Οι κυβερνητικοί συμβιβασμοί οδηγούν σε χρεοκοπία...

Η κυβέρνηση ακολουθεί μια στρατηγική που οδηγεί στη χρεοκοπία. Αντί να μηδενίσει ευθύς εξ αρχής το κοντέρ και να ξεκινήσει από μηδενική βάση την επανίδρυση, ενός μικρού και ευέλικτου δημοσίου όπου η διαφθορά θα διώκεται ποινικά και ηθικά, χρονοτριβεί κάνοντας διάλογο κουφών...

Ο καθένας καταλαβαίνει πως εν εξελίξει βρίσκεται μια σχιζοειδής κατάσταση όπου μια μειοψηφία της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος έχει καταλάβει τι πρέπει να γίνει και προσπαθεί με νουθεσίες να πείσει το πολιτικό και συνδικαλιστικό πελατειακό σύστημα να παραιτηθεί μερικών εκ των προνομίων του...
Είναι μάταιο, όσο και κάθε προσπάθεια να πείσει κάποιος ένα σαρκοβόρο να γίνει χορτοφάγο.

Θυμηθείτε το κρυφτούλι του παραλόγου που λαμβάνει χώρα. Την Άνοιξη περιέκοψαν τα δώρα, τον 13ο και 14ο μισθό ή μέρος αυτών. Μετά κατάλαβαν πως οι δαπάνες μειώθηκαν πολύ λιγότερο απ’ ό,τι υπολόγιζαν... καθώς μια σημαντική πλειοψηφία είχε συμπληρώσει τις απώλειες με πλασματικές υπερωρίες που υπέγραφαν αφειδώς οι προϊστάμενοι των υπηρεσιών...

Το λογαριασμό τον πλήρωσαν οι συνταξιούχοι και όσοι δεν είχαν "δόντι" στις υπερωρίες.

Στο τέλος του καλοκαιριού μετά τις κινητοποιήσεις των αυτοκινητιστών υποτίθεται πως τα είχαν βρει να ανοίξουν το κλειστό επάγγελμα επιμηκύνοντας τις δόσεις διάνοιξης... Προχθές είδαμε τα φορτηγά να αποκλείουν υπουργεία και να ετοιμάζονται για τα χειρότερα...

Με τους φαρμακοποιούς λαμβάνει χώρα μια από τα ίδια... Στα σχολεία οι καθηγητές, στα πλαίσια του επαγγελματικού προσανατολισμού, συμβουλεύουν τους μαθητές να μην σπουδάσουν την φαρμακευτική επιστήμη αν δεν έχουν συγγενή που θα τους κληροδοτήσει άδεια φαρμακείου...

Χθες άκουγα κάποιο εκπρόσωπο των μηχανικών να υποστηρίζει πως αν μειωθεί η κατώτατη υποχρεωτική αμοιβή από 3% στο 1% επί της αξίας της αδείας του έργου, τότε το κράτος θα χάσει έσοδα από τα χαμένα έσοδα των συναδέλφων που δεν θα φορολογηθούν...

Όλοι θεωρούμε πως έχουμε δίκιο. Όλοι επίσης γνωρίζουμε πως η εξίσωση στην οποία μετέχουμε βγάζει αρνητικό αποτέλεσμα. Απλά ελπίζουμε να πληρώσει κάποιος άλλος τη δικής μας συνεισφορά κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει...

Όπως ακριβώς κάνει κάποιος κουτοπόνηρος βλάχος ή ο ραγιάς στην τουρκοκρατία. Μόνο που τώρα απέναντι έχουμε την πραγματικότητα...

Το κάπνισμα...

Το σκηνικό της ελληνικής διελκυστίνδας μοιάζει με την ιστορία της απαγόρευσης του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους. Η πλειοψηφία των πελατών δυσανασχετεί και αδιαφορώντας για τις συνέπειες της έκθεσης στον καπνό επί δικαίων και αδίκων...

Φοβάμαι πως πολλοί από αυτή την πλειοψηφία αδιαφορούν και στο σπίτι τους, αν καπνίζουν μπροστά σε ανήλικα ή συνανθρώπους με επιβεβαρυμμένη υγεία, οπότε είναι μάταιο να ζητάμε υπευθυνότητα και εκ του μηδενός ανοικοδόμηση ενός συστήματος παραγωγής και αναδιανομής πλούτου...

Όπως είπαμε και πριν είναι σαν να ζητάει κάποιος από σαρκοβόρο ή όρνεο να ασπαστεί τη χορτοφαγία...

Η χρεοκοπία θα είναι κάθαρση...

Κοιτώντας όμως την «εξίσωση» της ελληνικής χρεοκοπίας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, παραμένω αισιόδοξος. Η λύση της εξίσωσης στη χειρότερη περίπτωση μοιάζει με το γάιδαρο του Χότζα που ήθελε να τον κάνει ξερικό... και πάνω που τα κατάφερε του ψόφησε.

Εκ των δεδομένων μοιάζει πιο πιθανό να αφανιστεί μια γενιά που ελέγχει τώρα τα πράγματα από την οργή των νεώτερων που ακολουθούν και βρίσκουν καμένη γη, παρά να διαιωνιστεί για πολύ το ελληνικό πελατειακό «χαλιφάτο».

Το 2011 θα είναι το έτος-κλειδί για την Ελλάδα καθώς η αντίστροφη μέτρηση που ξεκίνησε πέρυσι θα πλησιάζει προς την ώρα μηδέν της ελληνικής χρεοκοπίας.

Επειδή η λύση της εξίσωσης του προβλήματος της ελληνικής χρεοκοπίας δεν βγαίνει με συμβιβασμούς και ημίμετρα είτε αυτής της κυβέρνησης είτε της αντιπολίτευσης που της μοιάζει σαν σταγόνα νερό (μείζονα και ελάσσονα...), αργά ή γρήγορα η πλειοψηφία των μη προνομιούχων που πληρώνει το λογαριασμό με δεκάδες χιλιάδες θέσεις ανεργίας κάθε μήνα, θα απαιτήσει το λογαριασμό.

Πηγή

Σχόλιο ιστολογίου: Είναι φυσικό ότι οδηγούμαστε στη χρεοκοπία από τη στιγμή που το κράτος είναι ανίκανο να κάνει τα αυτονόητα, δηλαδή να ελέγξει πρώτα τα του οίκου του και μετά να ασχοληθεί με τον έξω κόσμο.
Θέλετε παραδείγματα; Υπάρχουν επιχειρήσεις που δεν αποδίδουν ΦΠΑ όχι εδώ και λίγους μήνες αλλά εδώ και χρόνια χωρίς να έχουν δεχτεί όχι έλεγχο αλλά ούτε ένα τηλέφωνο από την ΔΟΥ που ανήκουν. Ο νέος νόμος αντί να λέει αυτές τις βλακείες για αυτοφορα και άλλα περίεργα ας ασχοληθεί πρώτα με την ικανότητα αυτών που υποτίθεται ότι πληρώνονται για να εφαρμόζουν τους υπάρχοντες νόμους.
Βλέπω ότι ΚΑΝΕΝΑΣ νόμος από αυτούς που βγάζει η κυβέρνηση δεν ρίχνει την παραμικρή ευθύνη στους κρατικούς λειτουργούς. Πως μπορεί μετά να ξεφύγουμε από τη χρεοκοπία;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση