Ο μεγάλος φόβος του Παπανδρέου

• Ένα ευρύ εθνικό αντιμνημονιακό μέτωπο θα αναγκάσει τον Παπανδρέου να κάνει άμεσα εκλογές, γνωρίζοντας το τραγικό -για τον ίδιο και τις πολιτικές του αποφάσεις- αποτέλεσμα

Πόσο πιθανή είναι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μετά την αναμενόμενη ήττα του κυβερνώντος κόμματος από το ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου; Κατ'αρχήν η κυβέρνηση δεν θέλει σε καμία περίπτωση εκλογές. Γισ έναν πολύ απλό λόγο: Παρά το γεγονός ότι έχει ακόμα την πολιτική πρωτοβουλία είναι πολύ πιθανό ότι θσ μπορούσε να αντιμετωπίσει εκπλήξεις ανάλογες με αυτές του Γιάννη Δημαρά στην Περιφέρεια Αττικής. Δηλαδή την δημιουργία ενός ισχυρού πόλου, που ενδεχομένως θα προέλθει από τα σπλάχνα της, ο οποίος θα αποσπάσει ένα σοαρό ποσοστό σε εθνικό επίπεδο, τέτοιο που να καθιστά αδύναμο τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης, έστω και αν το ΠΑΣΟΚ έχει και πάλι πρώτο στις εκλογές.
Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσαμε να δούμε ακόμα και μία... επτακομμματική Βουλή, αν θεωρήσουμε ότι το κόμμα που ανακοινώνει η Ν.Μπακογάννη στις 21 Νοεμβρίου, εύκολα ή δύσκολα θα καταφέρει να συγκεντρώσει το 3% σε πανελλαδικό επίπεδο.
Ένα ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο το οποίο θα προέλθει από τις πατριωτικές δυνάμεις του "αριστερού" ΠΑΣΟΚ θσ μπορούσε να αποσπάσει μέχρι και 10% σε πανελλαδικό επίπεδο, κερδίζοντας ψηφοφόρους από όλες τις άλλες πλευρές. Οπωσδήποτε είναι ελείως διαφορετικός ο αώνας στην Περιφέρεια Αττικής και τελείως διαφορετικό οι εθνικές εκλογές. Απαιτείται στοιχειώδης οργάνωση, ειδικά αν θελήσει να αιφνδιάσει η κυβέρνηση και να πάει σε εκλογές εντός μηνός. Αλλά η πολιτική ιστορία έχει αποδείξει ότι όταν το κύμα αρχίσει να δημιουργείται, γίνεται τσουνάμι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Φαίνεται από την περίπτωση του Γιάννη Δημαρά ότι οι πολίτες επιβαβεύουν την συνέπεια των πράξεων σε σχέση με τον προεκλογικό λόγο: Τον περασμένο Μ¨αϊο, όταν όλα "τα 'σκιαζε η φοβέρα" της χρεωκοπίας με μία πρωτοφανή πλήση εγκεφάλου των πολιτώ από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ (τα οποία τώρα έχεουν μετανοήσει για την στήριξη αυτή για πολλούς και διάφορους λόγους), ο Γιάννης Δημαράς μαζί με την Σακοράφα και τον Οικονόμου, τόλμησαν να σηκώσουν το ανάστημά τους και να πούν "Όχι".
Αυτό πρώτα και κύρια θα επιβραβεύσουν οι πολίτες τώρα που διαπιστώνουν την πραγματικότητα σε ότι αφορά το μνημόνιο και το πως οδηγήθηκε η χώρα σε μία πιστωτική κρίση και στις αλυσίδες του ΔΝΤ χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος να συμβεί αυτό (η Ιρλανδία με έλλειμμα πάνω από 14% έχει απορρίψει ολοκληρωτικά την ιδέα του ΔΝΤ).
Βέβαια την ιδέα των πρόωρων εκλογών της καλλιεργεί ο Γ.Παπανδρέου και για έναν άλλο λόγο: Για να εκφοβίσει ένα ποσοστό ψηφοφόρων που δεν θέλουν πάλι εκλογές (βασίζονται στις δημοσκοπήσεις που ένα υψηλό ποσοστό, πάνω από 65% δεν θέλει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Αυτό που δεν έχει υπολογίσει είναι εκριβώς το ενδεχόμενο της δημιουργίας ενός, ας πούμε "υπερκομματικού-πατριωτικού αντιμνημονιακού μετώπου".
Στην περίπτωση που πάμε σε επτακοματική Βουλή, η λύση της οικουμενικής κυβέρνησης (την οποία επιθυμούν όλο και περισσότερες παραγωγικές δνάμεις) είναι η μοναδική. θα μπορούσε να κερδίσειΕνώπιον ισχυρών διλημμάτων, που περιλαμβάνουν πλέον και το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, βρίσκεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση της 7ης Νοεμβρίου.
Η πολιτικοποίηση των εκλογών, στην οποία εσύρθη τελικώς η κυβέρνηση και υπό την πίεση της Νέας Δημοκρατίας, ανατρέπει όλα τα έως σήμερα δεδομένα. Τα μηνύματα που λαμβάνει το Μέγαρο Μαξίμου είναι δυσοίωνα για τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι στις κάλπες θα εκφραστεί το «αντιμνημονιακό» κλίμα, στο οποίο έχει επενδύσει η αντιπολίτευση.
Η κυβέρνηση με μία ευρεία ήττα την δεύτερη Κυριακή των εκλογών (στην Περιφέρεια Αττικής μπορεί η διαφορά να φτάσει και τις ... 40 μονάδες - 70 με 30%) θα απωλέσει την πολιτική νομιμοποίηση στο θέμα του Μνημονίου. Θα είναι πρακτικά αδύνατον να εράσει νέα μέτρα (ήδη τουλάχιστον 10 βουλευτές της Κ.Ο. ενθαρρυμένοι από το παράδειγμα Δημαρά έχουν στείλει προειδοποιήσεις). Και αρχίζει να προβάλει διλήμματα, όπως «συνέχιση των μεταρρυθμίσεων ή πτώχευση». Μόνο που η ελπίδα είναι ίσχυρότερη από το κάθε δίλλημα...

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση