SPIEGEL: Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα»!
SPIEGEL: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες προς τους Έλληνες που δεν ζήτησαν πολεμικές αποζημιώσεις
Γερμανία, ο μεγαλύτερος αμαρτωλός χρεών του 20ου αιώνα Deutscland ist der größte Schuldensünder des 20. Jahrhunderts
Συνέντευξη του Albrecht Ritsch, Wirtschaftshistoriker (καθηγητή Ιστορίας της Οικονομίας) στο Spiegel.
Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση : ¨λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε¨. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά
Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.
Spiegel Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.
Ritschl Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.
Spiegel Τι ακριβώς συνέβη τότε;
Ritschl Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.
Spiegel Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;
Ritschl Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.
Spiegel Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;
Ritschl Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του 30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.
Spiegel Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;
Ritschl Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.
Spiegel Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;
Ritschl Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.
Spiegel Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;
Ritschl Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του 30, ανακουφίστηκε η Γερμάνια από τις ΗΠΑ με μια μείωση χρεών, η αλλιώς ένα „Haircut“, που ισοδυναμεί με ένα μεγαλόπρεπο Afro-Look που μετατρέπεται σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.
Spiegel Πως είπατε;
Ritschl Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.
Spiegel Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;
Ritschl Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ενα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, ειναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο.
Spiegel Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.
Ritschl Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις.
Spiegel Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη;
Ritschl Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, τον δεύτερο δε τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμα τους εν μέρει η και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες.
Spiegel Τι εννοείτε;
Ritschl Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς.
Spiegel Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και τη Γερμανία;
Ritschl Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.
Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker (καθηγητής “Ιστορίας της Οικονομίας”)
SPIEGEL
Μετάφραση: Πάρις Μπαρμπάτσαλος.
http://sipsischristos.blogspot.com/2011/06/spiegel.html
http://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/0,1518,769052,00.html
ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΛΕΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήAυτα,προφανως,ισχυουν εκτος Ελλαδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντος Ελλαδος κυριαρχει η αποχαυνωση και τρομοκρατια του Παγκαλου,της Τρεμη(που αρχιζει να τρεμει),του Ανδριανοπουλου,της Ντορας,κλπ.
Καταλαβαινετε γιατι στην Ελλαδα τρεφονται στρατιες απο ντομπερμαν και παπαγαλλακια;
Επειδη κοστιζουν ψιχουλα σε σχεση με αυτα που δικαιουται να απαιτησει η Χωρα μας.
Ποιός μαλάκας μας παρουσιάζει και ξαναπαρουσιάζει ... αυτό το σιχαμερό ζώο..τον Τζέφρυ Τσολάκογλου τον Β και μας κάνει να ξερνάμε μεσάνυχτα, δεν μπορώ να καταλάβω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πεί κανείς; Ειναι να απορείς πως μπορούν και υπάρχουν μερικοί απο τους πολιτικούς μας για να σκεπτονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά που πράττουν είναι αντιθετα παο την λογική του παρόντος αρθρου. Αλλα φυσικά δεν υπάρχει ενσυναισθηση του γεγονότος ότι πολλές οικογένειες στην Γερμανική κατοχή έχασαν τους συγγενείς τους απο πατερα, μανα, αδελφια και άλλους βαθμους συγγένειας.
Αντιθετα παραδομένοι στην ευμαρια όλοι μας ξεχασαμε τον παρελθον. Ηταν ισως μία ψυχολογική άμυνα. Αλλά οφείλουμε να καταλάβουμε το μέγεθος του εκβιασμού της ευρωπαικής ένωσης άσχετα με τα λάθη μας τα οποία ούτως ή άλλως πρέπει να διορθωθούν. Αλλα όχι έτσι.
Επειδή σε άλλη σελίδα έγινε μια τεράστια συζήτηση πάνω στο αν είναι ρεαλιστικός στόχος ή όχι η διεκδίκηση των αποζημιώσεων και των δανείων και πολλοί ισχυρίστηκαν ότι οι θέσεις του καθηγητή αποπροσανατολίζουν επιτρέψτε μου να ανεβάσω την παρέμβαση που έκανα εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παρέμβασή μου στη συζήτηση που προκάλεσε η ανάρτηση στο antinews
(http://www.antinews.gr/2011/06/24/108380/#comments)
Σιψής Χρίστος είπε:
"Προσωπικά πιστεύω ότι δεν έχει καμία απολύτως σημασία το αν υπάρχει ή όχι πιθανότητα να πάρουμε τελικά τις αποζημιώσεις. Νομίζω ότι απόψεις σαν αυτές που εκφράζει ο Γερμανός καθηγητής είναι ιδιαίτερα πολύτιμο όπλο στα χέρια ενός ικανού -και γενναίου- πολιτικού, ο οποίος θα ήταν διατεθειμένος να διαπραγματευτεί σκληρά στην ΕΕ, ώστε να επιτύχει το βέλτιστο για τη χώρα αποτέλεσμα. Κι αυτό γιατί η επίθεση που έχει εξαπολυθεί στην Ελλάδα στηρίζεται σε μία “διχοτομία”, η οποία χωρίζει τους κακούς, τεμπέληδες, ψεύτες, κλέφτες, κλπ νότιους (και κυρίως Έλληνες) από τους καλούς , ειλικρινείς, έντιμους, εργατικούς και “αναμάρτητους” (γι αυτό προτιμήθηκε και, η κάπως άστοχη, μετάφραση: “αμαρτωλός χρεών”) βόρειους. Οι απόψεις του Ritsch δείχνουν πόσο ψευδής και μανιχαϊκή είναι η διάκριση αυτή, ακυρώνουν τις συγκεκριμένες ομαδοποιήσεις και δημιουργούν άλλες που -κατά την άποψή μου- μας βγάζουν από τη θέση του κατηγορούμενου.
Θα έλεγα επίσης ότι ακόμα πιο πολύτιμοι σύμμαχοι στην προσπάθεια βελτίωσης της εικόνας της χώρας (που θα έπρεπε να είχε καταβληθεί – αλλά δεν…) από τις απόψεις αυτές καθαυτές είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι (Γερμανοί) που τις έχουν . Πολύ περισσότερο που κατά καιρούς έχουν κινητοποιηθεί οι ίδιοι, χωρίς καμία βοήθεια από την πλευρά της Ελληνικής “administration” η οποία προτιμά να χρηματοδοτεί σοβαρές ΜΚΟ που προωθούν σοβαρότατες δράσεις, όπως : εκτροφή σαλιγκαριών στην κάτω Γουαδελούπη και συμφιλίωση της Αϊσέ με την Κατίνα (που , ως γνωστόν, μαλλιοτραβιούνται καθ’ εκάστην στη λαϊκή της γειτονιάς τους…)
Άρα, λίγο ενδιαφέρει το πόσο ρεαλιστικό είναι το αίτημα των αποζημιώσεων. Πολύ περισσότερο ενδιαφέρει το αν και πως θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε. Αν θα μπορούσαμε να οδηγήσουμε αλλού τις εξελίξεις και να μεταβάλλουμε τις συμμαχίες στην ΕΕ. Μερικές φορές το πέταγμα μιας πεταλούδας είναι αρκετό για να επιτευχθεί μια νέα κατάσταση. Ένα “κλίναμεν”, μια μικρή παρέκκλιση, ένα στοιχείο μικρο-απροσδιοριστίας ή μικρομεταβολής και ο χρόνος μπορεί να επανεκκινήσει. Και μας ενδιαφέρει, νομίζω, να επανεκκινήσει. Άλλωστε, σήμερα που ο κίνδυνος της απόλυτης εξαθλίωσης είναι περισσότερο κι από ορατός δεν νομίζω ότι έχουμε την πολυτέλεια να μη χρησιμοποιήσουμε όλα μας τα όπλα.
Αν και , βέβαια, εκτός από τα όπλα (ή και πριν από αυτά) θα πρέπει να βρούμε τον ¨οπλίτη”, τον πολεμιστή που θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει…
Όσο για το αν το αίτημα αυτό καθαυτό είναι ρεαλιστικό ή όχι, σίγουρα δεν είναι της ώρας . Πάντως η ιστορία μας διδάσκει ότι είναι προτιμότερο να μην είμαστε απόλυτοι. Ο Καναδός πρωθυπουργός ίσως να θέλησε να πει κάτι με την επίσκεψη του στα Καλάβρυτα... Κι οι συμμαχίες δεν είναι αιώνιες. Αλλάζουν... Ας μάθουμε λοιπόν να χτίζουμε την πολιτική μας και επάνω στο πιθανό και επάνω στο λιγότερο πιθανό ή ακόμα και το απίθανο. Έχω την εντύπωση ότι οι ανατολικοί γείτονές μας αυτό κάνουν -και τα πηγαίνουν, αν δεν κάνω λάθος, μια χαρά…"
το τζαμπα γλεντι ειναι φανατηφορα ακριβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήστο τελος, ερχεται ο οδυσσεας και μοιραζει βελη..
Κακώς αυτά τα σχόλια δεν τα εκμεταλλεύονται οι πολιτικοί μας( πιόνια ) αν και νομίζω οτι τα ξέρουν αλλά... φοβούνται....! Αν δούμε την ιστορία πάντα ο λαός τα έβγαζε πέρα μόνος του και πάντα κάποιος ερχόταν μετά σαν "λυτρωτής" ΠΌΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΉΣΟΥΜΕ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΔΙΑΔΙΔΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΑΣ! ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ!
ΑπάντησηΔιαγραφήGREECEANDWORLD.BLOGSPOT.COM