το μάξιμουμ που είδαν στην ζωή τους ήταν η δολοφονία του Κένεντι, ο Μάης του 1968, το ΠΑΣΟΚ του 1981 και κάμποση φούντα. Σαν γέρασαν έφτιαξαν και μια ευρωζώνη ή κάποια of shore για να βάλουν το εφάπαξ σε ασφαλή καταφύγιο.

Από το 1968 πέρασαν 45 χρόνια. 46 χρόνια από τον Θάνατο του Τσε, 38 χρονια πέρασαν από το πολυτεχνείο και μην σας ξεγελά που κάποιοι βαφούν το μαλλί. Οι σημερινοί 30 – 45αρηδες είναι ανύπαρκτοι ή η ψάχνουν για δουλειά. Τα Βαμπίρ τους πίνουν το αίμα παντού.

Σίγουρα δεν μπορώ να περάσω στα παιδιά μου Θεοδωράκη, Γλέζο, Κασιμάτη Ανδρέα, γιατί θα είναι σαν να μην πέρασα ποτέ από αυτό τον πλανήτη. Η Γενιά μου θα είναι σαν μια μαύρη τρύπα στο χάρτη των Γενεών.

Πρέπει επειγόντως να βρω κάτι νέο! Αλλά για να φτιαχτεί αυτό θα πρέπει να δουλέψει με το star system. Διότι στα αλήθεια εγώ δεν ψάχνω έξω από αυτό το “system”, ούτε και κανείς άλλος. Περιμένω το ηρώα να τον φταίξει η Τηλεόραση.

Και ο Μίκης και ο Γλέζος και ο Κασιματης είναι προϊόντα του ίδιου συστήματος που έφτιαξε τον Γιωργάκη, την Σακίρα και το Μπέκαμ. Απλώς ο Μίκης και ο Γλέζος και ο Κασιματης δεν δούλεψαν καλά με το σύστημα και έμειναν- ας πούμε- εκτός

Κοιτώ στα Occupy στου αγανακτισμένους και στους διαδηλωτές κάθε είδους για τον Νέο Τσε Γκεβάρα και τον νέο Γκάντι. Κοιτώ για νέες μουσικές και μόδες, ακούσματα, θεωρίες, ιδέες, νέο στυλ νέα αισθητική, νέα αφήγηση, νέα στάση ζωής και δεν βλέπω τίποτα που να κινείται σαν λίβας που καίει τα σπαρτά. Βλέπω παλιά καλά δοκιμασμένα πράγματα και ηττημένους άλλων εποχών, αλλά στα αλήθεια περιμένω τον επόμενο ηρώα να τον φταίξει η Τηλεόραση.

Αυτός ο Αγώνας εναντίων των τραπεζών και του νεοφιλελευθερισμού θα είναι μακρύς. Ότι και να γίνει στην Ελλάδα δεν αλλάζει έτσι απλά κόσμο. Όσο όμως υπάρχει η Κίνα και οι χώρες χαμηλού εργατικού κόστους, τόσο οι ζωές μας θα χειροτερεύουν. Είτε με ευρώ είτε χωρίς ευρώ. Όλες οι δυτικές ακριβές κοινωνίες θα δέχονται πίεση για μεταρρυθμίσεις, περικοπές, μαχαίρια, απολύσεις, ανεργία. Όλες θα είναι αδύναμες να σταθούν. Και δεν θα φταίει ο νεοφιλελευθερισμός ως ιδέα ή ο καπιταλισμός αλλά η Κίνα. Για αυτό και δεν θα υπάρχει λύση. Ακόμη και εάν η κρίση των τραπεζών τελειώσει και αρχίσουμε να ξοδεύουμε και πάλι η Κίνα θα συνεχίσει να ασκεί πίεση σε όλους.

Δεν είμαστε μοναδικοί ως χώρα. Είμαστε μπροστά από τους άλλους σε μια πορεία αλλαγών που ξεκίνησε για όλο τον δυτικό κόσμο και αυξάνει συνεχώς ταχύτητα.

Αυτός ο Αγώνας εναντίων των τραπεζών και του νεοφιλελευθερισμού άλλα και τις Κινέζικης δουλείας θα είναι μακρύς.

Κοιτώ στους αγανακτισμένους και στα occupy για νέους ήρωες και είμαι σίγουρος ότι θα βγουν. Θα τους δω μόνο αν εγώ ξεκολλήσω από το παρελθόν που λειτουργεί παντού ως μέτρο σύγκρισης στο εμπειρικό μου πεδίο. Κανείς από τους νέους δεν πιάνει μια δίπλα, στον Τσε στον Γκάντι στον Ανδρέα. Αυτό δεν είναι δίκαιο για τους εκκολαπτόμενους ήρωες μου και εγώ δεν τους αναγνωρίζω ως ήρωες.

Κρατώ ανοιχτές αντένες για να δω τους ήρωες της γενιάς μου και νεότερους που σήμερα ψιθυρίζουν. Με βεβαιότητα μπορώ να πω ότι έχουν πιάσει το παλμό και αντιστέκονται χωρίς ακόμη να ξέρουν που θέλουν να πάνε. Θέλουν να παρέμβουν στην ζωή τους και το κάνουν αρνητικά, κυρίως γιατί ξέρουν μοναχά τι δεν θέλουν.

Και δεν μοιάζουν ούτε στο Ανδρέα ούτε στον ΤΣΕ ούτε στον Λενον ούτε στον Γκάντι. Δεν θέλουν καν να τους μοιάσουν. Έχουν πιάσει τον κόσμο και το φτιάχνουν ήδη στο μυαλό τους τον μεταδίδουν σε άλλον, και συνεχίζει και o άλλος να φτιάχνει και να μεταδίδει…

Αυτό είναι το απολύτως επικίνδυνο με αυτούς του νέους που φτιάχνουν και δεν συντηρούν απλώς.

Τους έχεις ακούσει…

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση