Πώς θα ζούμε με βουλγαρικούς μισθούς

• Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 16% ή 1,2 εκατομμύρια περίπου άτομα του πληθυσμού της Βουλγαρίας ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι προκειμένου να ζήσουμε με αυτά που παράγουμε, χωρίς να απαιτείται δανεισμός, θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω πολλές δεκαετίες, εκεί που βρίσκονται σήμερα οι βαλκανικές χώρες. Να ζήσει κάθε ελληνική οικογένεια όπως ζει σήμερα μια βαλκανική.

Έχουμε υλικό γι’ αυτό, μετά από έρευνα που έκανε η κα. Μίλκα Ντιμίτροβα, για λογαριασμό της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας. Πήρε για δείγμα μια τυπική βουλγαρική οικογένεια. Να πούμε προηγουμένως, ότι σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 16% ή 1,2 εκατομμύρια περίπου άτομα του πληθυσμού της Βουλγαρίας, που είναι 7,5 εκατομμύρια, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το οποίο είναι επίσημα 211 λέβα ή 107 ευρώ.

Η βουλγαρική κυβέρνηση προχώρησε σε αύξηση του κατώτερου μηνιαίου μισθού από 240 στα 270 λέβα ή 138 ευρώ από την 1 Σεπτεμβρίου του 2011 (στα Σκόπια είναι 130 ευρώ). Όμως η οικογένεια Ζέλεβι (το δείγμα) με ένα παιδί βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Η σύζυγος Ντανιέλα είναι δημόσιος υπάλληλος, ο σύζυγος Ζουλιέν, 45χρονος μηχανικός, έχει μια μικρή επιχείρηση επειδή δεν κατόρθωσε να βρει δουλειά στην ειδικότητά του.

«Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Όπως κάθε σχετικά νέα οικογένεια κάθε μήνα εξυπηρετούμε στεγαστικό δάνειο. Το παιδί μας είναι μαθητής και χρειάζεται ρούχα, σακίδια, βιβλία, τετράδια. Φυσικά, τα μηνιαία έξοδα για το σπίτι μας είναι αναπόφευκτα. Είναι δύσκολο, λαμβάνοντας υπόψη ότι το επιχειρηματικό κλίμα δεν είναι πολύ καλό και οι μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν πολλή δουλειά.

» Ορισμένη ασφάλεια μας δίνουν τα σταθερά εισοδήματα της συζύγου μου ως δημόσιου υπαλλήλου, έστω και εάν δεν είναι πολύ μεγάλα. Τα βγάζουμε πέρα. Αυτό το καλοκαίρι πήγαμε διακοπές στη Μαύρη Θάλασσα, προ πάντων εξαιτίας του παιδιού. Απ’ εδώ και πέρα θα κάνουμε περισσότερες οικονομίες για να αντιμετωπίσουμε τα έξοδα μας το φθινόπωρο και το χειμώνα».

Η οικογένεια μένει σε καινούργιο δυάρι, το οποίο αγόρασε με τραπεζικό δάνειο, εξοφλητέο σε 20 χρόνια με μηνιαίες δόσεις. Η δόση είναι το ένα τέταρτο των εισοδημάτων της. Τα εισοδήματα και των δύο ανέρχονται σε 1.300 λέβα ή 750 ευρώ. Το ένα τέταρτο προορίζεται για την εξόφληση του στεγαστικού δανείου και τα υπόλοιπα για τρόφιμα, θέρμανση, τηλέφωνο, διαδίκτυο, συγκοινωνίες, έξοδα για τον μαθητή. Αν συμβεί κάτι απροσδόκητο, αναβάλλουν την πληρωμή κάποιου λογαριασμού και ζητούν βοήθεια από συγγενείς και φίλους.

Η οικογένεια Ζέλεβι δεν είναι από τη Σόφια. Γι’ αυτό υπολογίζουν στους συγγενείς τους στην επαρχία, που τους βοηθούν με τουρσιά, φρούτα, κομπόστες. Κάποιοι από τους φίλους της οικογένειας προτίμησαν να ψάξουν για υψηλότερα εισοδήματα και καλύτερο βιοτικό επίπεδο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

«Τα εισοδήματα δε θα αυξάνονται εύκολα και γρήγορα, διότι η οικονομική κατάσταση δε βελτιώνεται», λέει ο Ζουλιέν Ζέλεφ. «Ασχολούμαι με παραγωγή, αλλά βλέπω ότι στην ουσία λίγες είναι οι εταιρείες που παράγουν. Έχω συναδέλφους που επίσης ασχολούνταν με παραγωγή στον τομέα της υφαντουργίας και άλλους τομείς, αλλά αναγκάστηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, μη αντέχοντας τον ανταγωνισμό των φθηνών τουρκικών και κινέζικων ρούχων, για παράδειγμα. Το ποσοστό ανεργίας αυξάνεται και η χώρα μας δεν παράγει αρκετά για να περιμένουμε γρήγορη αύξηση των εισοδημάτων».

Δεν βλέπω να διαφέρει και πολύ η εικόνα της βουλγάρικης οικογένειας με δυο μισθούς (συνολικά 750 ευρώ) και ενίσχυση από τους συγγενείς, με τη μέση ελληνική, κατ’ αναλογία βέβαια μισθών και τιμών προϊόντων. Ίσως εκεί, να μη φαίνεται τόσο τραγική η κατάσταση, διότι ζούσαν ήδη φτωχικά και δεν πέρασαν από τον καταναλωτισμό με κατά κεφαλήν περισσότερες «μπε εμ βε» απ’ ό,τι η Γερμανία, που περάσαμε εμείς. Ούτε με διακοπές σε εξωτικές χώρες, κι ένα αυτοκίνητο για κάθε μέλος της οικογένειας.

Οι φτωχοί ευκολότερα αντιμετωπίζουν τις κρίσεις, από τους νεόπτωχους.

Ο Μακεδών

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση