H Νέα Γερμανική Ευρώπη

"Στην Ε.Ε., υπάρχουν παράπονα για τη δημιουργία μιας νέας, γερμανικής Ευρώπης. Όμως, Σκανδιναβοί, Ολλανδοί και Αυστριακοί χειροκροτούν σιωπηρά την αποφασιστικότητα της Μέρκελ. Ισως πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι Γάλλοι έχουν συνθηκολογήσει, ενώ οι Βρετανοί είναι απλώς θεατές..."

Guardian 23/11

Είναι η πολυπληθέστερη χώρα και η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, με ΑΕΠ που αγγίζει τα 2,5 τρισ. ευρώ. Εμφανίζει τους δυναμικότερους ρυθμούς ανάπτυξης στις τάξεις της G7, που το 2010 θα φτάσουν το 3,5%. Πρόκειται για μια παγκόσμια εξαγωγική υπερδύναμη, με κυριαρχία σε κρίσιμους παραγωγικούς τομείς. Το...
Type Your Post Summary Here έλλειμμά της βρίσκεται στο 4,3% και το δημόσιο χρέος της στο 76% -σε επίπεδα, δηλαδή, πολύ καλύτερα από ό,τι των περισσότερων εταίρων και ανταγωνιστών της. Διαθέτει επιχειρήσεις οι οποίες είναι κυρίαρχες στην Ευρώπη, ενώ φέτος αναμένεται ότι θα αυξήσουν την κερδοφορία τους κατά 42%. Το κλίμα κοινωνικής συναίνεσης στο εσωτερικό είναι αυτό που εγγυήθηκε την ομαλή εφαρμογή των περικοπών την προηγούμενη δεκαετία και τώρα οδηγεί σε αξιοσημείωτη μείωση του αριθμού των ανέργων.
Κυρίες και κύριοι, αυτή είναι η Γερμανία στην εποχή της μεγαλύτερης παγκόσμιας κρίσης μετά το ΄29, της οποίας ηγείται η Αγκέλα Μέρκελ. Η «σιδηρά καγκελάριος» η οποία μπορεί να προκαλεί πολλές αντιδράσεις, τόσο στην Ευρώπη όσο και στη χώρα της, όμως εκφράζει τις διαθέσεις του πιο σκληρού πυρήνα της γερμανικής ελίτ, η οποία βλέπει στις σημερινές ανακατατάξεις τη μεγάλη ευκαιρία να κυριαρχήσει πλήρως στην Ευρώπη και να αναβαθμίσει καθοριστικά τη θέση της διεθνώς.

Αν θέλουμε, μάλιστα, να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάθε χώρα που θα βρισκόταν στη θέση της Γερμανίας, έχοντας στα χέρια της όλα αυτά τα όπλα και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, θα έβαζε ανάλογους στόχους. Θα αρνούνταν να χάσει τη μεγάλη ευκαιρία για το άλμα στο μέλλον, απλώς και μόνο επειδή στα πόδια της θα είχε τα «βαρίδια» των «άχρηστων και ακαμάτηδων» του Νότου ή των «φαφλατάδων» Γάλλων. Θα επιδίωκε να δέσει τους πάντες στο άρμα της και να τους διαμηνύσει ότι «θα είναι μαζί της ή εναντίον της» -ακόμη κι αν γι΄ αυτό, θα αναγκαζόταν να μπλοφάρει ότι δεν διστάζει να επιστρέψει στο μάρκο.

Δεν μπορεί, όμως, παρά να δώσουμε δίκιο στους Γερμανούς και στην ουσία των θέσεων που υποστηρίζουν ή τουλάχιστον, κάποιων εξ αυτών. Για παράδειγμα, ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση στην πρόταση οι ιδιώτες επενδυτές, που τόσα χρόνια κερδοσκοπούν με τα κρατικά ομόλογα και τα ασφάλιστρα κινδύνου -δηλαδή, οι τράπεζες και τα πάσης φύσης funds- να επωμίζονται ένα σημαντικό μέρος του κόστους για τη διάσωση ή τη χρεοκοπία των οφειλετών; Και ποιος δεν θα δώσει δίκιο στον σκληρό Βέμπερ, όταν προειδοποιεί ότι η παραμονή των προβληματικών τραπεζών στην εντατική της ΕΚΤ δεν μπορεί να συνεχιστεί επ' αόριστον;

«Γερμανική Ευρώπη»
«Στην Ε.Ε., υπάρχουν παράπονα για τη δημιουργία μιας νέας, γερμανικής Ευρώπης. Ομως, Σκανδιναβοί, Ολλανδοί και Αυστριακοί χειροκροτούν σιωπηρά την αποφασιστικότητα της Μέρκελ. Ισως πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι Γάλλοι έχουν συνθηκολογήσει, ενώ οι Βρετανοί είναι απλώς θεατές», έγραφε σε ανάλυσή της η βρετανική εφημερίδα The Guardian, την Τρίτη 23 Νοεμβρίου. Από την πλευρά του, ο διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης, Τσαρλς Γκραντ, προειδοποιεί ότι «οι Γάλλοι φοβούνται τον γερμανικό ευρωσκεπτικισμό και την επιτυχία της Γερμανίας, καθώς και το ενδεχόμενο οι Γερμανοί να πάνε μόνοι τους με τη Ρωσία και την Κίνα -γι΄ αυτό, τελικά, το Παρίσι θα ακολουθήσει το Βερολίνο.
Οι Γερμανοί έχουν επιστρέψει στη θέση του οδηγού». Μόνο που, όπως συμβαίνει πάντα, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Και ο αντιγερμανισμός εντείνεται...

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση