Αντίσταση ναι, αλλά πώς;
- Γράφει ο Μακεδών
Ο τελευταίος που θα σας έλεγα να πάρετε τα όπλα και να ανατρέψετε βίαια την κυβέρνηση θα ήμουν εγώ χωρίς να σημαίνει ότι αν η τελευταία λύση ήταν αυτή δεν θα την ακολουθούσα με ότι και συνεπάγεται αυτό. Βεβαίως βρισκόμαστε σε μια εποχή που όλα ελέγχονται και όλα παρακολουθούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας. Το σπουδαιότερο από όλα είναι να μάθουμε να συνεργαζόμαστε να θέλουμε να παρακολουθούμε τις εκδηλώσεις των διαφόρων κινήσεων και να συμμετέχουμε.
Στην αρχή είναι λίγο άβολα να συμμετέχεις σε τέτοιες διαδικασίες και μάλιστα άνθρωποι που δεν πάτησαν το πόδι τους σε τέτοιου είδους κινήσεις αισθάνονται σαν ψάρια έξω από τα νερά που λέει και ο λαός μας. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν γνωρίζει ούτε από διαδικασίες αλλά ούτε και έχει διάθεση να κάνει επαναστατική γυμναστική αν και είναι σε δυσχερή οικονομική θέση.
Ο πρώτος που θα πάρει την απόφαση να μιλήσει στο περιβάλλον του, στους φίλους του και γνωστούς θα διαπιστώσει με έκπληξη ότι και άλλοι σκέπτονται προς την ίδια κατεύθυνση αλλά δεν είχαν το θάρρος να μιλήσουν με τον τρόπο που προανέφερα. Οι ιδέες είναι πολλές αλλά θέλουν και τεκμηρίωση για να γίνουν αποδεκτές. Παραδείγματος χάριν το κίνημα "Δεν πληρώνω" σαν ιδέα είναι εξαιρετική αλλά θέλει σοβαρό μηχανισμό υποστήριξης αλλιώς ο πολίτης παρ΄ όλη την αγανάκτηση θα διστάσει να κάνει πράξη την διαφορετικότητα της συμπεριφοράς. Δεν εξηγήθηκε στον κόσμο πως με το κόλπο της τιτλοποίησης τα έσοδα των διοδίων λεηλατούνται από συγκεκριμένα συμφέροντα κυριολεκτικά και δεν έχουν ανταποδοτικότητα. Πως πέρασε στις πλατειές μάζες η κίνηση αυτή; Σαν αντίδραση στην τότε κυβέρνηση του Παπανδρέου.
Η αντίδραση θέλει οργάνωση μαζική με ξεκάθαρους στόχους και μακριά από παλαιές αντιλήψεις και πρακτικές. Επειδή ως λαός ηττηθήκαμε και γίναμε υποτελείς χωρίς άμεση βία αλλά η ισοπέδωση μας έρχεται σταδιακά, χρειάζεται πρωτοβουλίες αλληλεγγύης.
Ένα άμεσο μέτρο είναι η αποφυγή όσο το δυνατό από την καταναλωτική μας μανία οι επισκέψεις στα υπερκαταστήματα των πολυεθνικών εταιρειών. Γνωρίζω ότι οι υπάλληλοι θα την πληρώσουν πρώτοι αλλά δεν γίνεται και διαφορετικά . Η θύελλα της παγκοσμιοποίησης είναι αλήθεια μας βρήκε σαν λαό σε ύπνωση ευδαιμονίας και η αντίδραση δεν είναι γρήγορη, αλλά πρέπει να βρούμε τον τρόπο να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Δημιουργική φαντασία σε δράση.
Αναρτήσεις
Προς Θεού, όχι βία, ποτέ. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι σε πρώτο στάδιο η ενημέρωση θα κάνει τη μεγάλη διαφορά. Εμείς μπαίνουμε στα ιστολόγια και διαβάζουμε, συζητούμε μετά με τους φίλους μας και νομίζουμε ότι έτσι ενημερώνεται όλος ο κόσμος. Ξαφνικά όμως κάτι τυχαίνει, βγαίνεις από τον μικρόκοσμό σου και γνωρίζεσαι με ανθρώπους που δεν είναι του κύκλου σου, που σου λένε ότι αυτά που κυκλοφορούν κάποιοι για το μνημόνιο και για την εθνική κυριαρχία είναι θεωρία συνομωσίας. (!) Προτού συνέλθεις από το πρώτο ψυχρό ντους, σου λένε ότι όλα αυτά που συμβαίνουν είναι μια οργανωμένη επίθεση της Γερμανίας εναντίον των άλλων χωρών της ευρωζώνης, και "τι μπορούμε να κάνουμε εμείς που είμαστε ανίσχυρη χώρα; Εδώ δεν μπόρεσε να τους αντιμετωπίσει ο Μπερλουσκόνι και τον έριξαν". Όλα αυτά, που θα ήταν φαιδρά αν δεν ήταν τραγικά, τα λένε συμπολίτες μας, κυρίως στην περιφέρεια, και τα πιστεύουν. Τους έχουν ψαλιδίσει το εισόδημα για να το χαρίσουν στους τραπεζίτες, κι αυτοί σου λένε ότι όλα αυτά γίνονται επειδή οι Γερμανοί επιβουλεύονται τους Έλληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πρέπει να το εμπεδώσουμε και να το δεχθούμε ότι δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο όλοι οι Έλληνες. Ό,τι παίζει η τηλεόραση ακούν. Αν τώρα δούμε και πόσα φύλλα πουλάνε τα Νέα και το Βήμα (παρά την κάθετη πτώση στις πωλήσεις των εφημερίδων γενικά), τότε σίγουρα θα πάθουμε κατάθλιψη. Σκοτάδι βασιλεύει στη μισή Ελλάδα, μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά, και εμείς οι χρήστες του διαδικτύου είμαστε εντελώς αλλού.
Θέλω να δω αρχικά την εξής απλή πρωτοβουλία. Να οργανωθούμε έτσι που να στέκεται μια ομάδα εθελοντών πολιτών σε κομβικά σημεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας και όλων των άλλων πόλεων, με τυπωμένες σελίδες από τα μνημόνια και την δανειακή σύμβαση, και να τις μοιράζει δωρεάν στους πολίτες. Τότε ίσως να κάνουμε μια αρχή. Δεν βλέπω καμιά άλλη καλή αρχή και το εννοώ ειλικρινά.