Στόχος των ανθελλήνων η Χαρά Νικοπούλου

• Προσπαθούν να την εμφανίσουν ως κομματικό όργανο, για να αποδυναμώσουν το έργο της και να ενισχύσουν την προπαγάνδα των πρακτόρων της Άγκυρας του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής

Είναι γεγονός πως «τα δέντρα που έχουν καρπούς χτυπιούνται» από εκείνους που δεν είναι σε θέση να παράξουν τίποτε. Στην περίπτωση της Χαράς Νικοπούλου όμως, οι γνωστοί ανθέλληνες, οι έχοντες μυαλό κότας, νιώθοντας την «απειλή» σοβαρής πιθανότητας αναβίωσης στους Έλληνες πολίτες της λέξης και της έννοιας Έθνος, προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα στην παραγωγή βοθρολυμάτων (η λάσπη είναι κάτι ξεπερασμένο γι αυτούς). Έτσι, συντονισμένοι οι «φορείς» και οι γνωστές για τον νέο-πατριωτισμό τους ΜΚΟ εργάζονται πλέον πάνω σε βασικούς άξονες διαστρέβλωσης, αλλά κυρίως στοχοποίησης συγκεκριμένου τύπου ενεργειών και ανθρώπων που έχουν την διάθεση (αλλά και τα προσόντα) να συμμετέχουν στην αφύπνιση ενός έθνους…
Η πρόσφατες κοπρολογικές επιθέσεις αυτών των παράκεντρων εξουσίας, είχαν σαν στόχο την Χαρά Νικοπούλου, της οποίας η προσφορά είναι αδιαμφισβήτητη στον χώρο της εκπαίδευσης Ελλήνων Πομακόπουλων μουσουλμάνων. Η στοχοποίηση, μάλιστα, αφορά την μετακίνηση της πολιτικής ύπαρξης (δικαίωμα που ασκεί ελεύθερα σε μία δημοκρατία οποιοσδήποτε πολίτες) της δασκάλας Χαράς Νικοπούλου και η τοποθέτησή της σε κομματικό ρόλο (συγκεκριμένα στον χώρο του ΛΑΟΣ και της ευρύτερης εθνικο-παριωτικής δεξιάς και άκρας δεξιάς).
Τα καλοπληρωμένα φερέφωνα του Γκαίμπελς, λοιπόν, με κύριο στόχο την σπίλωση του υπέροχου έργου της Χαράς Νικοπούλου, αποτόλμησαν μία συντονισμένη σπίλωση για να της αφαιρέσουν τα εκπαιδευτικά κίνητρα και της προσδώσουν κομματικές ενέργειες (οι οποίες επειδή πηγάζουν από τον εθνικο-πατριωτικό χώρο δεν εγκρίνονται από τους ίδιους).
Δεν προκαλεί καμία έκπληξη η αντίδραση των θολο-κουλτουριάρηδων και των υπερασπιστών της απώλειας του Ελληνισμού από την Ελλάδα. Αντίθετα, αποτελεί παράσημο τιμής για την ίδια την Χαρά Νικοπούλου και της αξίας του έργου της στον Ελληνισμό. Οι «τζουτζέδες» και οι «ντιντίδες», οι παρακοιμώμενοι της εξουσίας και των αγνώστων επιδοτήσεων (κύριε Παπανδρέου, πόσα χρήματα παίρνουν άραγε αυτές οι ΜΚΟ και οι διάφορες οργανώσεις και έχουν την δυνατότητα να διαφημίζουν την… «πραμάτεια» τους στους τηλεοπτικούς μας δέκτες και σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας;), με την επίθεσή τους κατά της Χαράς Νικοπούλου, μετατράπηκαν σε αντικειμενικούς μετρητές της πραγματικής αξίας της προσφοράς αυτής της σεμνής δασκάλας, που βρέθηκε στο στόχαστρό τους επειδή προσέφερε και δεν ακολούθησε το παράδειγμα πολλών άλλων που παραμένουν θεατές του αφελληνισμού των Πομάκων της Θράκης, προτιμώντας να τα «ξύνουν» (αν δεν τα «παίρνουν»), σε σημείο μάλιστα που «από το πολύ ξύσιμο να… ματώνουν», όπως μου είπε χαρακτηριστικά συνάδελφος της Χαράς Νικοπούλου.
Όταν τα μίσθαρνα όργανα του εγχώριου ανθελληνισμού μπορέσουν να διαννοηθούν πως υπάρχουν και άνθρωποι με συνείδηση, ενίοτε και εθνική συνείδηση, που έχουν διάθεση προσφοράς και δεν διάκεινται από το πνεύμα του «δούναι και λαβείν», αλλά θεωρούν τους εαυτούς τους απλούς υπηρέτες του κοινωνικού συνόλου, τότε θα διαπιστώσουν και την τραγικότητα της κατάστασης στην οποία οι ίδιοι έχουν περιέλθει. Κάποιος, κάποτε, πρέπει να τους πει πως δεν γίνονται όλα για τον «μπεζαχτά» (για τα φράγκα δηλαδή), αλλά και πως δεν είναι όλοι ποδηγετούμενοι κομματικών γραμμών και εντολών… Κάποιος πρέπει να τους πει, κάποτε, πως σε ετούτη τη χώρα, που λέγεται Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη ελεύθεροι άνθρωποι, με συνείδηση και διάθεση προσφοράς μέχρι του σημείου της αυτοθυσίας.
Φυσικά, δεν πρόκειται με αυτά να γεμίσω καμένους εγκεφάλους, ούτε πρόκειται να σταματήσω τους καλοπληρωμένους «ανθρωπιστές» που υπερασπίζονται τους πάντες πλην της χώρας και των κατοίκων της, που τους τρέφουν ή τους αναδεικνύουν. Απλά, ευελπιστώ να καταστήσω σαφές πως η στοχοποίηση της Χαράς Νικοπούλου είναι μία φασιστική μέθοδος μέσω της οποίας καταβάλλεται μία εμφανέστατη προσπάθεια εκφοβισμού όλων εκείνων που είναι έτοιμοι να μπούνε σαν απλοί πολίτες στην μάχη υπέρ της διάσωσης εκείνων των αξιών που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας. Εμείς, όπως και η Χαρά Νικοπούλου, είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας. Εάν κάποιοι άλλοι δεν είναι, τους κατανοούμε και αντιλαμβανόμαστε τα υπαρξιακά προβλήματα που δημιουργούνται σε επιγόνους, όταν οι πρόγονοί τους «αναμίχθηκαν» με άλλα έθνη…, λόγος που ίσως τους οδηγεί να γίνονται και όργανα της τουρκικής προπαγάνδας της Άγκυρας, επί της Θράκης. Αυτές τους οι ενέργειες, όμως, δεν σημαίνει ότι θα μένουν αναπάντητες από εμάς, που γνωρίζουμε τον ρόλο και τον λόγο ύπαρξης των συγκεκριμένων ομάδων – υπηρετών του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. Είναι δεδομένη η ζημιά (έστω και στην περιοχή του Δερείου) που έκανε η Χαρά στην τουρκική προπαγάνδα. Και ήταν δεδομένο πως οι διάφοροι τουρκολάγνοι θα έτρεχαν να την σπιλώσουν… Αλλά το εγχείρημά τους να συγκρίνουν το έργο της Χαράς Νικοπούλου, με το «έργο» της Δραγώνα και της Φραγκουδάκη, ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής φαντασίας, ξεπερνά τα όρια της γελοιότητας και απλά… προσδιορίζει το περιεχόμενο των ανακοινώσεων κατά της Χαράς…

Η επίθεση – ανακοίνωση του γνωστού ανθελληνικού παραμάγαζου με την επωνυμία «Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι»
Η πλήρης ανακοίνωση όπως παρουσιάζεται επ΄ ακριβώς αναφέρει:

«Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι καταγγέλλει τη βράβευση της μισαλλόδοξης δασκάλας Χαράς Νικοπούλου με το δεύτερο μεγαλύτερο βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Η Χαρά Νικοπούλου έχει γίνει το ίνδαλμα όλων των εθνικιστών και του ΛΑ.Ο.Σ, λόγω της αντίθεσής της στην επίσημη μειονοτική εκπαίδευση και της προσπάθειάς της να εξελληνίσει τους μαθητές της. Το ΕΠΣΕ προσυπογράφει το ακόλουθο σχόλιο στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στο οποίο αναφέρεται πως η Ακαδημία Αθηνών θα έπρεπε αντίθετα να είχε βραβεύσει την Άννα Φραγκουδάκη και τη Θάλεια Δραγώνα που εδώ και πολλά χρόνια υλοποίησαν πρόγραμμα που βελτίωσε την εκπαίδευση της μειονότητας στη Θράκη με σεβασμό στις ταυτότητες των μελών της. Το ΕΠΣΕ θεωρεί κάθε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών αλλά και κάθε πολιτικό κόμμα και κάθε πανεπιστημιακό που δεν θα καταγγείλει τη βράβευση αυτή συνυπεύθυνο για μιαν ενέργεια που απλώς υπενθυμίζει πως στην Ελλάδα κυριαρχεί η μισαλλοδοξία και όχι ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. Είχε προηγηθεί προηγούμενη βράβευσή της από την Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.

Στον χορό της λάσπης και οι Οικολόγοι
Με σκληρές εκφράσεις εναντίον της Ακαδημίας Αθηνών που βράβευσε την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου αναφέρονται σε ανακοίνωσή τους οι Οικολόγοι – Πράσινοι, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι με αυτό τον τρόπο βραβεύτηκε η μισαλλοδοξία.

Η ανακοίνωση των Οικολόγων
Προβληματισμό προκαλεί η επιλογή της Ακαδημίας Αθηνών να βραβεύσει την δασκάλα κ. Χαρά Νικοπούλου για την αμφιλεγόμενη θητεία της ως δασκάλας σε μειονοτικό σχολείο της Θράκης, με σκεπτικό μάλιστα ότι τίμησε την εκπαιδευτική της αποστολή με βάση, ανάμεσα στα άλλα, την αρχή της ανεξιθρησκείας.
Η ίδια στην ομιλία της, που πραγματοποιήθηκε κατ’ εξαίρεση παρά το Πρωτόκολλο της Ακαδημίας, φρόντισε να θέσει το θέμα στην πραγματική του βάση, εκθέτοντας την αντίληψη της για "καλλιέργεια (ελληνορθόδοξης) θρησκευτικής συνείδησης" σε μαθητές που ανήκουν σε άλλη θρησκεία. Θα έπρεπε ίσως στην Ακαδημία Αθηνών να συνεκτιμήσουν ότι η κ. Νικοπούλου δεν αψήφησε μόνο "αντιθέσεις που έθεταν σε κίνδυνο την ίδια", αλλά αδιαφόρησε και για τις αντιθέσεις που η ίδια προκαλούσε στην τοπική κοινωνία, που τελικά ζήτησε την απομάκρυνσή της από το μειονοτικό σχολείο όπου δίδασκε.
Στο πρόσωπο της βραβεύθηκαν τελικά η μισαλλοδοξία και οι πράξεις μιας εκπαιδευτικού που διδάσκει τα παιδιά της μειονότητας να τραγουδούν στίχους μίσους για την γειτονική Τουρκία.
Το κύριο πρόβλημα, όμως, είναι ότι επιβεβαιώθηκε η αδυναμία των ταγών μας να αντιληφθούν ότι στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες, με το αυγό του φιδιού να έχει ανοίξει, οι Έλληνες δεν είμαστε πολιορκημένοι από τις γειτονικές κοινωνίες και τους μετανάστες του Αγίου Παντελεήμονα, αλλά από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση και από την πνευματική ένδεια να την αντιμετωπίσουμε.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Ελευθεροτυπία

Με τη βράβευση της δασκάλας Χαράς Νικοπούλου «για την εθνοπρεπή της στάση» η Ακαδημία Αθηνών εκπέμπει το μήνυμα ότι η υπόθεση της μειονότητας είναι χαμένη.
Ό,τι κι αν είχε στο μυαλό της η κυρία Νικοπούλου, που έγινε γνωστή στο πανελλήνιο από τις εκπομπές του κ. Χαρδαβέλλα, το μοναδικό αποτέλεσμα της δράσης της ήταν να απομακρυνθούν τα παιδιά από το σχολείο του χωριού και να ζητήσει η ίδια τη μετάθεσή της από τη Θράκη.
Το δράμα για την περιοχή είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια το επίσημο ελληνικό κράτος εφαρμόζει ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο για την εκπαίδευση της μειονότητας με εξαιρετική επιτυχία.
Αλλά η Ακαδημία Αθηνών δεν σκέφτηκε ποτέ να βραβεύσει την Άννα Φραγκουδάκη και τη Θάλεια Δραγώνα που το ξεκίνησαν».

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση