Σάρωσαν το Αιγαίο οι Τούρκοι
- Μαζικές παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου από τουρκικά μαχητικά και ελικόπτερα
Ηταν 18 μαχητικά, εκ των οποίων 4 οπλισμένα, δύο ελικόπτερα και ένα αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας.
Η ιδιαίτερα έντονη παρουσία της τουρκικής αεροπορίας στο Αιγαίο, οφείλεται εν μέρη σε άσκηση των γειτόνων, που βρίσκεται σε εξέλιξη, νότια της Σαμοθράκης. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αρχικώς οι Τούρκοι είχαν εκδώσει μόνο ναυτική οδηγία για πλοία, αλλά από το πρωί αποφάσισαν να εισέρχονται στην περιοχή των ασκήσεων και μαχητικά.
Πρόκειται για περιοχή, που η Τουρκία επιχειρεί να δεσμεύει σχεδόν σε μόνιμη βάση κατά τη διάρκεια του έτους, κάτι που η Ελλάδα δεν αποδέχεται.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι σε διακριτική απόσταση βρίσκεται κανονιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού, που παρακολουθεί την εξέλιξη της άσκησης, ενώ σε διπλωματικό επίπεδο έχει κινηθεί η διαδικασία των διαβημάτων.
Επίσης, φρεγάτα του Π.Ν. είναι σε ετοιμότητα σε νησί του Αιγαίου.
Αναρτήσεις
Προπάντων η φρεγάτα σε ετοιμότητα και να παρακολουθεί διακριτικά. Ρεζίληδες. Όταν έχει βγει ένας πρωθυπουργεύων τρία χρόνια τώρα και διαλαλεί προς άπαντες ότι εκχωρήσαμε την εθνική μας κυριαρχία, τι περιμένεις να κάνει και ο λιγούρης γείτονας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν μια χώρα "φέρνει" τους Τούρκους στή ως δικαιολογία για να αρπάξει τις ιδιοκτησίες των Μανιατών τι ...άλλο περιμένετε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάστε:
"ΤΟΥΡΚΕΨΕ" ΤΗΝ ΜΑΝΗ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Τρίτη, 27 Ιανουάριος 2009 18:17
Η Μάνη ήταν πάντα μια εγκαταλειμένη από το κράτος περιοχή, ίσως γιατί το ανεξάρτητο πνεύμα των κατοίκων της να ενοχλούσε.
Ο συμμοριτοπόλεμος και στη συνέχεια η εσωτερική κι εξωτερική μετανάστευση την ερήμωσαν.
Τα κτήματα εγκαταλείφθηκαν κι ο τόπος ρουμάνιασε, λόγγωσε και μόνο τα ερείπια των αγροτικών εγκαταστάσεων θύμιζαν την άλλοτε σφύζουσα ζωή. Μέχρι που έφθασε ο τουρισμός. Ξαφνικά η μανιάτικη γη απόκτησε αξία. Οι παλαιοί κάτοικοι της ή θέλησαν να γυρίσουν ή ν' αξιοποιήσουν την ξεχασμένη και υποτιμημένη περιουσία τους.
Τότε όμως τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ο τόπος δεν τους ανήκε πια, τον είχε καταπατήσει το δημόσιο. Η δικαιολογία της καταπάτησης από το δασαρχείο περιγράφεται σε δικαστικό έγγραφο, όπου προβάλλεται ο ισχυρισμός: «...η επίδικη έκταση αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης έκτασης που ανήκε σε Οθωμανούς και την κατέλαβα ως Ελληνικό Δημόσιο...». Σαν άλλη Ρεπούση ο δασικός υπάλληλος αποφάνθηκε ότι οι Οθωμανοί είχαν πατήσει την Μάνη και είχαν ιδιοκτησίες. Πιθανώς οι δασικοί υπάλληλοι δεν γνωρίζουν ότι το ελληνικό δημόσιο απέκτησε περιουσία από την κυριότητα των δημόσιων οθωμανικών γαιών, μετά την αναγνώριση του ελεύθερου ελληνικού κράτους, όπως πρόβλεπαν τα πρωτόκολλα του 1830 και 1832.
Για το λόγο αυτό και το ελληνικό δημόσιο, όταν μοίρασε κρατικά κτήματα σε ακτήμονες, από τις λεγόμενες εθνικές γαίες, πριν 140 χρόνια, εξαίρεσε την περιοχή της Μάνης.
Αλλά δεν είναι μόνον οι Οθωμανοί. Κανένας από τους κατακτητές της Ελλάδος δεν πάτησε το πόδι του στη Μάνη που πάντα απολάμβανε αυτονομίας με δικές της διοικητικές δομές και δική της νομοθεσία.
Ούτε οι Ρωμαίοι ούτε οι Βυζαντινοί ούτε οι Ενετοί ούτε φυσικά οι Τούρκοι πάτησαν το ποδάρι τους στην αεί ελεύθερη αυτή περιοχή. Κάθε κυνηγημένος στη Μάνη κατέφευγε. Είχε φθάσει σε τέτοιο βαθμό αυτονομίας, που είχε επιβάλει την έκδοση ταξιδιωτικού εγγράφου (βίζας) για τους επισκέπτες της περιοχής. Ακόμα και οι Οθωμανοί υπήκοοι έπρεπε να εκδώσουν βίζα. Έτσι έκανε τον 17ον αιώνα ο Οθωμανός περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή.
Σίγουρα η Μάνη περιλαμβανόταν στα κατακτημένα ελληνικά εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και οι Μανιάτες μπέηδες πλήρωναν (όχι και τόσο τακτικά) φόρο στο σουλτάνο, αλλά ιδιοκτησία οθωμανική, ιδιωτική ή δημόσια δεν υπήρξε στη Μάνη, γιατί απλούστα δεν την πάτησε Τούρκος.
Αλλά άλλες υπηρεσίες του δημοσίου αναγνώρισαν τις ιδιοκτησίες των Μανιατών. Κατά την διάνοιξη του δρόμου Καλαμάτας- Καρδαμύλης- Αερόπολης το 1935 και κατά τις βελτιώσεις και διαπλατύνσεις του δρόμου το 1956 και το 1964 το ελληνικό δημόσιο κατέβαλε αποζημιώσεις απαλλοτρίωσης. Αναμφίβολα το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μάνης είναι από τα πιο δύσκολα, γιατί λείπουν τα συμβόλαια κυριότητος, αφού ο λόγος ήταν ικανός να τ' αντικαταστήσει. Μπορεί για τους ιδιώτες Μανιάτες να υπάρχουν δυσκολίες καθορισμού των ιδιοκτησιών, για το δημόσιο όμως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, δεν δικαιούται σπιθαμή γης. Αλλά οι αυθαιρεσίες του Δασαρχείου δεν σταματούν μόνον εδώ. Χωρίς δικαστική απόφαση αποφάνθηκε για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, που καθορίζεται μόνο με δικαστική απόφαση τόσο για την ιδιοκτησία όσο και για την έκτασή της.
Ακόμα έχουν χαρακτηριστεί δασικές περιοχές εγκαταλειμμένα κτήματα, που τ' αποδεικνύουν οι μισογκρεμισμένες στάνες, αποθήκες και τ' άλλα ερείπια αγροτικών κτισμάτων καθώς και τα κατάσπαρτα σκουριασμένα αγροτικά εργαλεία και μηχανήματα. Έφθασε όμως σε τέτοιο βαθμό αυθαιρεσίας που χαρακτήρισε δασική έκταση που μέσα της υπάρχει ολόκληρος πύργος, ο πύργος του Γρηγοράκη. Βέβαια είναι αξιοπερίεργο το ξύπνημα του δημοσίου ν' αποκτήσει γη στη Μάνη, όταν αυτή άρχισε ν' αναπτύσσεται τουριστικά.
Πιο περίεργο ακόμα είναι ότι οι επίδικες εκτάσεις ανήκουν στο τουριστικό φιλέτο της Αν. Μάνης. Σ' ένα κράτος που το έχει διαποτίσει η διαφθορά οι υποψίες δίνουν και παίρνουν.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΕΥΝΟΜΙΑ" ΤΩΝ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩΝ ΜΑΝΙΑΤΩΝ