Το κράτος Λερναία Ύδρα και ο Γόρδιος Δεσμός

Στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια φτιάχτηκε μια μαφιόζικη πυραμίδα, το Κράτος - Κόμμα (ένα είναι το κόμμα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ΠΑΣΟΚ είναι, αλλά ντρέπεται να το παραδεχτεί…) έκανε και συνεχίζει να κάνει μεγάλες μπίζνες μαζί με πέντε μεγαλοεκδότες και πέντε μεγάλες οικογένειες.
Από κάτω έχουν βάλει τα λυκόσκυλα και φυλάνε τα έρμα (συνδικαΛΗΣΤΕΣ, κομματάρχες, περιφερειάρχες, κομματόσκυλα γενικής χρήσης, δημοσιογράφους και άλλους θλιβερούς στην σκέψη αλλά λαμπρούς στην… τσέπη) και τους ταΐζουν ανάλογα.
Όλοι αυτοί είναι ανεπάγγελτοι δεν έχουν δουλειά, ωράριο σαν όλους εμάς τους απλούς, φυσιολογικούς καθημερινούς ανθρώπους.
Όλοι εμείς δίνουμε καθημερινά αγώνα επιβίωσης με χίλια-δυό εμπόδια, αναποδιές, στραβές και έχουμε και όλους αυτούς απέναντι να μας κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα μας και να μας τα παίρνουν ως κανονικοί νταβάδες (όποιος διαφωνεί μπορεί να κλείσει και να κατεβάσει τα πόδια του)…
Αυτοί είπαμε δεν έχουν άλλη δουλειά. Αυτή είναι η δουλειά τους.
Άντε, αν μπορούμε να τα βάλουμε με αυτούς που έχουν λαδώσει ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει!!!
Το πρόβλημα - τερατούργημα είναι έξω από κάθε λογική.
Όσο και να φωνάζετε, όσο και να φωνάζω, δεν λύνεται έτσι αυτός ο γόρδιος δεσμός παίδες. Και αφού ο «δεσμός» είναι «γόρδιος» (ή κατ’ άλλους ΓΑΠιος), μόνο με έναν τρόπο λύνεται. Μόνο νομοτελειακά μπορεί να λυθεί το όλο θέμα και να ξεβρομίσουμε οριστικά και αμετάκλητα από τον συρφετό των ανίκανων (ή των δοσίλογων κατά πολλούς).
Αλλά δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα εσείς. Τουλάχιστον έτσι όπως αυτή τη στιγμή επιλέγετε να κινηθείτε. Δηλαδή δια του ξεσπάσματος στον… «αέρα». Απλά βγάζετε (και βγάζω) το άχτι σας φωνάζοντας από εδώ μέσα ή από αλλού…
Καλά κάνουμε όλοι μας (γιατί αλλιώς θα τρελαθούμε), αλλά δεν λύνεται έτσι αυτό που μας απασχολεί.
Οι λύσεις έρχονται πάντα μέσα από τον δρόμο, όταν τα αντιπροσωπευτικά θεσμικά όργανα (βλέπετε στις λέξεις κόμματα, αποκόμματα υπολείμματα, ανδράποδα κ.α.) αρνούνται να αναλάβουν αυτά που ο ίδιος ο θεσμικός τους ρόλος τους επιτάσσει.
Τι καταλάβαμε το νόημα ή πρέπει να νιώσουμε την εξαθλίωση και την πείνα μέχρι το κόκαλό μας για να κατανοήσουμε τα αυτονόητα; Βέβαια, την μιζέρια θα την ζήσουμε μαζί, όλοι εμείς που δεν είμαστε στον κομματικό στρατό του Γιώργου. Βλέπετε, ο «αυτοκράτορας» (έχει φροντίσει ο πατέρας του γι αυτό) έχει και τους «Πραιτωριανούς» του, έχει την προσωπική του φρουρά, στην οποία ευελπιστεί πως θα τον υπερασπίσει (αν ποτέ χρειαστεί, δηλαδή, αν ποτέ καταλάβουν οι πολίτες που είναι πλέον δούλοι…)
Άντε, πάμε τώρα όλοι μαζί να φωνάξουμε και το συνθηματάκι: Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο ΔυΝαΤό!!!

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση