H Toυρκία φοβάται το πετρέλαιο της Κύπρου και μια σπίθα αρκεί για το θερμό επεισόδιο

Οι προσπάθειες της Τουρκίας να δημιουργήσουν ένα σκηνικό κλιμακούμενης στρατιωτικής έντασης γύρω από το νόμιμο δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να προχωρήσει με τις διερευνητικές γεωτρήσεις στο πεδίο “Αφροδίτη”, δημιουργούν σε πολλούς την εντύπωση -αν όχι τη βεβαιότητα- ενός αναπόφευκτου “θερμού επεισοδίου” είτε στο Αιγαίο, είτε στο Λυβικό, νοτίως του αρχιπελάγους της Μεγίστης, είτε στην ίδια την Κύπρο όπου το “Πίρι Ρέις” φαίνεται να επιχειρεί την επιβολή ερευνητικών τετελεσμένων και εκτός των ορίων της λεγόμενης τουρκοκυπριακής ΑΟΖ, στα νοτιοδυτικά του Ακάμα, υποστηρίζει ο διευθυντής Ενεργειακού Παρατηρητηρίου στο Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών, Θεόδωρος Τσακίρης.

Σε συνέντευξη στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος”, ο κ. Τσακίρης υποστηρίζει ότι η Τουρκία φαίνεται να κατανοεί ότι ο βασικότερος κίνδυνος που ελλοχεύει για την ίδια δεν είναι μόνο τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια που θα προκύψουν ως οικονομικά οφέλη για την Κυπριακή Δημοκρατία από την παραγωγή και εξαγωγή των αποθεμάτων της “Αφροδίτης”, αλλά η -σε συνδυασμό με τα ισραηλινά αποθέματα του Λεβιάθαν- δραστική αναβάθμιση της γεωπολιτικής υπεραξίας της Μεγαλονήσου έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και έναντι των εταίρων της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η ανάδειξη της Κύπρου σε ζωτικής σημασίας διαμετακομιστικό κόμβο και παράγοντα άμβλυνσης της εξάρτησης των Ευρωπαίων από τη Ρωσία και τις διαμετακομιστικά ασταθείς διόδους της ανατολικής (Λευκορωσία, Ουκρανία) και νοτιοανατολικής (Τουρκία) Ευρώπης θα ισοσταθμίσει εν πολλοίς, εκτιμά ο κ. Τσακίρης, ένα από τα θεμελιώδη επιχειρήματα υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ: ότι δηλαδή η ‘Αγκυρα αποτελεί το διαμετακομιστικό εγγυητή της προσπάθειας να διαφοροποιηθούν οι εισαγωγές της ΕΕ σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο έναντι της Ρωσίας.

Ο κ. Τσακίρης μεταξύ άλλων επισημαίνει :

- Στην πραγματικότητα ο δυνητικός ρόλος της Κύπρου για την ενεργειακή τροφοδοσία της ΕΕ θα είναι ουσιαστικά εξίσου σημαντικός με αυτόν της Τουρκίας, δεδομένου ότι η Κύπρος θα εξάγει και η ίδια φυσικό αέριο και μάλιστα σε σημαντικές ποσότητες, ιδίως εάν προχωρήσουν και οι υπόλοιποι προγραμματιζόμενοι γύροι εκχωρήσεων, περί τα τέλη του τρέχοντος έτους.

- Τα έως σήμερα σεισμογραφικά δεδομένα, αλλά και η συνεχής ανακάλυψη νέων πεδίων σε περιοχές συγγενείς με την κυπριακή ΑΟΖ, τόσο στην αιγυπτιακή, όσο και την ισραηλινή πλευρά των συνόρων, συνηγορούν υπέρ της ύπαρξης άλλων δεκατεσσάρων πετρελαιοπιθανών περιοχών στα χωρικά ύδατα της Κύπρου, ορισμένες εκ των οποίων μπορεί να αποδειχθούν μεγαλύτερες από την “Αφροδίτη”.

-Εάν λοιπόν κανείς ρωτήσει έναν μελλοντικό Κύπριο διαπραγματευτή πού είναι οι μεραρχίες της Κύπρου, όπως ρώτησε κάποτε ο Στάλιν πόσες είναι οι μεραρχίες του πάπα, εκείνος θα μπορούσε να του δείξει στη θάλασσα και τα όσα θαυμαστά αυτή μπορεί κρύβει για το νησί της Αφροδίτης.

-Η ανάδυση ωστόσο αυτών των θαυμαστών “θαυμάτων” δεν πρόκειται να είναι ούτε αυτονόητη, ούτε εύκολη, ούτε άμεση. Θα περάσουν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια πριν να δούμε το πιθανολογούμενο αέριο της “Αφροδίτης” να φθάνει στην Κύπρο και ίσως χρειαστεί να περιμένουμε και άλλους 12-18 μήνες για να το δούμε να εξάγεται στην ΕΕ υπό τη μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή μιας πολύ δύσκολης και μακρόσυρτης διαδικασίας, “μιας Ιθάκης”, και ότι η Τουρκία, ακόμη και εάν χάσει -όπως φαίνεται- τον πρώτο γύρο της πιστοποίησης των αποθεμάτων, δεν πρόκειται να καταθέσει τα διπλωματικά και στρατιωτικά της όπλα, αν και η ίδια συνειδητοποιεί ότι εάν τα αποθέματα επιβεβαιωθούν θα καταστεί πολλαπλά δύσκολη η απόπειρα παρεμπόδισης της παραγωγής/εξαγωγής τους.

Γι’ αυτό ακριβώς και είναι εξαιρετικά κρίσιμη η τρέχουσα συγκυρία που απαιτεί υπομονή, επιμονή, ψυχραιμία και αυτοσυγκέντρωση στην επίτευξη του ακόλουθου τριπλού βασικού στόχου, σημειώνει ο κ. Τσακίρης: (α) την πιστοποίηση των αποθεμάτων της Αφροδίτης, (β) τη θεσμική αναγνώριση της συμμετοχής του Ισραήλ στην ανάπτυξη της Αφροδίτης μέσω της έγκρισης της συμμετοχής της Delek στο μετοχικό σχήμα της κοινοπραξίας του πεδίου 12, και (γ) την ταχεία προκήρυξη των επόμενων γύρων εκχωρήσεων, με την επιλεκτική συμμετοχή ρωσικών, γαλλικών και γερμανικών εταιρειών.

«Η εκπλήρωση αυτών των αλληλένδετων στόχων θα δημιουργήσει μια κρίσιμη μάζα διπλωματικής προστασίας, που θα θωρακίσει περαιτέρω τις επόμενες κινήσεις της Κύπρου έναντι των αναμενόμενων μελλοντικών αντιδράσεων της Τουρκίας. Η συντήρηση και διεύρυνση του χάσματος των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων καθιστά την όποια τουρκική προσπάθεια υπονόμευσης των γεωτρήσεων σαφώς δυσκολότερη, ιδίως από την ώρα που το τουρκικό ναυτικό επιδιώκει να περιορίσει τις κινήσεις του ισραηλινού ναυτικού στην Ανατολική Μεσόγειο», καταλήγει.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση