Η ανάπτυξη έχασε το... τρένο!

Η Ελλάδα μετά το 2013 θα χρειάζεται ετησίως 20 δις ευρώ για τους τόκους ενός χρέους που θα πλησιάζει ή και θα υπερβαίνει τα 400 δις.
20 δις σε ένα προϋπολογισμό 50 δις. Αυτό είναι σκέτη τρέλα. Ακόμη και αν το 2013 μας δανείσουν οι αγορές, ακόμη και αν δεν παρουσιάζουμε πλέον πρωτογενές έλλειμμα αλλά ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, θα προσθέτουμε κάθε χρόνο 20 δις στο χρέος. Σε πέντε χρόνια θα φθάσει τα 500 δις.

Ως εκ τούτου η μόνη ελπίδα μας είναι:
Να εμφανίσουμε και πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και να επιτύχουμε ανάπτυξη.

Μέχρι σήμερα ουδέποτε η Ελλάδα παρουσίασε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. ΠΟΤΕ.

Διότι όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές ηγεσίες που ανελάμβαναν την εξουσία, θεωρούσαν το κράτος τσιφλίκι τους και το δημόσιο ταμείο τσέπη τους. Η σπατάλη των χρημάτων των πολιτών ήταν ο βασικός κανόνας. Συγχρόνως η φοροδιαφυγή και κυρίως η αδιαφορία για την είσπραξη των βεβαιωμένων εσόδων οδηγούσε σε τρομακτικά δημοσιονομικά ελλείμματα.

Μη μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά η επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και πολύ περισσότερο πλεονασματικών, φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ!

Μη λέτε αστεία

Με το στέγνωμα της αγοράς, την ύφεση στην οικονομική δραστηριότητα, την απαξίωση της αγροτικής παραγωγής, μη περιμένετε να δείτε ανάπτυξη. Πέρασαν 14 μήνες και ακόμη δεν έχουμε δει ένα επαναστατικό αναπτυξιακό νόμο που θα μπορούσε να δώσει την ώθηση. Και ποιος να τον φέρει; Ο Κάλαχαν ή η Λούκα;

Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας… και πάλι ας λέμε μακακίες…

Βεβαίως υπάρχει η πρόταση της ΝΔ για την αξιοποίηση…

Ποια αξιοποίηση όμως; Σε ποια περιουσία; Μήπως γνωρίζουν τι υπάρχει;

Όλοι παπαγαλίζουν τη λέξη ανάπτυξη, αλλά κανένας δεν ξέρει τι εννοεί.

• Ποιο μοντέλο;
• Ποια κατεύθυνση;
• Με ποιο καθεστώς;
• Ποιους στόχους;
• Ποιες δυνάμεις;
• Και κυρίως με ποιους ανθρώπους;

Τον Παμπούκη; Τον παραγωγικό χοντρό μεγάλο τραγουδιστή; Τον Κάλαχαν;

Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει

Είμαι σίγουρος ότι ούτε ανάπτυξη θα έχουμε τα προσεχή χρόνια, αλλά αντιθέτως θα βυθιζόμαστε συνεχώς σε μια ανακυκλούμενη ύφεση, αλλά ούτε και πλεονασματικούς προϋπολογισμούς θα επιτύχουμε. Όλα αυτά είναι αδύνατα με τις υπάρχουσες άθλιες πολιτικές ηγεσίες.

Τι τελικά μένει για να σωθεί η Ελλάδα;

Μόνο ένα ισχυρό σοκ που θα εξαφανίσει τους φαύλους και θα δώσει τη δυνατότητα να πεταχτούν εμπρός οι υγιείς δυνάμεις του έθνους.

Αρματιστής

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση