Θύματα, θύτες, θάνατος... Η αλάθητη συνταγή του συστήματος...

Το θέμα της απαξίωσης της αστυνομίας είναι δυστυχώς αρκετά παλιό και δυστυχώς στην κατάσταση αυτή συνετέλεσε τα μέγιστα και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του μεσαίου χώρου!

Όταν ο Πάκης Φαυλόπουλος έτρεχε να μέμψει την αστυνομία, υπό το φόβο της αισχρής μειοψηφίας των συνταξιούχων wanna be “επαναστατών” των Βορείων Προαστίων, επειδή ο κάθε λαθρομετενάστης παραπονούνταν γιατί το κέντρο κράτησης δεν είχε τζακούζι, λυπάμαι που θα το πω, αλλά συντελούσε στον ψυχολογικό ευνουχισμό της…

Ο μεγάλος Υπουργός Προστασίας του Μουσουλμάνου Λαθρομετανάστη, ο “πετυχημένος” αυτοπροσδιοριζόμενος ως Χρυσοχοϊδης, όταν προσλάμβανε την πρώτη ατάλαντη πρώην χορεύτρια και αυτοπροσδιοριζόμενη ως ηθοποιό, για να ασχοληθεί με τα ζητήματα του ασύλου και της λαθρομετανάστευσης και όταν γονυπετής παρακαλούσε το Χιλιανό μαχαιροβγάλτη για να πάρει άσυλο, έδινε την τελειωτική μαχαιριά στο σώμα της Αστυνομίας. Τα πάντα έπρεπε να κινούνται στο “πλαίσιο” των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”…

Η ομάδα Δ αποτελεί την έμπρακτη αδιαφορία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τις ζωες των εργαζόμενων στο αστυνομικό σώμα.

Ενώ θεωρητικά φαίνεται ως καλή ιδέα το να έχεις μια πολυάριθμη και ευέλικτη ομάδα αστυνομικών να περιπολεί τους δρόμους της πόλης με μηχανές στην πράξη η λειτουργία της στηρίζεται στο ρίσκο που παίρνουν τα παιδιά της ομάδας αυτής.

Ρίσκο γιατί περιπολώντας δυο-δυο πάνω σε μηχανές είναι τραγικά εκτεθειμένοι, ο οδηγός έχει τα χέρια στο τιμόνι, ο συνοδηγός στις πίσω χειρολαβές για να μην πέσει. Σε περίπτωση ενέδρας οργανωμένου εγκλήματος είναι απλά κινούμενοι στόχοι με περιορισμένη μάλιστα ευελιξία.

Δεν ξέρω από που πήρε την ιδέα ο Χρυσοχοΐδης, αλλά εαν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γνώριζε ότι το έγκλημα πλέον στην χώρα έχει πάρει την μορφή αντάρτικου πόλεων, ότι οι εγκληματίες σκοτώνουν για πλάκα και χρησιμοποιούν πολεμικά ημιαυτόματα και αυτόματα και είχε καποιο στοιχειώδη σεβασμό στην ασφάλεια της ζωής των αστυνομικών θα έπαιρνε κανονικά περιπολικά και όχι μηχανάκια για περιπολίες, θα εξόπλιζε καλύτερα τα σώματα ασφαλείας, θα σταμάταγε να τα απαξιώνει με την πρώτη ευκαιρία και θα προσπαθούσε να μειώσει την ανεξέλεγκτη κίνηση των λαθρομεταναστών στην επικράτεια.

Αλλά από ότι φαίνεται και από τους συνεχείς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς προς όλες τις κατηγορίες και ομάδες εργαζόμενων η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να κόπτεται ιδιαιτέρως για τον λαό αυτής της χώρας αλλά περισσότερο για τα κέρδη των τοκογλύφων του εξωτερικού που μας δανείζουν πίνωντας το αίμα μας.

Δυστυχώς οι αστυνομικοί είναι θύματα λαικής οργής αλλά και του πολιτικού συστήματος, θύματα αναρχικών, στυγνών εγκληματιών που βγάζουν τα απωθημένα τους ψάχνοντας για δήθεν ενόχους που παρεμποδίζουν το βρώμικο έργο τους. Και οι ένοχοι σε αυτή την περίπτωση είναι οι αστυνομικοί. Η πολιτεία δεν τους υποστηρίζει, η πραγματική εξουσία κάνει το ίδιο.

Είναι το μόνο σώμα ασφαλείας που χρησιμοποιείται κατά κόρον από όλους μας και πολλές φορές για εντελώς λάθος λόγους. Το πραγματικό κράτος που θέλει να έχει πραγματική ασφάλεια εξασφαλίζει πρώτα την ασφάλεια του αστυνομικού, του δίνει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει με φειδώ το όπλο του ενάντια στον κίνδυνο και ΜΟΝΟ σ αυτόν. Τους παρέχει αλεξίσφαιρα γιλέκα που επιβάλλεται να τα φορούν απ την ώρα που θια βγούν απ το σπίτι τους να πάνε στην δουλειά τους για το μεροκάματο του τρόμου.

Αυτά τα δικαιώματα θά 'πρεπε να τους τα εξασφαλίσει το σωματείο τους η η ομοσπονδία τους.

Αλλά αυτοί απόψε θα βγούν στα κανάλια να πούν για το στυγερό έγκλημα που έγινε ενάντια στα νέα παιδιά, θα πούν πόσο λυπούνται και θα τελειώσει γι αυτούς εκεί το θέμα.

Η πραγματική αστυνομία δεν είναι αυτή που κάθεται στις καρέκλες του εκάστοτε σωματείου και βολεύεται, είναι αυτή που βγαίνει στους δρόμους και παλεύει δίκαια για τον καθένα από μας. Είναι αυτή που μέρα-νύχτα ζεί τον κίνδυνο περισσότερο από εμάς.

Και αυτά για ένα μισθό πείνας.

Και όλοι τους λένε ότι έχουν μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα.

Υπηρετούν... δεν δικαιούται.

Αυτή είναι η ασύλληπτη νοοτροπία, λογική, τι να πω... του έλληνα.

Ποτέ κανένας δεν στήριξε όπως θά 'πρεπε αυτό το σώμα ασφαλείας που φέρει πάνω του χρόνια την οργή του απλού πολίτη, του κλέφτη, του φοιτητή, του αναρχικού, του εγκληματία με ένα στίγμα μια ζωή ΜΠΑΤΣΟΣ.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και το ότι η αστυνομία έχει κακό παρελθόν στη χώρα μας, το οποίο φροντίζει να επιβεβαιώνει διαχρονικά. Από τους ταγματασφαλίτες της κατοχής μέχρι τους βασανιστές της χούντας , τον Μελίστα, τις «ζαρντινιέρες» με τα αλεξίσφαιρα, τον Κορκονέα και τα ιδιωτικά ΜΑΤ του εργολάβου στην Κερατέα.

Την εγκληματική της βλακεία ή αμέλεια ή αστυνομία, την επέδειξε μέχρι και την περασμένη Τετάρτη όταν με αστείο και άκρως προβοκατόρικο τρόπο μας υποχρεωσε να γεμισουν τα πνευμόνια, το δέρμα και τα ρούχα μας με τα απαγορευμένα από διεθνείς συνθήκες και καρκινογόνα χημικά της.

Η αστυνομία στέκεται ως πραιτωριανός, «σάκκος του μποξ για εκτόνωση των πολιτών» όπως κατήγγειλαν τα ίδια τα στελέχη της σε ανακοίνωση τους που δημοσιεύθηκε και στο ΑΝΤΙ. Χτυπά διαδηλωτές την ίδα ακριβως ώρα που αφήνει ατιμώρητους βαρέως εγκληματούντες εμπορους ντρόγκας και λευκής σάρκας να εμπορεύονται την πραμάτια τους δίπλα στις κλούβες τους.

Και οι αστυνομικοί θεωρούνται αναλώσιμοι τον καιρό της κατοχής της χώρας από τους διεθνείς τοκογλύφους… Αν δεν το καταλάβουν και οι ίδιοι οι αστυνομικοί ώστε να μην έρχονται αντιμέτωποι με την κοινωνία, και συνεχίσουν να παίζουν τον ρόλο του μπαμπούλα , θα είναι οι πρώτοι χαμένοι καθώς και «μπάτσοι, γουρούνια , δολοφόνοι » θα θεωρούνται από τον κόσμο και σφαίρες θα τρώνε από τις συμμορίες δολοφόνων, παρακρατικές ή μη.

Αναλώσιμοι υπηρέτες μίας φασίζουσας πολιτικής νοοτροπίας, θύτες και θύματα ταυτόχρονα εκείνων που αποφασίζουν πως η ανθρώπινη ζωή (ακόμη και των υπηρετούντων σε αυτούς) δεν έχει καμία απολύτως αξία μπροστά στην σκοπιμότητα της ολοκλήρωσης των στόχων τους. Σε καθημερινή βάση, σχεδόν, πολίτες γίνονται θύματα εγκληματικών πράξεων. Το ότι οι ένστολοι πολίτες συναντούν τη βία που έχει αφήσει ελεύθερη να κυκλοφορεί η οικονομική χούντα του Γιωργάκη, της παρέας του και των "δάνειων δυνάμεων", αποτελεί μία απλή κατάληξη, ένα ακόμη γεγονός, που δεν πρόκειται να επηρρεάσει εκείνους που αποφασίζουν να πουλήσουν μία χώρα... Σιγά μην νοιαστούν για τις ζωές των κατοίκων της, αφού έχει ήδη δρομολογηθεί η αντικατάστασή τους...

Εν κατακλείδι, δυστυχώς, τα θύματα -δηλαδή όλοι μας- φέρουν σχεδόν ακέραιη την ευθύνη της ατιμώρητης εγκληματικής ή και δολοφονικής συμπεριφοράς της πολιτείας απέναντί τους. Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι επειδή έτσι προτάσσει το σύστημα... Βλέπετε, ο φόβος αποτελεί όπλο του συστήματος, μέχρις ότου τα θύματα αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν τις μεθόδους του συστήματος απέναντι στο ίδιο το σύστημα...

Αναγνώστες

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση