Σενάριο για το Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο: Οι κίνδυνοι ενός πυρηνικού πολέμου

Tου Michel Chossudovsky
Ο Michel Chossudovsky είναι βραβευμένος συγγραφέας, ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα. Είναι ο ιδρυτής και Διευθυντής του Κέντρου Ερευνών για την Παγκοσμιοποίηση (CRG) στο Μόντρεαλ και συντάκτης της ιστοσελίδας globalresearch.ca. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων «Παγκοσμιοποίηση της φτώχειας και η Νέα Παγκόσμια Τάξη» (2003) και «Πόλεμος των ΗΠΑ κατά της Τρομοκρατίας» (2005). Συμβάλλει επίσης στην σύνταξη της εγκυκλοπαίδειας Britannica. Τα έργα του έχουν δημοσιευθεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.

Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η καταστροφή της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία έχει φέρει στο προσκήνιο τους κινδύνους της πυρηνικής ακτινοβολίας σε όλο τον κόσμο.

Συμπίπτοντας με την έναρξη της πυρηνικής κρίσης στην Ιαπωνία, ένα νέο περιφερειακό πολεμικό θέατρο άνοιξε στη Βόρεια Αφρική, μια «ανθρωπιστική επιχείρηση» υπό τη αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών με την εντολή της «προστασίας της ζωής των αμάχων».

Αυτά τα δύο φαινομενικά άσχετα γεγονότα είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση τόσο του πυρηνικού ζητήματος, καθώς και του τρέχοντος πολέμου με τη χορηγία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ο οποίος έχει επεκταθεί τώρα στην Λιβύη.

Η κρίση στην Ιαπωνία περιγράφτηκε σαν «πυρηνικός πόλεμος χωρίς πόλεμο». Οι πιθανές επιπτώσεις της, που δεν έχουν ακόμη αξιολογηθεί πλήρως, είναι πολύ πιο σοβαρές από την καταστροφή του Τσερνομπίλ, όπως αναγνωρίζεται από πολλούς επιστήμονες.

Η κρίση στην Ιαπωνία έφερε επίσης στο φως την σιωπηρή σχέση μεταξύ της πυρηνικής ενέργειας και του πυρηνικού πόλεμου.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι μια πολιτική οικονομική δραστηριότητα. Είναι ένα εξάρτημα της βιομηχανίας πυρηνικών όπλων η οποία ελέγχεται από τους λεγόμενους εργολάβους της αμυντικής βιομηχανίας.

Τα συμφέροντα του ισχυρού συμπλέγματος πίσω από την πυρηνική ενέργεια και των πυρηνικών όπλων αλληλεπικαλύπτονται.

Στην Ιαπωνία, στη κορυφή της καταστροφής, «η πυρηνική βιομηχανία και οι κρατικοί φορείς κρύφτηκαν για να εμποδίσουν την ανακάλυψη των ερευνητικών εγκαταστάσεων για ατομική βόμβα κρυμμένες μέσα στις πολιτικές πυρηνικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής της Ιαπωνίας». [1]

Η συναίνεση των μέσων ενημέρωσης σε αυτή τη κρίση έστειλε το μήνυμα ότι ελέγχονται τα πέντε πυρηνικά εργοστάσια της Φουκουσίμα. Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική. Η ιαπωνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι «ο βαθμός αξιολόγησης της σοβαρότητας της πυρηνικής κρίσης... ταιριάζει με αυτόν της καταστροφής του Τσερνομπίλ το 1986».

Επιπλέον, το άδειασμα μεγάλης ποσότητας υδάτων με υψηλά επιβαρυμένα ραδιενεργά υλικά στον Ειρηνικό Ωκεανό συνιστά δυνητικό έναυσμα για μια διαδικασία παγκόσμιας ραδιενεργής μόλυνσης. Ραδιενεργά στοιχεία, βρέθηκαν όχι και μόνο στην τροφική αλυσίδα στην Ιαπωνία, αλλά ραδιενεργό νερό καταγράφηκε στις βροχές στην Καλιφόρνια:

"Επικίνδυνα ραδιενεργά στοιχεία που ελευθερωθήκαν στη θάλασσα και στον αέρα γύρω από το Φουκουσίμα συσσωρεύονται σε κάθε στάδιο των διαφόρων τροφικών αλυσίδων (για παράδειγμα σε φύκια, οστρακοειδή, μικρά ψάρια, μεγαλύτερα ψάρια, και έπειτα στους ανθρώπους, η στο έδαφος, στο γρασίδι, στο αγελαδινό γάλα και κρέας, και στη συνέχεια στον άνθρωπο). Μπαίνοντας στο σώμα, τα στοιχεία αυτά –που ονομάζονται εσωτερικοί πομποί - μεταναστεύουν σε συγκεκριμένα όργανα, όπως τον θυρεοειδή, το ήπαρ, τα οστά, και τον εγκέφαλο, ακτινοβολώντας συνεχώς προς τα κύτταρα μικρές ποσότητες με υψηλές δόσεις ακτινοβολίας άλφα, βήτα ή γάμμα, που με προκαλούν συχνά καρκίνο». [2]

Νέο θέατρο πολέμου στη Βόρεια Αφρική

Ο πόλεμος κατά της Λιβύης ξεκίνησε στις ημέρες της καταστροφής της Φουκουσίμα.

Όπως πάει, εξελίσσεται μια επικίνδυνη διαδικασία στρατιωτικής κλιμάκωσης.

Τα πολεμικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ χτυπούν πολιτικούς στόχους στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων κατοικημένων περιοχών και κυβερνητικών κτιρίων, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.

Ο πόλεμος κατά της Λιβύης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης στρατιωτικής ατζέντας στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία που μέχρι πρόσφατα αποτελείτο από τρεις ξεχωριστές περιοχές συγκρούσεων: το Αφγανιστάν και Πακιστάν (ο Πόλεμος AfPak), το Ιράκ και την Παλαιστίνη.

Ένα τέταρτο θέατρο πολέμου άνοιξε στη Βόρεια Αφρική, ο οποίος θέτει το θέμα της κλιμάκωσης σε μια απέραντη γεωγραφική έκταση.

Αυτά τα τέσσερα θέατρα πολέμου είναι αλληλένδετα.

Αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης περιοχής συγκρούσεων, η οποία εκτείνεται από τη Βόρειο Αφρική και τη Μέση Ανατολή, καταπίνοντας ένα μεγάλο μέρος της λεκάνης της Μεσογείου, προς τα σύνορα της Δυτικής Κίνας με το Αφγανιστάν, και του Βόρειου Πακιστάν.

Πώς ο πόλεμος κατά της Λιβύης σχετίζεται με αυτή την ευρύτερη στρατιωτική ατζέντα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ;

Εκτυλίσσεται ένα σενάριο για το Γ 'Παγκόσμιο Πόλεμο;

Προβλέπεται χρήση των πυρηνικών όπλων στη Βόρεια Αφρική;

Όσον αφορά το πυρηνικό δόγμα, η έννοια της προληπτικής πυρηνικής επίθεσης με τη υποστήριξη των ΗΠΑ ισχύει για ορισμένες χώρες ή «τα κράτη παρειάς» συμπεριλαμβανομένης της Λιβύης. Ο ολοκληρωτικός πόλεμος ενάντια στο καθεστώς Καντάφι έχει σχεδιαστεί από το Πεντάγωνο για περισσότερα από 20 χρόνια. Επιπλέον, η Λιβύη ήταν η πρώτη χώρα όπου τοποθετήθηκε η πινακίδα προτίμησης για επίθεση με τακτικά πυρηνικά όπλα. [3]

Το σχέδιο της διοίκησης Κλίντον να εξοντώσει τη Λιβύη είχε ανακοινωθεί με ξεκάθαρους όρους το 1996 σε συνέντευξη τύπου του Υπουργείου Άμυνας:

«Η Πολεμική Αεροπορία θα χρησιμοποιήσει το B61-11 (πυρηνικό όπλο) κατά των –δήθεν- υπόγειων εργοστασίων χημικών όπλων της Λιβύης στο Tarhunah αν ο Πρόεδρος αποφασίσει ότι το εργοστάσιο πρέπει να καταστραφεί». «Δεν θα μπορούσαμε να καταστρέψουμε το Tarhunah με χρήση αυστηρά συμβατικών όπλων», δήλωσε ο Smith στο Associated Press. «Το Β61-11 είναι το πυρηνικό όπλο που επιλέχτηκε», έλεγε ο Βοηθός Υπουργός Άμυνας Χάρολντ Π. Σμιθ στο Jane Defence Weekly [4].

Ο Υπουργός Άμυνας του Κλίντον William Perry είχε επιβεβαιώσει σε μία δήλωση στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας ότι «οι ΗΠΑ διατηρούν τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων εναντίον χωρών [π.χ. Λιβύη] οπλισμένων με χημικά και βιολογικά όπλα». [5]

Στόχος του Υπουργείου Άμυνας ήταν να παρακολουθήσει γρήγορα μια «δοκιμή» της πυρηνικής βόμβας B61-11 σε ένα υφιστάμενο κράτος και αυτή η χώρα ήταν η Λιβύη: «Ακόμη και πριν το Β61 τεθεί σε λειτουργία, η Λιβύη είχε επισημανθεί ως δυνητικός στόχος» [6]

Ενώ το σχέδιο του 1996 να βομβαρδίσουν την Λιβύη με χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων μπήκε στη συνέχεια στο αρχείο, η Λιβύη δεν αφαιρέθηκε από την «μαύρη λίστα»: «Το καθεστώς Καντάφι» παραμένει μέχρι σήμερα μια χώρα-στόχος για μια προληπτική «αμυντική» πυρηνική επίθεση». Όπως αποκαλύπτεται από τον William Arkin στις αρχές του 2002, «Η κυβέρνηση Μπους, σε μια μυστική αναθεώρηση της πολιτικής της διέταξε το Πεντάγωνο να καταρτίσει σχέδια έκτακτης ανάγκης για τη χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον τουλάχιστον επτά χωρών, ονομάζοντας όχι μόνο τη Ρωσία και τον «άξονα του κακού», Ιράκ, Ιράν και Βόρεια Κορέα, αλλά και την Κίνα, τη Λιβύη και τη Συρία [7].

Επιχείρηση «Αυγή της Οδύσσειας». Πυρηνικά όπλα κατά της Λιβύης; Πόσο πραγματική είναι η απειλή;

Εγκαταλείφθηκε οριστικά το σχέδιο εξόντωσης της Λιβύης ή εξακολουθεί η Λιβύη να μελετάται ως πιθανός στόχος για μια πυρηνική επίθεση; (Αυτή η εισαγωγή χρησιμεύει ως μια ενημέρωση σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους ενός πυρηνικού πολέμου εναντίον ανυπεράσπιστων μη πυρηνικών κρατών).

Η αεροπορική εκστρατεία κατά της Λιβύης άρχισε στις 19 Μαρτίου 2011.

Η Αμερική ανάπτυσσε τα Bat-shaped B-2 Spirit αόρατα βομβαρδιστικά της από τη βάση Whiteman Air Force Base στο Μισούρι.

Το Β-2 «θανάσιμο και αποτελεσματικό» χρησιμοποιήθηκε σαν μέσο μιας «ανθρωπιστικής επέμβασης».

Μόλις δύο εβδομάδες μετά την έναρξη του πολέμου, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε τη δοκιμή της πυρηνικής βόμβας Β61-11 με τη χρήση των αόρατων βομβαρδιστικών Stealth Β-2 που είχαν χρησιμοποιηθεί εξαρχής στη Λιβύη από την αρχή της επιχείρησης «Αυγή της Οδύσσειας».

Το αόρατο βομβαρδιστικό αεροπλάνο B-2 Spirit Stealth επιλέχτηκε σαν «μεταφορέας» της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για την ρήψη της πυρηνικής βόμβας B61-11.

Οι δοκιμές αφορούσαν την εγκατάσταση του εξοπλισμού, τη λειτουργικότητα και τα οπλικά εξαρτήματα της πυρηνικής βόμβας B61-11.

Οι δοκιμές έγιναν με τα βομβαρδιστικά Β-2 και διεξήχθησαν στην βάση της Πολεμικής Αεροπορίας, από την οποία ξεκίνησε ο βομβαρδισμός της Λιβύη με τα Β-2. [8].

Σχετίζεται το χρονοδιάγραμμα των δοκιμών αυτών με οποιοδήποτε τρόπο με τη χρονολογία της εκστρατείας βομβαρδισμού της Λιβύης;

Η Διοίκηση της Παγκόσμιας Επιθετικής Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ ήταν υπεύθυνη τόσο για τις δοκιμές JTA της Β61-11, όσο και για την ανάπτυξη των τριών αόρατων βομβαρδιστικών B-2 στη Λιβύη στις 19 Μαρτίου στο πλαίσιο της επιχείρησης «Αυγή της Οδύσσειας». Τόσο η ανάπτυξη των Β-2 στο θέατρο του πολέμου στη Λιβύη, όσο και οι δοκιμές του εξοπλισμού της βόμβας Β61-11 (με το Β-2 βομβαρδιστικό για ρήψη) ήταν συντονισμένες από την αεροπορική βάση Whiteman.

Ο διαρκής πόλεμος της Αμερικής: Η Παγκόσμια Στρατιωτική Ατζέντα.

Οι ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει μια στρατιωτική περιπέτεια, «ένας μακρύς πόλεμος», ο οποίος απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας.

Τα δύο πρώτα κεφάλαια του παρόντος ηλεκτρονικού βιβλίου επικεντρώνονται στην «λατρεία του θανάτου και της καταστροφής», υπογραμμίζοντας αυτήν την παγκόσμια στρατιωτική ατζέντα.

Τα όπλα μαζικής καταστροφής των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ απεικονίζονται ως όργανα ειρήνης.

Οι μίνι-πυρηνικές βόμβες δηλώνονται ως «αβλαβείς για τον γύρω άμαχο πληθυσμό».

Ο προληπτικός πυρηνικός πόλεμος περιγράφεται ως «ανθρωπιστική αποστολή».

Ο πυρηνικός πόλεμος έγινε μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που γεμίζει τις τσέπες των πολεμικών εργολάβων των ΗΠΑ. Αυτό που διακυβεύεται είναι η ολοκληρωτική «ιδιωτικοποίηση του πυρηνικού πολέμου».

Το αμερικάνικο πυρηνικό δόγμα είναι στενά συνδεδεμένο με τον «Πόλεμο της Αμερικής κατά της τρομοκρατίας» και την υποτιθέμενη απειλή της Αλ Κάιντα, η οποία, πικρή ειρωνεία, θεωρείται ως μια επερχόμενη πυρηνική δύναμη.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση Ομπάμα, οι ισλαμιστές τρομοκράτες φέρονται να ετοιμάζουν επιθέσεις κατά πόλεων των ΗΠΑ. Η διάδοση συμπίπτει σιωπηρά με την «πυρηνική τρομοκρατία». Το πυρηνικό δόγμα του Ομπάμα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη «πυρηνική τρομοκρατία» και στα εικαζόμενα σχέδια της Αλ Κάιντα για την ανάπτυξη και τη χρήση πυρηνικών όπλων.

Το Κεφάλαιο Γ’ επικεντρώνεται στην Ιερή Σταυροφορία της Αμερικής και τη μάχη για το πετρέλαιο.

Ο «παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» απαιτεί να τη χρήση προηγμένων οπλικών συστημάτων.

Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ παρουσιάζει μια προληπτική θρησκευτική σταυροφορία εναντίον του κακού, η οποία επιστρατεύεται για να συγκαλύπτονται οι πραγματικοί στόχοι της στρατιωτικής δράσης. Στην συνείδηση ​​των Αμερικανών, οι επιθέσεις της ενδέκατης Σεπτεμβρίου 2001 δικαιολογούν τις πολεμικές πράξεις και τις επιδρομές κατά των κακών.

Ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας παρουσιάζεται σαν μια «σύγκρουση πολιτισμών», ένας πόλεμος μεταξύ ανταγωνιστικών αξιών και θρησκειών, όταν στην πραγματικότητα είναι ένας ολοκληρωτικός κατακτητικός πόλεμος, που καθοδηγείται από στρατηγικούς και οικονομικούς στόχους.

Τα ψέματα πίσω από την 9 / 11 είναι γνωστά και τεκμηριωμένα.

Η αποδοχή αυτής της σταυροφορίας ενάντια στο κακό από τον αμερικανικό λαό δεν στηρίζεται σε καμία λογική κατανόηση και ανάλυση των πραγματικών περιστατικών.

«Η Αμερικανική Ιερά Εξέταση» φιλοδοξεί να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της Ουάσιγκτον. Η στρατιωτική επέμβαση δικαιολογείται στο πλαίσιο μιας διεθνούς εκστρατείας εναντίον των «ισλαμιστών τρομοκρατών». Απώτερος σκοπός της, που ποτέ δεν αναφέρεται σε δημοσιεύματα του τύπου, είναι η εδαφική κατάκτηση και ο έλεγχος των στρατηγικών πόρων.

Κατά ειρωνικό τρόπο, στο πλαίσιο του παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας, αυτά τα κατακτητικά σχέδια οργανώνονται μέσω συγκεκαλυμμένης υποστήριξης ισλαμικών παραστρατιωτικών ομάδων, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για την αποσταθεροποίηση μη συμμορφούμενων κυβερνήσεων και επιβάλλουν τα δυτικά πρότυπα «διακυβέρνησης» και «δημοκρατίας».

Σενάριο για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Το περίγραμμα ενός σεναρίου για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο εξετάζεται στο κεφάλαιο IV.

Ο παγκόσμιος στρατιωτικός σχεδιασμός του Πενταγώνου είναι η κατάκτηση του κόσμου. Η στρατιωτική ανάπτυξη των δυνάμεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχει οργανωθεί σε διάφορες περιοχές του κόσμου ταυτόχρονα. Η στρατοκρατία σε παγκόσμιο επίπεδο οργανώθηκε με ενιαία διοικητική δομή του στρατού των ΗΠΑ: ολόκληρος ο πλανήτης χωρίζεται σε γεωγραφικές μαχητικές διοικήσεις υπό τον έλεγχο του Πενταγώνου.

Σύμφωνα με το πρώην Διοικητή του ΝΑΤΟ Στρατηγό Wesley Clark, ο στρατιωτικός χάρτης του Πενταγώνου αποτελείται από μια σειρά θεάτρων πολέμου: «Το πενταετές σχέδιο εκστρατείας περιλαμβάνει (...) συνολικά επτά χώρες, αρχής γενομένης με το Ιράκ, στη συνέχεια, τη Συρία, τον Λίβανος, την Λιβύη, το Ιράν, τη Σομαλία και το Σουδάν».

Το Κεφάλαιο V επικεντρώνεται στις πολεμικές προετοιμασίες που αφορούν το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της έναρξης μιας προληπτικής πυρηνικής επίθεσης κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Ενώ το Ιράν παραμένει στο σχεδιαστήριο του Πενταγώνου, μια θεμελιώδης αλλαγή στην ιεράρχηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων έχει συμβεί.

Η συμμαχία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ συνειδητοποιεί ότι το Ιράν έχει σημαντικές δυνατότητες να ανταποκριθεί και να προβεί σε αντίποινα.

Με την έναρξη του πολέμου στη Βόρεια Αφρική από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της επέλεξαν να διεξάγουν πόλεμο στις χώρες με μικρότερες στρατιωτικές δυνατότητες.

Αυτός ο παράγοντας από μόνος του έχει καθοριστική σημασία για την απόφαση των ΗΠΑ και των σύμμαχων της να θέσουν «την επιχείρηση Ιράν» σε αναμονή, ενώ ξεκίνησαν ένα «ανθρωπιστικό πόλεμο» στη Λιβύη.

Πώς να αντιστρέψουμε το παλιρροιακό ρεύμα του πολέμου;

Το Κεφάλαιο VI επικεντρώνεται σε αντιπολεμικές δράσεις κατά αυτής της διαβολικής στρατιωτικής ατζέντας.

Το κεντρικό θέμα για την αποδοχή του πολέμου από το κοινό είναι η εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης τα οποία παρέχουν την νομιμότητα στα μάτια της κοινής γνώμης.

Επικρατεί μια καλή διχοτόμηση του καλού έναντι του κακού.

Οι δημιουργοί του πολέμου παρουσιάζονται ως θύματα.

Η κοινή γνώμη παραπλανάται: «Πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στο κακό σε όλες τις μορφές του, για να διατηρήσουμε το δυτικό τρόπο ζωής». Σπάζοντας το «μεγάλο ψέμα» που υποστηρίζει τον πόλεμο ως μια ανθρωπιστική επιχείρηση, σημαίνει να εμποδίσουμε το εγκληματικό σχέδιο της παγκόσμιας καταστροφής, στο οποίο η αναζήτηση του κέρδους είναι η κινητήρια δύναμη. Αυτή η στρατιωτική ατζέντα βασισμένη στο κέρδος καταστρέφει τις ανθρώπινες αξίες και μετατρέπει τους ανθρώπους σε ασυνείδητα ζόμπι.

Η διεξαγωγή μαζικών διαδηλώσεων και οι αντιπολεμικές διαμαρτυρίες δεν είναι αρκετές. Αυτό που απαιτείται είναι η ανάπτυξη ενός πλατύ και καλά οργανωμένου λαϊκού αντιπολεμικού δικτύου, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, σε όλη τη γη, το οποίο να αμφισβητεί τις δομές της δύναμης και εξουσίας.

Οι άνθρωποι πρέπει να κινητοποιηθούν όχι μόνο εναντίον του στρατιωτικού προγράμματος, θα πρέπει επίσης να αμφισβητηθεί η εξουσία του κράτους και των επισήμων του. Αυτός ο πόλεμος μπορεί να αποφευχθεί εάν οι άνθρωποι αντιμετωπίσουν δυναμικά τις κυβερνήσεις τους, πιέζουν τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους σε τοπικό επίπεδο, πόλεις, χωριά και δήμους, να διαδώσουν το σύνθημα, να ενημερώσουν τους συμπολίτες τους ως προς τις επιπτώσεις ενός πυρηνικού πολέμου, να πάρουν την πρωτοβουλία για συζητήσεις και εντός των ενόπλων δυνάμεων.

Το αντικείμενο του παρόντος ηλεκτρονικού βιβλίου είναι να αντιστρέψει αποφασιστικά το παλιρροιακό ρεύμα του πολέμου, να αμφισβητήσει τους εγκληματίες πολέμου με υψηλό αξίωμα και τις ισχυρές επαγγελματικές ομάδες συμφερόντων που τους υποστηρίζουν.

Σπάστε την Αμερικάνικη Ιερά Εξέταση.

Υπονομεύσετε την στρατιωτική σταυροφορία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ.

Κλείστε τα εργοστάσια όπλων και τις στρατιωτικές βάσεις.

Τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων θα πρέπει να παρακούσουν τις εντολές και να αρνηθούν να συμμετάσχουν σε εγκληματικό πόλεμο.

Φέρτε πίσω στα σπίτια τους τα στρατεύματα.

Σημειώσεις

1. See Yoichi Shimatsu, Secret Weapons Program Inside Fukushima Nuclear Plant? Global Research, April 12, 2011
2. Helen Caldicott, Fukushima: Nuclear Apologists Play Shoot the Messenger on Radiation, The Age, April 26, 2011
3. See Michel Chossudovsky, America's Planned Nuclear Attack on Libya, Global Research, March 25, 2011.
4. Federation of American Scientists, The Nuclear Information Project: the B61-11
5. Ibid, See also Greg Mello, The Birth Of a New Bomb; Shades of Dr. Strangelove! Will We Learn to Love the B61-11? The Washington Post, June 1, 1997
6. Bulletin of the Atomic Scientists - September/ October 1997, p. 27. For further details see Michel Chossudovsky, America's Planned Nuclear Attack on Libya, Global Research, March 25, 2001
7. See William Arkin, "Thinking the Unthinkable", Los Angeles Times, March 9, 2002.
8. In late March or early April (prior to April 4), the B-2 Spirit Stealth bomber from the 509th Bomber Wing operating out of Whiteman Air Force Base, was used in the so-called "Joint Test Assembly" (JTA) of the B61 Mod 11 nuclear bomb.
The announcement of these tests was made public on April 4; the precise date of the tests was not revealed, but one can reasonably assume that it was in the days prior to the April 4 press release by the National Nuclear Security Administration (NNSA. Press Release, NNSA Conducts Successful B61-11 JTA Flight Test, April 4, 2011. For further details see Michel Chossudovsky, Dangerous Crossroads: Is America Considering the Use of Nuclear Weapons against Libya? Global Research, April 7, 2011

Μόντρεαλ, Μάιος 2011

Global Research 15.06.2011

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση