Το ντόμινο της χρεοκοπίας επιταχύνει τις εξελίξεις...
Η Ελλάδα μοιάζει με κάποιον που έπεσε ξαφνικά στα βαθιά και καθώς βυθίζεται στο παγωμένο νερό κουνάει χέρια και πόδια ατάκτως.
Θα προλάβει να ξεφορτωθεί τις πέτρες που είχε μαζέψει για δεκαετίες στην τσέπη για να μην την παίρνει ο αέρας και θα μάθει να κολυμπάει πριν πάει στο βυθό;
Όσο πιο γρήγορα αρχίσει να κολυμπάει θα αρχίσει και η επιστροφή στην πιο κοντινή ακτή.
Οι χώρες δεν πνίγονται όμως όπως οι άνθρωποι. Συνεχίζουν να βασανίζονται σε συνθήκες πνιγμού μέχρι να πειστούν ότι πρέπει να αρχίσουν να κολυμπούν...
Κατ’ αυτή την έννοια δεν υπάρχει ασφαλέστερη πρόβλεψη από το να ποντάρει κάποιος στην ελληνική σωτηρία.
Για δεκαετίες ακολουθήσαμε ένα στρεβλό μοντέλο και επειδή μας βόλεψε το βαφτίσαμε και προοδευτικό, κοινωνικό και αριστερό. Η αλήθεια είναι πως διάφορες συγκυρίες, προγράμματα κοινοτικών επιδοτήσεων, δανεισμός, χαμηλά επιτόκια λόγω ευρώ, παρέτειναν το βαθμό της στρέβλωσης αλλά και της διάρκειας.
Μοιραία, όπως συνήθως συμβαίνει, η πραγματικότητα έρχεται να επιβάλει τη δική της λογική.
Διαφθορά, φοροδιαφυγή, γραφειοκρατία, αναξιοκρατία, πελατειακό κράτος, μοιάζουν με πέτρες δεμένες στο λαιμό της χώρας. Οσο πιο γρήγορα απαλλαχτεί από αυτές τόσο μικρότερη θα είναι και η ταλαιπωρία.
Για όσους καταλαβαίνουν στοιχειωδώς πως λειτουργεί ο κόσμος, η απάντηση της εξόδου είναι αυτονόητη: Μείωση των δαπανών του δημοσίου και δημιουργία συνθηκών παραγωγής πλούτου στον ιδιωτικό τομέα. Αν βρισκόμαστε προ τριάντα ετών θα έλεγα πως υπάρχει και η επιλογή του σοβιετικού μοντέλου, αλλά κατέπεσε θορυβωδώς...
Το ζήτημα είναι πως αν εμείς κάνουμε όλα όσα πρέπει με παρρησία και αυταπάρνηση η λύση της εξίσωσης ελληνική χρεοκοπία δεν λύνεται, καθώς υπάρχουν και σημαντικές διεθνείς παράμετροι...
Το ευρώ και η παγκοσμιοποίηση έχουν περιπλέξει τόσο πολύ τα πράγματα που η πτώση της Ελλάδας έχει ξεκινήσει τη διαδικασία ενός ντόμινο που είναι θέμα χρόνου να χτυπήσει την Πορτογαλία, αυτή την Ισπανία και ούτω καθ’ εξής... Είναι γνωστά αυτά, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε γιατί και πως...
Οι τελευταίες υποβαθμίσεις και απειλές για υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας ευρωπαϊκών κρατών, ακόμη και της Ελλάδας που είναι στο ναδίρ, επιταχύνουν τις εξελίξεις.
Τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι μέσα στο πρώτο τρίμηνο ή εξάμηνο του 2011 έχουν αυξηθεί σημαντικά οι πιθανότητες η κρίση να λάβει τέτοια έκταση που θα χρειαστεί να υπάρξει συνολική ρύθμιση σε πανευρωπαϊκό και ίσως παγκόσμιο επίπεδο.
Τι θα περιλαμβάνει μια τέτοια ρύθμιση είναι δύσκολο να προβλεφτεί από τώρα. Λογικά θα πρέπει να αποσαφηνίζει και να συμψηφίζει τις μεταξύ κρατών και τραπεζών υποχρεώσεις και να ρυθμίσει αυτές που θα μείνουν με τρόπο που να είναι διαχειρίσιμα τα μεγέθη. Τα ευρωομόλογα είναι θέμα χρόνου να υιοθετηθούν για τη διαχείριση του χρέους ή και την χρηματοδότηση ανάπτυξης. Αυτά όμως είναι θέματα των οικονομολόγων, όταν τεθεί το θέμα επί τάπητος..
Βέβαια, μια γενίκευση της κρίσης θα μπορούσε να οδηγήσει και σε διάλυση της ευρωζώνης ή φυγή της Γερμανίας από το ευρώ, αλλά όλες οι ενδείξεις του τελευταίου χρόνου μειώνουν τις πιθανότητες αυτού του σεναρίου. Ακόμη και οι εν δυνάμει ανταγωνιστές της ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Κίνα, κάνουν ό,τι μπορούν για να υπάρξει επόμενη μέρα για το Ευρώ...
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...