Το ΠΑΣΟΚ, ως άλλος Κρόνος, τρώει τα παιδιά του
Έχοντας αποξενωθεί και απομακρυνθεί πλήρως από το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας μας, το ΠΑΣΟΚ μπόρεσε και έφτασε μέχρι εδώ, στηριζόμενο πρωτίστως στον σκληρό πυρήνα των οπαδών του, που εδώ και κάποιες δεκαετίες αποτελείται κυρίως από συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που σε κάθε δύσκολη συγκυρία του βάζουν πλάτη ελέγχοντας τις μάζες των δημοσίων υπαλλήλων, που με τη σειρά τους ορκίζονται στο όνομα του «κινήματος».Αυτή ήταν και είναι η εκλογική του βάση, και η μεγάλη του πολιτική δύναμη. Ή τουλάχιστον ήταν μέχρι σήμερα.
Καλώς ή κακώς, ως κόμμα εξουσίας, και μάλιστα άκρως λαϊκίστικης, το ΠΑΣΟΚ δεν έφερε τον πολυπόθητο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, ούτε καν μας μετέτρεψε σε σοσιαλιστικούς ανθρώπους. Αυτό που έκανε ήταν να βολέψει, είτε με διορισμούς στο δημόσιο, είτε με μοίρασμα κάποιων οικονομικών «πακέτων», μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας που για το σύνολο σχεδόν της νεοελληνικής ιστορίας ήταν στην απ`έξω. Μην έχοντας καμία ιδεολογική πρόταση για την μετεξέλιξη της Ελλάδας, αρκούμενο απλά και μόνο στην είσπραξη και κατασπατάληση των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων της ΕΟΚ, που κάποτε απέρριπτε μετά βδελυγμίας, το ΠΑΣΟΚ απλά είδε φως και μπήκε. Βρέθηκε δηλαδή στη κατάλληλη θέση τη κατάλληλη στιγμή. Και το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Του το επέτρεπαν οι διεθνείς οικονομικές συγκυρίες.
Έτσι, και προκειμένου η ηγετική του κάστα να έχει το κεφάλι της ήσυχο, πλουτίζοντας ιδιοτελώς, την ίδια ώρα που πουλούσε φύκια ως «σοσιαλιστικές» μεταξωτές κορδέλες, δημιούργησε νέα επιχειρηματικά τζάκια, και μοίρασε θέσεις, οφίτσια, προνόμια, και παχουλά επιδόματα, σε μια ολόκληρη κατηγορία κομματικών ανθρώπων, που σε φυσιολογικές συνθήκες όχι δημόσιοι λειτουργοί και συνδικαλιστές δεν θα ήταν, αλλά ούτε καν λούστροι. Έλα όμως που η κατηγορία αυτή τους βόλευε ώστε να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους, ζώντας οι μεν καλά και οι δε καλύτερα.
Ώσπου ήρθε η παγκόσμια κρίση, και ο πύργος από τραπουλόχαρτα που ήταν η οικονομία μας, κατέρρευσε παταγωδώς. Ο κάθε κατεργάρης στο πάγκο του, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, που μέχρι τότε ήταν το κακομαθημένο παιδί της Ευρώπης, που όμως εκτός από καμιά παρατήρηση που και που, δεν είχε φάει ποτέ σφαλιάρα. Μέχρι που άρχισαν να πέφτουν σύννεφο οι ανάποδες, και ποιος είδε το ΠΑΣΟΚ και δεν το φοβήθηκε; Ποιος σοσιαλισμός και ποια πράσινα άλογα; Ποιος Τρότσκι και ποιο ΠΑΚ; Αυτά ήταν για τις εποχές των παχέων αγελάδων. Τώρα μιλάμε για Φρίντμαν, Στέφανο Μάνο, και πολύ μας είναι. Η εγχείρηση απέτυχε και ο ασθενής απεβίωσε. Έτσι απλά. Τα νοσήλια όμως θα πρέπει να πληρωθούν. Από τους τεθλιμμένους συγγενείς.
Η επέλαση της τρόικα (που δεν ήρθε δα και απρόσκλητη) ήρθε και αποτελείωσε το σοσιαλιστικό μας όραμα. Οι μόνοι που δεν το αντιλήφτηκαν εγκαίρως ήταν οι πράσινοι συνδικαλιστές, και οι εργαζόμενοι που ελέγχουν, οι οποίοι φαντάστηκαν πως αφού τόσα χρόνια στήριζαν το πράσινο φαγοπότι, νομιμοποιώντας το με αντάλλαγμα την δική τους καλοπέραση, το ΠΑΣΟΚ θα τους λυπόνταν. Έλα όμως που το ΠΑΣΟΚ και να θέλει δεν μπορεί. Δεν είναι πλέον αυτόνομο. Κάτι σαν μαριονέτα είναι. Άλλοι κινούν τα νήματα, κι αυτό χορεύει. Μόλις όμως σταματάει η μουσική σταματάει κι ο χορός. Και η μουσική σταμάτησε ξαφνικά με εντολή των Βρυξελλών. Σε αυτή τη φάση είμαστε. Το σύνθημα άλλωστε το έδωσε ο ίδιος ο Πάγκαλος (που ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες άτομα διόρισε στα τόσα χρόνια υπουργίας του) και ακολούθησαν και οι άλλοι. Και όπως οι ναζί εκμεταλλεύτηκαν κάποιους Εβραίους τους οποίους όρισαν ως Κάπο, για να ελέγχουν την ομαλή διεκπεραίωση των συνανθρώπων τους στους φούρνους, αλλά τους εκτέλεσαν με τη μία μόλις πλησίασαν οι σύμμαχοι, έτσι και το ΠΑΣΟΚ εκτελεί τώρα τους δικούς του βαστάζους, μόλις πλησιάζει η ….τρόικα.
Τέρμα λοιπόν στο απυρόβλητο του δημοσίου, τέρμα στην συνδιοίκηση των συνδικαλιστών, τέρμα στις συντεχνίες, τέρμα στα προνόμια. Είσαι υπάλληλος σε ΔΕΚΟ; Θα πληρώνεσαι όσο πληρώνει το Καρφούρ. Είσαι δημόσιος υπάλληλος; Θα κινδυνεύεις με απόλυση. Μα! Δεν έχει ούτε μα ούτε ξεμά. Δις ιζ Σπάρτα, και όποιος γουστάρει. Και να η αποχώρηση της ΠΑΣΚΕ των σιδηροδρομικών από το ΠΑΣΟΚ, να οι απειλές της ΓΕΝΟΠ, να οι απεργίες της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΕ, κ.ο.κ. Το πάρτι τώρα αρχίζει. Μόλις άρχισε να ξηλώνεται το βαθύ πράσινο πουλόβερ.
Και έτσι φτάνουμε στην αρχή του τέλους. Το οποίο αμφιβάλλω αν θα επιβιώσει ώστε να το δει το ΠΑΣΟΚ. Ένα ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησε ως Προμηθέας, υποσχόμενο να φέρει τη φωτιά στον άνθρωπο, αλλά που κατέληξε ως άλλος Κρόνος. Ναι αυτός που έτρωγε τα παιδιά του. Τη σάρκα της σαρκός του.
Καληνύχτα σας λοιπόν κε πρόεδρε. Καληνύχτα ΠΑΣΟΚ. Να μη ξεχάσετε να σκεπαστείτε. Κάνει κρύο στην ερημιά.
Μακάρι να τα τρώει, μήπως και τελειώσουν κάποτε!
ΑπάντησηΔιαγραφή